
Προετοιμασία: Απόνερα MWF (είχε προηγηθεί και ντους με Παπουτσάνη)
Πινέλο: Omega 10005 (χοίρος)
Σαπούνι: Mitchell's Wool Fat
Μηχανή: Lord L6
Ξυραφάκι: Lord Super Chrome (#2)
Μετά το ξύρισμα: Κορρές Καλέντουλα και Τζίνσενγκ (μπαλμ)
Καλό, που λέτε, το ελεύθερο ροτέισον, αλλά το MWF με ωθεί να το χρησιμοποιώ για να το «ανακαλύψω». Σήμερα το μούλιασα καλύτερα και ο αφρός που πήρα ήταν πολύ περισσότερος, υστερούσε όμως και πάλι εμφανισιακά έναντι αυτού του Tabac πριν αρχίσω το επίμονο face lathering. Προσθέτοντας νερό στις άκρες του πινέλου και δουλεύοντάς το στο πρόσωπο, αποκτούσε μεγαλύτερη πυκνότητα και μία γυαλάδα, όχι όμως (πάλι) εφάμιλλη του αφρού του Τabac. Ωστόσο -κι εδώ θέλω να καταλήξω- πιστεύω ότι πρόκειται για λεπτομέρεια εμφανισιακή/ψυχολογική. Αυτός είναι ο αφρός του MWF κι όχι απλώς κάνει, αλλά... παρακάνει για ξύρισμα. Απροβλημάτιστη και σήμερα η διαδικασία, μοναδική η μεταξυριστική αίσθηση. Οι δοκιμές θα συνεχιστούν.
Να πω και για τη Lord L6 ότι προ ημερών έκλεισε τρία χρόνια παρουσίας στην κατοχή μου, με «βαριά» χρήση (300 ξυρίσματα πάνω-κάτω) και σταθερά καλές «υπηρεσίες». Είχα διαβάσει σε ξένα φόρουμ ότι λόγω της αλουμινένιας λαβής δεν θα έχει μεγάλη διάρκεια ζωής, αλλά μάλλον ήταν κι αυτό μία υπερβολή -ή μαρτυρία κάποιου που δεν την πρόσεχε. Αντέχει μια χαρά, ξυρίζει καλά και απροβλημάτιστα και μαζί με την EJ 89L και την πινελάρα Omega 10005, είναι οι αγορές που έχω χαρεί περισσότερο σ' αυτό το «ταξίδι» των τριών και πλέον χρόνων.