Living on the edge...
Αρκετή αδρεναλίνη στην αρχή που κατέληξε σε απόλαυση!
Pre ντουσάκι και τα απόνερα του Hasslinger.
Το Simpson's Colonel X3 Best φόρτωσε εύκολα από το μπολάκι του Hasslinger, ένα σαπούνι που πίστευα ότι μου φέρνει ερεθισμούς.
Τελικά τα βελάκια πλέον δείχνουν την μενθόλη του 444
Για ASL, σαν ανταμοιβή για το θάρρος μου είχα επιλέξει ήδη το Bay Rum του DR. Harris.
Η Futur ήδη φορτωμένη με το δεύτερο ξύρισμα του Polsilver.
Την κοιτάζω, με κοιτάζει, ε, λέω, σε έχω!
Γυρίζω, γυρίζω, το πάω στο 4.5, με κοιτάει στα μάτια, σκέφτομαι "Μιχάλη, ακόμη δεν έχεις γράψει μήνυμα στο σφαγείο" και αρχίζω.
Καμία σχέση με το πρώτο (δοκιμαστικό) ξύρισμα στο 1.5.
Πλέον νιώθεις το ξυράφι να τραγουδάει. Άλλη αίσθηση!
Πρώτο πέρασμα και δεν νοιώθω ούτε ερεθισμούς ούτε κοψίματα.
Ε, λέω, διάβασα ότι είναι καλό να την κατεβάζω. Ας το πάω στο 2 - 2.5... Φευ κύριοι! Με πήρε η κατρακύλα!
ATG στο 4, κόντρα στο 3.5!
Προσωπάκι φράπα, λίγο στα σημεία που φοβήθηκα στα πλαϊνά του λαιμού νοιώθω ελάχιστες μυτούλες στη κόντρα και όλο μου περνάνε σκέψεις να ξαναμπώ και κρατιέμαι!
Με feather στο 6 θα την παίξω την κουφάλα!
Ούτε ιδέα για ανάγκη balm
Εξελισσόμεθα...