Το set up είναι κρυμμένο μέσα στην ιστοριούλα που έφτιαξα σήμερα.
Ένας περίεργος ήχος στο μπάνιο
Προχθές καθώς
ξυριζόμουνα άκουσα ένα περίεργο ήχο μέσα από το ντουλάπι. Εκείνη την στιγμή δεν έδωσα βάση. Οι ώρες περνάγανε και όποτε πλησίαζα στο μπάνιο, ο ήχος ακουγότανε σαν ένα δυνατό κεραυνό που χτυπάει αλύπητα κάποιο δέντρο σε μια χειμωνιάτικη βροχερή μέρα. Όποτε άνοιγα το ντουλάπι όμως, δεν έβλεπα τίποτα σαν το κεραυνό που ποτέ δεν βλέπεις από κοντά αλλά ξέρεις ότι υπάρχει.
Δεν μπόρεσα να αντισταθώ και έτσι χτες το
βράδυ αφού έκλεισα όλα τα φώτα, πλησίασα σιγά σιγά το μπάνιο όπως περπατάει μια γάτα πριν ορμήσει στο ποντίκι. Αφού έφτασα έξω από την πόρτα του μπάνιο, ανακουφίστηκα. Διότι όπως ο κεραυνός υπάρχει έτσι και οι ψίθυροι που άκουγα, ήτανε πραγματικότητα. Οι φωνές που άκουγα ήτανε πεντακάθαρες.
- Λες να έρχεται η σειρά μας?
- Σίγουρα έρχεται! Η σειρά σου για την ακρίβεια, τυχερούλη.
- ΑΧΑΧΑΧΑ, ναι. Αφού είμαι ο πρώτος στην σειρά εγώ θα είμαι αυτός που θα διαλέξει.
- Θα περάσεις τέλεια. Είμαι σίγουρος. Αχαχαχα
- Ναι, πως και πως περιμένω. Θα περάσει άσχημα ο «πιτσιρίκος». Αχαχαχα
Προσπάθησα να βγάλω ένα νόημα από αυτά που ακούω. Ποιοι είναι αυτοί, ποιος είναι ο “πιτσιρίκος”? Τίποτα δεν έβγαζε νόημα. «Τελικά είναι ιδέα σου, πήγαινε κοιμήσου» είπα στον εαυτό μου. Πριν κοιμηθώ όμως είπα να πάω να μυρίσω την Φαένα για να με χαλαρώσει. Καθώς ανοίγω το ντουλάπι και το καπάκι της Φαένα, ακούω ένα «Ψήτ». Από τον φόβο μου, βγαίνω έξω από το μπάνιο με το AS στο χέρι. Μέσα στην παλαβομάρα μου ξέχασα να το αφήσω στο ντουλάπι. Εκείνη την στιγμή ακούω μια φωνή να βγαίνει από την Φαένα.
Φαένα - Αν αναρωτιέσαι, για εσένα μιλάνε.
Εγώ - Πως?
Φ - Λέω, για εσένα μιλάνε τα φτερά.
Ε – Ποια φτερά? Τι λες? «ποοο… τα έχω χάσει τελείως,» αναλογίστηκα, «χρειάζομαι ύπνο οπωσδήποτε.»
Φ – Πριν πας για ύπνο, άκου προσεκτικά. Τα φτερά μιλάνε για εσένα. Συζητάνε και γελάνε για την αυριανή μέρα που θα ξυριστείς. Με αυτά δεν σκοπεύεις να ξυριστείς???
Όπως ένας σκύλος που ακούει πιστά το αφεντικό του και δεν γαυγίζει αλλά συμφωνεί σιωπηλά έτσι και εγώ δεν μπορούσα να βγάλω συλλαβή .
Φ – Καλά φαντάστηκα. Το ξέρουνε και γελάνε. Λέγανε πως θα περάσεις άσχημα μιας που έχεις συνηθίσει σε χαλαρά ξυραφάκι και πως είσαι αρκετά άπειρος για να ξυριστείς με κάποιο από αυτά. Επίσης λέγανε ότι θα περάσεις άσχημα μιας που είναι πολύ επιθετικά και δεν συγχωρούνε «αρχαρίους».
Ε – Φαντάζομαι για τα Feather μιλάς. Κατάλαβα. Χρειάζομαι ύπνο….
Πήγα στο μπάνιο, άφησα το AS και έπεσα στο κρεβάτι. Έκανα σκέψεις και τελικά όλα τα στοιχεία οδηγούσαν στο ότι η Φαένα είχε δίκιο. Έπεσα για ύπνο για να ξεκουραστώ και να ετοιμαστώ για την σημερινή μέρα.
Ξύπνησα σήμερα, μπαίνω στο μπάνιο ανοίγω το ντουλάπι και λέω στα feather:
- Εγώ είμαι ο πιτσιρίκος??? Εμένα πιστεύεται ότι θα τρομάξετε???
- ΑΧΑΧΑΧΑ( ανταποκρίθηκε το πάνω πάνω ξυραφάκι από τα 10) Δεν έχεις ιδέα από Π.Ξ. και ούτε από εμάς. Σε περιμένει δύσκολο ξύρισμα….
- Αυτό θα το δούμε.
Εκείνη την στιγμή κατάλαβα ότι έπρεπε να βάλω τα δυνατά μου. Γυρνάω στην Cella και της λέω. Με έχεις βοηθήσει σε άλλα και άλλα. Σε θέλω δίπλα μου σήμερα. Το ίδιο και εσύ αγαπημένη μου
Preshave Proraso Green. « Μάλιστα αφεντικό» μου απάντησαν ταυτόχρονα και οι δύο. Εκείνη την στιγμή άκουσα να πετάγετε το
MWF
- Αφεντικό, θέλω και εγώ να πάρω μέρος.
- Δεν γίνεται. Είσαι πολύ καλή αλλά δεν σε ξέρω τόσο καλά.
- Αφεντικό, σε παρακαλώ. Το
feather όλο με ενοχλεί. Το έχω πάρει προσωπικά. Βάλε με έστω μαζί με την
Cella.
- Δεν έχω ξαναδοκιμάσει Uberlather. Δεν είναι μέρα για πειράματα.
- Σε παρακαλώ……
Εκείνη την στιγμή αποφάσισα ότι ίσως το MWF είχε δίκιο. Ποτέ δεν είναι αργά για ένα Uberlather και ίσως να χρειάζεται σήμερα στην πιο δύσκολη αποστολή έως τώρα.
Οκ, του απάντησα.
Μπαίνω στο μπάνιο, βάζω ζεστό νερό και αρχίζω το μασάζ στο δέρμα μου. Ήθελα ότι καλύτερο για να αντιμετωπίσω το feather και έτσι έβαλα στο παιχνίδι και την ξεχασμένη
BOC Scrub για απολέπιση προσώπου. Μετά από 8 λεπτά μπάνιο, βγαίνω έξω έτοιμος για όλα. Βλέπω το
Semogue 1250 να κάθεται χαλαρό στην σάουνα του μέσα στο νερό. Γυρίζει και μου λέει «Ηρέμησε ρε. Σιγά το feather που μας κουνιέται. Κάτσε να χαλαρώσω και όταν βγω από το νεράκι, τα λέμε» Απλώνω την Preshave και βλέπω το feather να αρχίζει να χλομιάζει. Ήτανε εκείνη η στιγμή που ανέβηκε η ψυχολογία μου. Εκείνη την στιγμή αισθάνθηκα άτρωτος όπως ένα παιδί μόλις έχει μάθει να κάνει ποδήλατο χωρίς βοηθητικές και αισθάνεται ότι μπορεί να κυβερνήσει τον κόσμο.
Βάζω στο μπολ λίγα τρίμματα από το MWF και αρχίζω να φορτώνω το πινέλο με την Cella. Κατάλαβα ότι όλος ο εξοπλισμός είναι μαζί μου (εκτός από το feather που είχε αρχίσει να χάνει τα λόγια του). Άρχισα να φτιάχνω μαρέγκα όντας Κώστας Παρλιάρος (το ένα από τα δύο ονόματα το πέτυχα). Το αποτέλεσμα εκθαμβωτικό σαν ένα διαμάντι που μόλις έχει κατεργαστεί και λάμπει στην νύχτα από το φως της Σελήνης. Αρχίζω να απλώνω στο δέρμα μου και αφού ακουμπάω το ξυραφάκι πάνω, ακούω ένα Χριτςςςςς. «Αυτό είναι όλο ρε Feather?» του είπα. Συνέχισα και το πρώτο πέρασμα ήτανε κάτι παραπάνω από καλό. Ρίχνω ζεστό νερό στο πρόσωπο μου και λέω. «Προσπαθείς πολύ να με κόψεις, δεν λέω. Προς το παρόν όμως δεν κατάφερες τίποτα». Ξαναπλώνω τον αφρό και ετοιμάζομαι για το δεύτερο πέρασμα. Εκείνη την στιγμή από τον ενθουσιασμό μου πάω σε άγνωστο λημέρι και αποφασίζω για το δεύτερο πέρασμα αλλά όχι κάθετα όπως πάντα αλλά γι α κόντρα…. Αισθάνθηκα σαν ένα τζογαδόρο που δεν έχει τα ποσοστά υπέρ του. Παίζει ρουλέτα και δεν ποντάρει μαύρο-κόκκινο αλλά στο μηδέν. Μια φορά το είχα ξαναδοκιμάσει και η εμπειρία ήτανε η χειρότερη. Περνάω το ξυράφι από πάνω, ακούω έναν ήχο «Αεχ. ΑΑΑ ΓΡΡΡΡ» Κατάλαβα ότι το Feather προσπαθούσε να βρει την παραμικρή απροσεξία για να με πονέσει!!! Δεν μπορώ να πω, προσπάθησε πολύ το Feather να ερεθίσει την επιδερμίδα μου αλλά όλοι οι φίλοι μου, δώσανε ο καθένας την προστασία του ώστε να μην καταφέρει το feather να ακουμπήσει το δέρμα μου και να του δημιουργήσει την ζημιά που ήθελε.
Ρίχνω νερό στα μούτρα μου. Ζεστό μετά κρύο και ανοίγω το ντουλάπι. Βλέπω τα άλλα 9 Feather να έχουνε κρυφτεί πίσω από όλα τα άλλα ξυραφάκια. Γέλασα και έπιασα το
Old Spices. Ξεχωριστή μέρα σήμερα με AS για ξεχωριστές περιπτώσεις. Το
ASL της ΦΑΕΝΑ μου έκλεισε το μάτι και εγώ το διάλεξα για να κλείσω το ξύρισμά όπως θα έπρεπε.
Γύρισα στο feather και του είπα με σιγανή φωνή γεμάτη σιγουριά:
- Όπως την θάλασσα έτσι και εσένα, σε σέβομαι αλλά δεν σε φοβάμαι. Έκανες την διαφορά όπως περίμενα. Είσαι άξιος αντίπαλος.
- Δεν έχω λόγια να σου πω. Με κέρδισες δίκαια. Αν προσέχεις πάντα έτσι, δεν πιστεύω ότι θα χάσεις πότε ούτε από εμένα ούτε από κανένα άλλο ξυραφάκι…. Συγχαρητήρια.
Το ξύρισμα μου τελείωσε εκεί, μάζεψα τον εξοπλισμό μου ευχαρίστησα το καθένα ξεχωριστά και από τότε, δεν ξανάκουσα ψίθυρους στο ντουλάπι του μπάνιου….
Κατάλαβα ότι σήμερα ήτανε το καλύτερο μου ξύρισμα έως τώρα. Καθόλου ερεθισμό και σε μερικά σημεία ο ορισμός του BBS.
Αν κάποιος μπει στην διαδικασία να το διαβάσει, τον ευχαριστώ για την ταλαιπωρία που έκανε αλλά είπα πρώτη φορά να δοκιμάσω να φτιάξω και εγώ μια Ιστοριούλα αλλά μου φαίνεται το παράκανα.
