Δεν λεω αυτο - αλλα ολα αυτα τα Αμερικανικα "παραδοσιακα" ή "αρτιζανικα" που εμφανιστηκαν τα τελευταια 6-7 χρονια εμπεριεχουν πολυ δουλεμα.
Τι ειδους αρτιζανοι ειναι αυτοι που πουλανε 500 pucks τη βδομαδα ? Ο "απατεωνισκος" ειχε δωσει σε μια βραδια 600 σαπουνια. Μιλαμε για κανονικη βιοτεχνια - και οχι τοσο μικρη. Ειναι προσβλητικος αυτος ο ορος, οταν εχεις ολα αυτα τα παιδια - και εδω στο φορουμ - που βαζουν κατσαρολα για να φτιαξουν 10-20 κομματια σαπουνι - και που τα μισα τα μοιραζουν κιολας.
Οσο για το "παραδοσιακο" του πραγματος, εδω και αν σηκωνει κουβεντα. Η συνταγη της γιαγιας Γενοβεφας σιγουρα δεν ξυριζε ουτε γουρουνι - ποσο μαλλον να αφριζει με το ματι, οπως τα σημερινα σαπουνια. Ενα απο τα λιγα παραδοσιακα Αμερικανικα σαπουνια ειναι το Williams mug soap - το εχετε χρησιμοποιησει ? ειναι σκληρο σαν πετρα και θελει 1-2 λεπτα κατω απο βρυση με νερο στους 25-30 βαθμους να μουλιασει και να ζεσταθει για να αφρισει σωστα. Τι σχεση εχουν αυτα τα (οντως) παραδοσιακα σαπουνια με τις συνταγες μαλακων σαπουνιων που κυνηγαμε να αγορασουμε σημερα απο καθε γωνια του Νεου Κοσμου (οχι της Αθήνας).
Δεν προκειται να πω σε κανεναν τι σαπουνι θα αγορασει - και δεν τα γραφω αυτα για αυτο το λογο. Αξιολογοτατοι παραδοσιακοι ξυριστες προτιμουν αποκλειστικα "αρτιζαναλ" (και "παραδοσιακα") Αμερικανικα σαπουνια. Αλλα οκ με τσιτωσαν παλι αυτες οι παραδοσιακες συνταγες με κατι rednecks με τα μουσια μεχρι το πατωμα
