@christos_
+1 Για τη "παγκόσμια ξυριστική σταθερά" .
Να και το γιατί :

Τομή της λεπίδας Feather Super Pro Artist Club, που συχνά θεωρείται η πιο «κοφτερή» λεπίδα ξυραφιού του εμπορίου. Η λεπίδα είναι επικαλυμμένη με ένα φθοριοπολυμερές που αφαιρείται με την πρώτη χρήση. Το πλάτος της αιχμής είναι περίπου 50 nm, πιο στενό από οποιαδήποτε από τις εμπορικές λεπίδες .Όπως είναι
φυσικό με την επικάλυψη PTFE το πλάτος αιχμής αυξάνεται αρκετά,με άμεσο αποτέλεσμα την αύξηση της απαιτούμενης δύναμης κοπής.Μετά το πρώτο ξύρισμα ,
η δύναμη κοπής μειώνεται σημαντικά ( η λεπίδα κόβει καλύτερα / "γλυκαίνει" ) .

Η αχρησιμοποίητη κόψη μιας Feather New HI-Stainless.Καλυμένη πλήρως από φθοριοπολυμερές ( PTFE ) ,όπως φαίνεται στο μικροσκόπιο σάρωσης
ηλεκτρονίων .

.
Η κόψη της ίδιας λεπίδας μετά από το πρώτο ξύρισμα (3x passes ).Η επίστρωση του PTFE έχει αφαιρεθεί σχεδόν πλήρως ,διά της τριβής της με το δέρμα και τα γένια.Διακρίνεται πλέον "γυμνή" η μεταλλική επιφάνεια της λεπίδας.Η αιχμή της
κόψης διακρίνεται και αυτή πεντακάθαρα.
...Ας μην ξεχνάμε πως το παραμύθι πως η επίστρωση PTFE κάνει την λεπίδα πιο απαλή ,προέρχεται από τους ίδιους που υποστηρίζουν πως πέντε παλλόμενες λεπίδες προσφέρουν καλύτερο ξύρισμα από αυτό της μιας και μοναδικής λεπίδας.
Πρώτον ,η επίστρωση αυξάνει το πλάτος της αιχμής ( άρα χρειάζεται μεγαλύτερη
δύναμη για να κόψει η λεπίδα ) και δεύτερον η επίστρωση δεν έχει την παραμικρή
σταθερότητα ώστε ( τάχαμ' ) να "ελαχιστοποιείται η τριβή κατά την κοπή ".
Παραμύθια...μπαρμπέρη !
Αν φυσικά οι κόψεις της λεπίδας "περαστούν" ,1-2 φορές έκαστη ,από φελλό ή διογκωμένη πολυστερίνη ( "φελιζολ" ),πριν από τη πρώτη χρήση ,τότε η επίστρωση PTFE αφαιρείται σχεδόν πλήρως -δίχως επίπτωση στις κόψεις της λεπίδας- και αποκαλύπτονται πλήρως οι "αρετές" της τελευταίας από το πρώτο κιόλας ξύρισμα.
Στα επόμενα 1-2 ξυρίσματα λειαίνονται και οι "χαρακιές" που αφήνει πίσω το εργοστασιακό τρόχισμα ,με αποτέλεσμα η λεπίδα να γλυκαίνει ακόμη πιο πολύ.
Με μόνη εξαίρεση την Feather New HI-Stainless ,οι περισσότερες λεπίδες φτάνουν
το "ζενιθ " τους μεταξύ τρίτου και τέταρτου ξυρίσματος.
Από εκεί και πέρα στις περισσότερες επέρχεται η "κόπωση" ,ενώ κάποιες καταφέρνουν και διατηρούν αυτό το ζενιθ για λίγα ξυρίσματα ακόμη.
Φυσικά ,σχετικά όλα αυτά,καθώς πλήθος παραγόντων επηρεάζουν την " υπηρεσιακή ζωή" ,όπως προετοιμασία,τεχνική,είδος μηχανής ,πυκνότητα και διάμετρος των τριχών,κτλ.
Γεγονός όμως αποτελεί πως με ένα-δύο ξυρίσματα οι περισσότερες των λεπίδων δεν έχουν φτάσει ακόμη στο "απόγειο" τους.
Στα τριά,τέσσερα ή πέντε ξυρίσματα η λεπίδα αποκαλύπτει πλήρως τις δυνατότητες της.Τον αληθινό "χαρακτήρα" της.
Ένα -δύο ξυρίσματα και αντικατάσταση είναι σαν κάποιος ,λόγου χάρη,να τρώει συνέχεια πρώϊμα-άγουρα φρούτα . Στυφά ή/και ξινά .
Ή -άλλο παράδειγμα-σαν να αλλάζεις κινητήρα στο αυτοκίνητο πριν καν "στρωθεί" ο ήδη υπάρχων.