Way too sharp?
Όχι, δεν είναι κάποιο περίεργο frankensoap. Ήθελα να ξαναδώ τις Perma-sharp καθότι η 1η μου εμπειρία μαζί τους δεν ήταν και τόσο κολακευτική.
Οι σταθερές:
EJ 316l
Simpson Duke 1 best
Als Epsilon Scottish Spirit.
Μέθοδος: WTG/XTG/Σημειακό ATG
Διάρκεια: Από τέλη Οκτώβρη, σε σποραδικές ημερομηνίες.
Σύνολο ξυρισμάτων: 12 (3 ανά λεπίδα, έμεινε μία για ενθύμιο)
Συμπέρασμα: Δεν ταιριάζουμε. Μικροκοψίματα και ερεθισμοί πάντα, είναι κοφτερές αλλά δεν τις αισθάνομαι γλυκίες, όπως π.χ. τις Nacet.
Κατά σειρά από το χειρότερο προς το καλύτερο:
1) Proraso White (το οποίο συνήθως μου δίνει πολύ ωραία ξυρίσματα, εδώ χρειάστηκε και τη συνδρομή balm της Φαένα)
2) CRS Vetiver (πάλι το Φαένα balm αλλά όχι τόσο επικακτικά όσο το Proraso)
3) Castle Forbes (μικρή συνδρομή σε σημεία με το L'oreal Barber balm)
4) La Toja (μικρή συνδρομή σε σημεία με το L'oreal Barber balm)
5) Nivea (το περίμενα χειρότερο, η ευχάριστη έκπληξη της δοκιμή)
6) MDC Original (το μόνο που δεν χρειάστηκε balm)
Έλεγα να συνεχίσω με Haslinger, Cella και Varesino αλλά η ζωή είναι μικρή για μη απολαυστικά ξυρίσματα.
Εις το επανειδίν Perma-sharp, μπορεί κάποια άλλη στιγμή με πιό ήπια μηχανή να τα ξαναπούμε.