Έχοντας ακούσει από τον παππού της γυναίκας μου, συγγενείς, φίλους κλπ φέτος (Σεπτέμβριος 2014) αποφάσισα να βάλω κρασί, χωρίς να έχω προηγούμενη εμπειρία. Δεν είχαμε βάλει ποτέ στο πατρικό μου.
Ξεκινάμε με την αγορά εξοπλισμού:
Αγορά ανοξείδωτης δεξαμενής 150 λίτρων με βάση (140€)
Αγορά (3) 50κιλων πλαστικών δοχείων (50€) για τη μεταφορά από το πατητήρι στο σπίτι.
Από γνωστούς που έχουν βάλει κρασί το ανοξείδωτο είναι η καλύτερη λύση. Καθαρίζει πολύ εύκολα για την επόμενη φορά και δεν τραβάει μυρωδιές όπως το ξύλινο. Μένω σε πολυκατοικία και στο υπόγειο έχουμε το λεβητοστάσιο με τη δεξαμενή πετρελαίου. Η επικίνδυνη φάση να πάρει μυρωδιά, είναι πριν το "κλείσιμο". Αν είχαμε για παράδειγμα ανεφοδιασμό πετρελαίου.
Τα λευκά κρασιά γίνονται αποκλειστικά σε ανοξείδωτα για να μην παίρνουν χρώμα από το ξύλο.
Για τα κόκκινα αν θες μυρωδιά ξύλου στο ανοξείδωτο υπάρχουν κομματάκια δρυός σε τούλι που τα εμβαπτίζεις για πολύ λίγο 1-2 μέρες, αν δεν κάνω λάθος, κατά το βρασμό και δίνουν άρωμα.
Συνεχίζουμε με την αγορά μούστου:
Πήγα στα Μεσόγεια (Παιανία) με τα πλαστικά μου στο πατητήρι "Ζαχαίος" γιατί είχα ακούσει καλά λόγια από τον κουμπάρο μου που αγοράζει μούστο κάθε χρόνο από εκεί αλλά και από ντόπιο κάτοικο.
Του είπα ότι πρώτη φορά φτιάχνω κρασί και θέλω να φτιάξω ένα ροζέ και μου πρότεινε τις παρακάτω αναλογίες τις οποίες αποδέχθηκα :megagrin αντί του ποσού των 240€
Οι τιμές ξεκινούσαν από 1,20€ το κιλό το Σαββατιανό μέχρι 2,00€ το Λημνιό. Άλλες τιμές δε θυμάμαι και δεν τις είχα σημειώσει ανά ποικιλία.
Κρασί 2014 (Ροζέ)
Κιλά μούστου Ποικιλία
45 Λημνιό
40 Μαλαγουζιά
20 Ροδίτης
10 Ασύρτικο
15 Merlot
10 Τυρνάβου Μοσχάτο Αμβούργου
Σύνολο 140 κιλά (τα πήρε οριακά η δεξαμενή γιατί θέλει χώρο για το βρασμό)
Σαν αδαής δεν του είπα τη δεξαμενή έχω αλλά ότι θέλω 140 κιλά.
Όλα τα λευκά έχουν πολύ ωραία αρώματα. Τόσο ωραία που σου έρχεται να τα πιεις φρέσκα και άβραστα.
Το Merlot "διαφορετικό" και όχι τόσο αρωματικό
Το Τυρνάβου Μοσχάτο Αμβούργου μυρίζει αγουρίλα
Μαζί με το μούστο μου έδωσε και 20 γρ συντηρητικό μεταμπισουλφίτ (Αυτό που γράφουν στις ετικέτες "Περιέχονται θειώδη"). Είναι το μόνο πρόσθετο βάσει νομοθεσίας που επιτρέπεται στο κρασί. Στα χωριά παλιά κρεμούσαν και έκαιγαν μέσα στο βαρέλι ένα κορδόνι θείου. Αν το κρασί το πιεις νωρίς (μέχρι Μάρτιο-Απρίλιο) μου είπε συνάδελφος που είχε παρακολουθήσει και σεμινάρια, δεν χρειάζεται. Επειδή όμως δε θέλω να γίνω Ορέστης Μακρής...
Όταν πάρεις σταφύλια και τα πατήσεις πρέπει να πας σε χημείο οινολογικό για ανάλυση για να σου πουν αν χρειάζεται κάποια διόρθωση και άλλη μία φορά μετά το βρασμό για να σου πουν πόσο συντηρητικό θα ρίξεις και αν είναι όλα εντάξει.
Με την αγορά του μούστου απευθείας δεν ασχολείσαι με οινολογική ανάλυση. Υπάρχει ένα όργανο μπωμόμετρο που μετράει τους βαθμούς μπωμέ του μούστου. Εκεί βλέπεις πόσο περίπου θα φτάσει σε αλκοολικούς βαθμούς το κρασί μετά το βράσιμο. Πρέπει να είναι μεταξύ (δεν τα θυμάμαι και καλά) 11-15 αλκοολικούς. Αν είναι παρακάτω δεν θα βράσει και θα χαλάσει ενώ αν είναι παραπάνω το αλκοόλ θα κάψει τους μικροοργανισμούς της ζύμωσης. Στην πρώτη περίπτωση προσθέτεις ζάχαρη ή πετιμέζι σε κάποια αναλογία ενώ στη δεύτερη αραιώνεις με νερό. Αυτά εγκυκλοπαιδικά γενικά.
Θερμοκρασία υπογείου: 23,5-24,0
17/9/2014: Αγορά και μεταφορά του μούστου από τα πλαστικά στο ανοξείδωτο. Ξεκινάει μετά από λίγο βρασμός, όπως ακούς το ανθρακικό του αναψυκτικού στο ποτήρι.
18/9/2014: Πιο έντονος βρασμός με σκασίματα.
30/9/2014: Απόλυτη ησυχία. Εννοείται ότι όλες τις προηγούμενες μέρες το παρακολουθούσαμε καθημερινά (εγώ πρωί/απόγευμα και κάποιες φορές πριν τον ύπνο). Σα μωρό παιδί.
Επικοινωνία με το πατητήρι για το τι πρέπει να κάνω. Μου είπαν να βάλω ένα μπουκάλι κρασί και να του τοποθετήσω το φελλό σχετικά καλά. Να το αφήσω 2 μέρες αν δεν τον πετάξει ή/και δεν πιάσει εσωτερικά από μέσα υγρασία τότε ο βρασμός έχει ολοκληρωθεί. Έτσι και έγινε.
Στη συνέχεια πήρα με μία κανάτα 1,5 λίτρο περίπου κρασί και έριξα μέσα το μεταμπισουλφίτ. Ανακάτεμα να διαλυθεί εντελώς, το μύρισα και μου ήρθε μία οξύτητα στα ρουθούνια άλλο πράμα. Ρίξιμο πάλι μέσα στο ανοξείδωτο και λίγο ανακάτεμα. Τοποθέτηση πλωτήρα (ένα ταψί μικρότερης διαμέτρου που κάθετε στην επιφάνεια του κρασιού. Συμπλήρωμα το κενό του πλωτήρα με φαρμακευτικό παραφινέλαιο.
Κάποιοι όπως ο κουμπάρος μου (που φτιάχνει λευκό) βάζουν ελαιόλαδο. Έχουμε δύο θέματα ότι το ελαιόλαδο έχει μυρωδιά/γεύση και ότι οι τανίνες από τα κόκκινα αντιδρούν με το ελαιόλαδο και βγάζει στη γεύση ταγγίλα. Οπότε παραφινέλαιο όπως μου πρωτάθηκε από γνωστό, το πατητήρι και ένα εργαστήριο με οινολογικό εξοπλισμό.
3/10/2014: Έγινε κλείσιμο του κρασιού με την παραπάνω μέθοδο. 22,0 βαθμοί θερμοκρασία υπογείου.
30/10/2014: Έβγαλα να δοκιμάσω και έχει την μυρωδιά / οξύτητα του φαρμάκου.
20/11/2014: Βγάζω δε διάφανο μπουκάλι το αφήνω 2 μέρες και παρατηρώ ίζημα στον πάτο. Νόμιζα ότι πίνεται τότε και το έπινα αλλά δεν... Ειδικά στο τελείωμα του μπουκαλιού όταν έτρεχε λίγο από το λευκό κατακάθι στο ποτήρι, είχε τη μυρωδιά / οξύτητα του μεταμπισουλφίτ. 18,0 βαθμοί θερμοκρασία στο υπόγειο
31/12/2014: Ακόμα παρουσιάζει ίζημα το οποίο όμως κρυσταλλοποιείται στον πάτο και ενώνεται σε μεγάλα κομμάτια. Με τα κρύα εκείνων των ημερών έπεσε μέχρι τους 13,0 βαθμούς η θερμοκρασία. Όσο περισσότερο πέσει τόσο καλύτερα και γρηγορότερα θα καθαρίσει το κρασί. Ουσιαστικά το μεταμπισουλφίτ πάει και κολλάει στο ίζημα.
Από 20/1/2015 και μετά δεν παρουσιάζει ίζημα πλέον, δεν έχει καθόλου γεύση μεταμπισουλφίτ και πίνεται κανονικότατα. 15,5 βαθμοί στην αποθήκη.
Από κάποιες μετρήσεις με ένα οινόμετρο που θέλει μετρήσεις θερμοκρασίας περιβάλλοντος, ζυγίσματα, εξατμίσεις κλπ το κρασί υποτίθεται έχει μεταξύ 13,5 και 14,3 ποσοστό οινοπνεύματος.
Ελπίζω να μην σας κούρασα και του χρόνου να το προσπαθήσετε όσοι το σκέφτεστε.
Παραγωγή κρασιού
Κανόνες Δ. Συζήτησης
Αυτή η συζήτηση είναι μόνο για άτομα άνω των 18 ετών.
Αυτή η συζήτηση είναι μόνο για άτομα άνω των 18 ετών.
- nik16v
- Λύκειο
- Δημοσιεύσεις: 1234
- Εγγραφή: 12 Νοέμ 2013, 08:46
- 10
- Has thanked: 8866 times
- Been thanked: 3947 times
- Wazzaa
- Λύκειο
- Δημοσιεύσεις: 1226
- Εγγραφή: 20 Ιούλ 2014, 17:55
- 9
- Τοποθεσία: Αθήνα Γαλάτσι
- Has thanked: 795 times
- Been thanked: 1061 times
- Ηλικία: 32
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΝΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕΣ!!!!
:thnx :thnx :thnx
Πιο αναλυτικός δεν γίνεται....
:thnx :thnx :thnx
Πιο αναλυτικός δεν γίνεται....
Κωνσταντίνος
Όσο πιο πολλά ενδιαφέροντα έχει ένας άνθρωπος τόσο πιο πολύ καλυτερεύει και τον εαυτό του.
Μου αρέσει να φροντίζω ότι αγαπάω.
Κωνσταντίνος 2015
Όσο πιο πολλά ενδιαφέροντα έχει ένας άνθρωπος τόσο πιο πολύ καλυτερεύει και τον εαυτό του.
Μου αρέσει να φροντίζω ότι αγαπάω.
Κωνσταντίνος 2015
- ch2700
- Λύκειο
- Δημοσιεύσεις: 1735
- Εγγραφή: 28 Μάι 2012, 11:24
- 12
- Has thanked: 672 times
- Been thanked: 1639 times
Φοβερη εμπηρεια. Εγω ειμαι στην διαδικασια να φυτεψω αμπελια οποτε θα χρειαστω τις γνωσεις σου σε μερικα χρονια.
Nikos
Robert Williams 8/8, Robert Williams "Purist",Koyei 13/16, C.Mayers & Son 13/16, Friodur 5/8, T.R.Cadman "Bengall", Dubl duck "Special No 1" 6/8, Kropp 13/16, Dovo Best Quality 5/8
Robert Williams 8/8, Robert Williams "Purist",Koyei 13/16, C.Mayers & Son 13/16, Friodur 5/8, T.R.Cadman "Bengall", Dubl duck "Special No 1" 6/8, Kropp 13/16, Dovo Best Quality 5/8
- Fotakas
- Εξειδίκευση
- Δημοσιεύσεις: 4045
- Εγγραφή: 31 Αύγ 2011, 17:49
- 12
- Τοποθεσία: Ηλιούπολη
- Has thanked: 1362 times
- Been thanked: 4911 times
- Ηλικία: 41
Κι εγώ έχω κατα καιρούς σκεφτεί να ασχοληθώ με την αμπελουργία και την οινοποιία, κυρίως επαγγελματικά, αλλά δεν το έχω προχωρήσει.
Μπράβο Νίκο, καλόπιοτο.
Μπράβο Νίκο, καλόπιοτο.
Όσο κι αν κανείς προσέχει, όσο κι αν το κυνηγά
Πάντα πάντα θα 'ναι αργά, δεύτερη ζωή δεν έχει.
(Ο.Ε.)
Πάντα πάντα θα 'ναι αργά, δεύτερη ζωή δεν έχει.
(Ο.Ε.)
- nik16v
- Λύκειο
- Δημοσιεύσεις: 1234
- Εγγραφή: 12 Νοέμ 2013, 08:46
- 10
- Has thanked: 8866 times
- Been thanked: 3947 times
Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια. Αμπελουργία – Οινολογία σεμινάριο του Ινστιτούτου Γεωπονικών Επιστημών στο κτήμα Συγγρού, για λίγο χάσαμε τις εγγραφές, με κόστος 180€. Το είχε παρακολουθήσει συνάδελφος πριν χρόνια και έμεινε αρκετά ευχαριστημένος. Όμως εκείνος ξεκίναγε το κρασί του από την καλλιέργεια στο αμπέλι, μέχρι το βαρέλι.
Ευχαριστώ τους διαχειριστές για τη μεταφορά σε νέο θέμα.
Ευχαριστώ τους διαχειριστές για τη μεταφορά σε νέο θέμα.
- stelakis1914
- Λύκειο
- Δημοσιεύσεις: 1241
- Εγγραφή: 12 Σεπ 2011, 19:00
- 12
- Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη
- Has thanked: 597 times
- Been thanked: 496 times
Ευχαριστούμε Νίκο που μοιράστηκες την τεχνογνωσία σου μαζί μας.
Η γνώση και η εμπειρία έχουν ανεκτίμητη αξία και πολλές φορές δεν αγοράζονται...
Η γνώση και η εμπειρία έχουν ανεκτίμητη αξία και πολλές φορές δεν αγοράζονται...
- Fotakas
- Εξειδίκευση
- Δημοσιεύσεις: 4045
- Εγγραφή: 31 Αύγ 2011, 17:49
- 12
- Τοποθεσία: Ηλιούπολη
- Has thanked: 1362 times
- Been thanked: 4911 times
- Ηλικία: 41
Υπάρχει και αντίστοιχο forum.
Όσο κι αν κανείς προσέχει, όσο κι αν το κυνηγά
Πάντα πάντα θα 'ναι αργά, δεύτερη ζωή δεν έχει.
(Ο.Ε.)
Πάντα πάντα θα 'ναι αργά, δεύτερη ζωή δεν έχει.
(Ο.Ε.)
- giobi
- Νήπιο
- Δημοσιεύσεις: 220
- Εγγραφή: 12 Απρ 2013, 02:01
- 11
- Τοποθεσία: Κάντζα-Παλλήνη
- Has thanked: 327 times
- Been thanked: 151 times
- Ηλικία: 55
Πολυ ωραια η παρουσιαση του θεματος Νικο.
Ο Ζαχαιος ειναι παρα πολλα χρονια στην περιοχη (μενω κοντα), πολλοι που εχουν κρασι στο σπιτι τους αγοραζουν απο εκει το μουστο.
Οπως τα διαβασα μου φανηκε πολυ ωραιος ο συνδυασμος των ποικιλιων.
Καλοπιοτο!
Ο Ζαχαιος ειναι παρα πολλα χρονια στην περιοχη (μενω κοντα), πολλοι που εχουν κρασι στο σπιτι τους αγοραζουν απο εκει το μουστο.
Οπως τα διαβασα μου φανηκε πολυ ωραιος ο συνδυασμος των ποικιλιων.
Καλοπιοτο!
Αντωνης
- nik16v
- Λύκειο
- Δημοσιεύσεις: 1234
- Εγγραφή: 12 Νοέμ 2013, 08:46
- 10
- Has thanked: 8866 times
- Been thanked: 3947 times
Κρασί 2015 (Λευκό)
Κιλά μούστου Ποικιλία
80 Λημνιό
20 Μαλαγουζιά- Chadornnay (σαντορνέ)
20 Σαββατιανό
20 Ασύρτικο
Το οποίο τοποθέτησα σε ανοξείδωτο βαρέλι 150 λίτρων
Κρασί 2015 #2 πειραματικό (Κόκκινο σχεδόν)
16 Merlot
2 Τυρνάβου Μοσχάτο Αμβούργου
2 Λημνιό
Το οποίο τοποθέτησα σε 2x10 κιλά μπιτόνια
Όλα τα παραπάνω κόστισαν 280€.
Ξεκίνησε ο βρασμός και θα σας ενημερώσω για την πορεία του.
Να σημειώσω ότι ο μούστος που αγοράζω είναι ένα στάδιο μετά. Κάποιοι το λένε και μουστόκρασο γιατί έχει γίνει και η απολάσπωση.
Έχω ακόμα από το περσινό 2014 (Ροζέ) 60 λίτρα. Οπότε πάμε άνετα μέχρι Γενάρη - Φλεβάρη 2016
Κιλά μούστου Ποικιλία
80 Λημνιό
20 Μαλαγουζιά- Chadornnay (σαντορνέ)
20 Σαββατιανό
20 Ασύρτικο
Το οποίο τοποθέτησα σε ανοξείδωτο βαρέλι 150 λίτρων
Κρασί 2015 #2 πειραματικό (Κόκκινο σχεδόν)
16 Merlot
2 Τυρνάβου Μοσχάτο Αμβούργου
2 Λημνιό
Το οποίο τοποθέτησα σε 2x10 κιλά μπιτόνια
Όλα τα παραπάνω κόστισαν 280€.
Ξεκίνησε ο βρασμός και θα σας ενημερώσω για την πορεία του.
Να σημειώσω ότι ο μούστος που αγοράζω είναι ένα στάδιο μετά. Κάποιοι το λένε και μουστόκρασο γιατί έχει γίνει και η απολάσπωση.
Έχω ακόμα από το περσινό 2014 (Ροζέ) 60 λίτρα. Οπότε πάμε άνετα μέχρι Γενάρη - Φλεβάρη 2016
- bill3377
- Λύκειο
- Δημοσιεύσεις: 1387
- Εγγραφή: 12 Μαρ 2015, 17:27
- 9
- Τοποθεσία: Τρίκαλα
- Has thanked: 21887 times
- Been thanked: 4044 times
- Ηλικία: 47
Νίκο καλησπέρα. Όταν είχες γράψει το πρώτο ποστ δεν ήμουν μέλος και δεν το είχα διαβάσει αργότερα. Τώρα που το είδα θα σου πω κάποια πράγματα που έκανε ο πατέρας μου.
Ο πατέρας μου, συνεχιστής του παππού μου, έβαζε κρασί για αρκετά χρόνια και δεν υπήρχε κάποιος που θα το δοκίμαζε και δεν θα έλεγε "Τι κρασί είναι τούτο βρε;". Τα τελευταία χρόνια λόγω κρίσης, σταμάτησε να βάζει κρασί δυστυχώς. Από παιδί μου άρεσε πολύ η όλη διαδικασία. Σεπτέμβρης ήταν ο μήνας που ξεκινούσαμε ψάξιμο σε διάφορα χωριά που ήξερε ο Πατέρας μου ότι είχαν καλά αμπέλια. Αν θυμάμαι καλά έψαχνε περιοχές με αμμουδερό χώμα για καλύτερο σταφύλι. Αγόραζε πάντα μοσχάτο. Στα αμπέλια πριν αποφασίσει, έπαιρνε 3-4 τσαμπιά από διάφορα σημεία, τα έστυβε με το χέρι στο "μουστόμετρο", και μετρούσε τους βαθμούς του μούστου. 12-12,5 ήταν το τέλειο. Μετά αποφάσιζε την αγορά ή όχι. Τις περισσότερες φορές ο τρύγος γινότανε από εμάς. Φόρτωμα στο αγροτικό και σπίτι (στο χωριό). Στο σπίτι εκείνες τις μέρες γινότανε γιορτή. Μαζευότανε 3-4 οικογένειες μαζί που βάζανε κρασί και ξεκινούσε το πάτημα των σταφυλιών. Πολύ παλιότερα τα πατούσαμε με τα πόδια, αργότερα σε χειροκίνητη μηχανή και τελευταία σε ηλεκτρική μηχανή. Μάζεμα του μούστου σε μεγάλες δεξαμενές και τα τσάμπουρα χωριστά για να πάμε αργότερα για παραγωγή τσίπουρου. Ο μούστος μετά έμπαινε σε βαρέλια ξύλινα στην αποθήκη. Συνήθως όταν παίρναμε νέο βαρέλι θα ήταν ή καινούριο ή μεταχειρισμένο από παραγωγή chery - λικέρ. Συντηρητικά ο πατέρας μου δεν χρησιμοποίησε ποτέ.
Από εκεί και πέρα θυμάμαι ότι κάθε μέρα πήγαινε και παρακολουθούσε τα βαρέλια για να δει πότε θα ξεκινήσει η βράση και πως πηγαίνανε. Αν δεν είχαν πολλούς βαθμούς, αγόραζε σταφίδα και την έβαζε μέσα στα βαρέλια σε κάποιο τούλι αν θυμάμαι καλά. Αν τον ρωτούσε κάποιος γιατί δεν βάζει ζάχαρη έλεγε ότι " η ζάχαρη χτυπάει στο κεφάλι όταν θα είναι έτοιμο για πιόμα το κρασί." Αν το κρασί είχε πολλούς βαθμούς, πράγμα σπάνιο, έπαιρνε και έριχνε αγουρίδα μέχρι να πέσουν οι βαθμοί. Μετά το βράσιμο, σφράγιζε τα βαρέλια και κανονικά έπρεπε "να πέσουν οι πρώτες πάχνες" και να ξεκινήσει το κρύο για να καθαρίσει το κρασί. Αν και έπρεπε να ανοιχτούν τα βαρέλια κοντά στα Χριστούγεννα για να είναι σχετικά καθαρό το κρασί, ο πατέρας μου δεν κρατιότανε ποτέ και τα άνοιγε πολύ νωρίτερα. Μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων σε κάποια στιγμή, ανοίγαμε όλα τα βαρέλια, βράζαμε το κρασί και το βάζαμε σε δεξαμενές, πλέναμε καλά τα βαρέλια για να φύγει το κατακάθι και τέλος ξαναβάζαμε το κρασί στα καθαρά πλέον βαρέλια. Αυτή τη διαδικασία την λέγαμε "μετάγγιση". Τότε το κρασί ήταν τέλειο και στην τελική του μορφή.
Όλα αυτά τα ζούσα κάθε χρόνο μέχρι που τελείωσα το λύκειο και έφυγα για σπουδές. Μου φαίνονται σαν παραμύθι τώρα που τα γράφω αλλά μου έχει αποτυπωθεί η όλη διαδικασία. Ο τρύγος, η "γιορτή" στο σπίτι με το πάτημα των σταφυλιών, το βράσιμο του κρασιού και το τελικό αποτέλεσμα.
Στον αρραβώνα μου το 2003, ο πατέρας μου άνοιξε ένα κρασί από το 1992 που το είχε σφραγίσει σε μπουκάλι και κρατήσει για ειδικές περιπτώσεις. Ήταν το τελειότερο κρασί που είχα δοκιμάσει. Ελπίζω κάποια στιγμή να καταφέρουμε να ξαναμπούμε σε αυτή τη διαδικασία και να μάθω κι εγώ κάποια πράγματα καλύτερα γιατί σαν παιδί δεν συγκρατούσα και πολλά.
Ας σταματήσω λοιπών εδώ γιατί έγραψα πάρα πολλά από τις αναμνήσεις μου και ας μην επεκταθώ και στην παραγωγή του τσίπουρου.
Ο πατέρας μου, συνεχιστής του παππού μου, έβαζε κρασί για αρκετά χρόνια και δεν υπήρχε κάποιος που θα το δοκίμαζε και δεν θα έλεγε "Τι κρασί είναι τούτο βρε;". Τα τελευταία χρόνια λόγω κρίσης, σταμάτησε να βάζει κρασί δυστυχώς. Από παιδί μου άρεσε πολύ η όλη διαδικασία. Σεπτέμβρης ήταν ο μήνας που ξεκινούσαμε ψάξιμο σε διάφορα χωριά που ήξερε ο Πατέρας μου ότι είχαν καλά αμπέλια. Αν θυμάμαι καλά έψαχνε περιοχές με αμμουδερό χώμα για καλύτερο σταφύλι. Αγόραζε πάντα μοσχάτο. Στα αμπέλια πριν αποφασίσει, έπαιρνε 3-4 τσαμπιά από διάφορα σημεία, τα έστυβε με το χέρι στο "μουστόμετρο", και μετρούσε τους βαθμούς του μούστου. 12-12,5 ήταν το τέλειο. Μετά αποφάσιζε την αγορά ή όχι. Τις περισσότερες φορές ο τρύγος γινότανε από εμάς. Φόρτωμα στο αγροτικό και σπίτι (στο χωριό). Στο σπίτι εκείνες τις μέρες γινότανε γιορτή. Μαζευότανε 3-4 οικογένειες μαζί που βάζανε κρασί και ξεκινούσε το πάτημα των σταφυλιών. Πολύ παλιότερα τα πατούσαμε με τα πόδια, αργότερα σε χειροκίνητη μηχανή και τελευταία σε ηλεκτρική μηχανή. Μάζεμα του μούστου σε μεγάλες δεξαμενές και τα τσάμπουρα χωριστά για να πάμε αργότερα για παραγωγή τσίπουρου. Ο μούστος μετά έμπαινε σε βαρέλια ξύλινα στην αποθήκη. Συνήθως όταν παίρναμε νέο βαρέλι θα ήταν ή καινούριο ή μεταχειρισμένο από παραγωγή chery - λικέρ. Συντηρητικά ο πατέρας μου δεν χρησιμοποίησε ποτέ.
Από εκεί και πέρα θυμάμαι ότι κάθε μέρα πήγαινε και παρακολουθούσε τα βαρέλια για να δει πότε θα ξεκινήσει η βράση και πως πηγαίνανε. Αν δεν είχαν πολλούς βαθμούς, αγόραζε σταφίδα και την έβαζε μέσα στα βαρέλια σε κάποιο τούλι αν θυμάμαι καλά. Αν τον ρωτούσε κάποιος γιατί δεν βάζει ζάχαρη έλεγε ότι " η ζάχαρη χτυπάει στο κεφάλι όταν θα είναι έτοιμο για πιόμα το κρασί." Αν το κρασί είχε πολλούς βαθμούς, πράγμα σπάνιο, έπαιρνε και έριχνε αγουρίδα μέχρι να πέσουν οι βαθμοί. Μετά το βράσιμο, σφράγιζε τα βαρέλια και κανονικά έπρεπε "να πέσουν οι πρώτες πάχνες" και να ξεκινήσει το κρύο για να καθαρίσει το κρασί. Αν και έπρεπε να ανοιχτούν τα βαρέλια κοντά στα Χριστούγεννα για να είναι σχετικά καθαρό το κρασί, ο πατέρας μου δεν κρατιότανε ποτέ και τα άνοιγε πολύ νωρίτερα. Μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων σε κάποια στιγμή, ανοίγαμε όλα τα βαρέλια, βράζαμε το κρασί και το βάζαμε σε δεξαμενές, πλέναμε καλά τα βαρέλια για να φύγει το κατακάθι και τέλος ξαναβάζαμε το κρασί στα καθαρά πλέον βαρέλια. Αυτή τη διαδικασία την λέγαμε "μετάγγιση". Τότε το κρασί ήταν τέλειο και στην τελική του μορφή.
Όλα αυτά τα ζούσα κάθε χρόνο μέχρι που τελείωσα το λύκειο και έφυγα για σπουδές. Μου φαίνονται σαν παραμύθι τώρα που τα γράφω αλλά μου έχει αποτυπωθεί η όλη διαδικασία. Ο τρύγος, η "γιορτή" στο σπίτι με το πάτημα των σταφυλιών, το βράσιμο του κρασιού και το τελικό αποτέλεσμα.
Στον αρραβώνα μου το 2003, ο πατέρας μου άνοιξε ένα κρασί από το 1992 που το είχε σφραγίσει σε μπουκάλι και κρατήσει για ειδικές περιπτώσεις. Ήταν το τελειότερο κρασί που είχα δοκιμάσει. Ελπίζω κάποια στιγμή να καταφέρουμε να ξαναμπούμε σε αυτή τη διαδικασία και να μάθω κι εγώ κάποια πράγματα καλύτερα γιατί σαν παιδί δεν συγκρατούσα και πολλά.
Ας σταματήσω λοιπών εδώ γιατί έγραψα πάρα πολλά από τις αναμνήσεις μου και ας μην επεκταθώ και στην παραγωγή του τσίπουρου.
Βασίλης
Η ζωντανή ψυχή τα θέλει όλα!
Η ζωντανή ψυχή τα θέλει όλα!