Μετά από αρκετό ψάξιμο, δυστυχώς δεν βρήκα αυτό που ήθελα, στις διαστάσεις (και την τιμή φυσικά) που ήθελα και αποφάσισα να το φτιάξω μόνος μου! Να πω ότι δεν πιάνουν ιδιαίτερα τα χέρια μου και δεν έχω ιδέα από ξυλουργικές εργασίες.
Ξεκίνησα με έναν αρκετά λεπτομερή σχεδιασμό, από τον οποίο προέκυψε ο κατάλογος των κομματιών ξύλου που χρειαζόμουν. Ήθελα ένα συρτάρι και ένα ράφι. Προβληματίστηκα για το μέγεθος του ραφιού, δηλαδή αν θα είναι για χαρτί Α4 ή Α5. Κατέληξα στο μικρότερο μέγεθος ώστε να πιάνει λιγότερο χώρο στο γραφείο μου. Με αυτές τις διαστάσεις δημιουργήθηκε χώρος για 9 πένες.
Μετά άρχισα να ψάχνω για κάποιον να μου ετοιμάσει τα ξύλα. Ακούγεται εύκολο, αλλά αποδείχθηκε ιδιαίτερα δύσκολο καθώς κανείς δεν είχε ενδιαφέρον να κόψει κάτι τόσο μικρό, ειδικά στο πάχος του 1cm που χρειαζόμουν. Κατέληξα σε μαγαζί DIY που δυστυχώς μπορούσε να μου ετοιμάσει όχι μασίφ ξύλο όπως ήθελα αλλά κόντρα πλακέ από σημύδα.
Αν και τα νερά του ξύλου δεν είναι εντυπωσιακά, η επιφάνεια του είναι λεία και εύκολη να δουλευτεί. Οι διατομές με τα εμφανή στρώματα του κόντρα πλακέ καλύφθηκαν με ξύλο μπάλσα. Ακολούθησε το κόλλημα και το τρίψιμο με γυαλόχαρτα.
Τα διαχωριστικά στο συρτάρι δημιουργήθηκαν με ράβδους από μπάλσα.
Προκειμένου να προστεθεί λίγο λεπτομέρεια στο καπάκι, αγοράσθηκε διακοσμητική κορνίζα από ξύλο που κόπηκε στις ζητούμενες διαστάσεις. Η κορνίζα βάφτηκε πρώτα με μαύρο χρώμα προκειμένου να τονισθούν οι ακμές και να δημιουργήσει λίγο τεχνητή παλαίωση.
Δυστυχώς το πρώτο χρώμα του κουτιού με απογοήτευσε καθώς κοκκίζε περισσότερο απ’ ότι θα ήθελα. Αναγκαστικά το ξύλο ξανατρίφτηκε σε μεγάλο βαθμό και βάφτηκε πάλι άλλα δυο χέρια.
Συνέχισα με τα τελικά βιδώματα στο ράφι και τα κολλήματα, καθώς και με άλλο ένα χέρι βάψιμο. Το τελείωμα έγινε με την τοποθέτηση του πόμολου και της εσωτερικής επένδυσης στο συρτάρι.
Να λοιπόν το τελικό αποτέλεσμα:
