Έτσι και πολλά άλλα σπίτια όπως και σε αυτό που έμενα εγώ ξορκίζαμε το(α) τατουάζ.
Κατά κάποιο τρόπο το καταλαβαίνω, η ιστορία του τατουάζ είναι μεγάλη και όχι πάντα η καλύτερη.
Το τατουάζ έχει πολλές χρήσης σε όλες τις κουλτούρες και πολιτισμούς.
Κάπου ήταν για θεραπευτικούς λόγους, κάπου για προστασία από "μάγια" από το κακό, τύχη.
Κάποια λένε μία ιστορία, ένα επίτευγμα, ένα βαθμό, μία ηλικία... και πολλά πολλά άλλα.
Σε κάποιες πάλι ήταν ένα μαρκάρισμα, τιμωρία, απομόνωση...
Στην σημερινή εποχή που διανύουμε όμως το τατουάζ έχει πάρει μία άλλη μορφή.
Έχει γίνει ένα είδος τέχνης, όπου ο καμβάς του καλλιτέχνη (αν βρεις πραγματικά έναν) είσαι εσύ.
Εσύ δίνεις την παραγγελία και το αποτέλεσμα μένει για "πάντα" πάνω σου.
Μερικά παραδείγματα...




Προσωπική μου άποψη, το τατουάζ δεν είναι κάτι που σε στιγματίζει (εκτός αν το θες).
Εδώ που είμαι έχω πολλούς συναδέλφους που η εμφάνισή τους για τα ελληνικά δεδομένα είναι επιεικώς απαράδεκτη και σε καμία εταιρία δεν θα έβρισκαν δουλειά ακόμα και στις ποιο "ριζοσπαστικές" και "απελευθερωμένες". Αποδεικνύονται όμως πως είναι καταπληκτικοί χαρακτήρες και απίστευτοι επαγγελματίες στην δουλειά τους!
Φιλικά Ανδρέας.