Τον ρώτησα αν χρησιμοποιεί ξυράφια και μου έδειξε με υπερηφάνεια μία σαβετα Parker και τις μισές λεπίδες Derby Extra που «είναι επαγγελματικές». Τελειώνοντας το κούρεμα και παρατηρώντας το χώρο έπεσε το μάτι μου σε μερικές φαλτσέτες που τις είχε ως διακοσμητικό είδος. Μια Gold Dollar, δυο φανταχτερές απομιμήσεις ξυραφιού και στο κάτω μέρος ένα πραγματικό ξυράφι Solingen χωρίς λαβή. Στην απορία μου γιατί δεν το ανακατασκευάζει μου είπε ότι ήταν μία αποτυχημένη αγορά μέσω internet, η οποία του στοίχισε 30 ευρώ. Αν και έχω αρκετά ξυράφια, προθυμοποιήθηκα να τον απαλλάξω από κάτι που δεν ήθελε. Μάλιστα, χάρηκε τόσο πολύ για την αναίρεση της αποτυχημένης αγοράς του που μου είπε ότι κάπου είχε κρατήσει και τη λαβή του. Ψάχνοντας λίγο στον πάγκο του τη βρήκε και μου την έδωσε (ήταν σε άθλια κατάσταση).
Πριν λίγο γύρισα σπίτι και άρχισα να αφαιρώ τη σκουριά, αφήνοντας ελάχιστα σημάδια που λειτουργικά δεν πρόκειται να επηρεάσουν το ξυράφι. Το σημείο που θα δημιουργηθεί η κόψη είναι εξαιρετικά καθαρό και δεν βλέπω κανένα σημαντικό ελάττωμα. Το ξυράφι είναι 6/8, έχει περάσει λίγες ώρες στα ακόνια και δεν εντόπισα κανένα θέμα γεωμετρίας ή κακής σκλήρυνσης. Σε λίγο θα του παραγγείλω θήκη αποθήκευσης και scales, δίνοντάς του ξανά ζωή.
Τη μάρκα RENA δεν τη γνωρίζω και δεν την έχω συναντήσει πουθενά. Προφανώς, πρόκειται για κάποια μικρή προσωπική επιχείρηση που κατασκεύαζε ξυράφια. Κρίνοντας από την κατασκευή του, υποθέτω ότι πρέπει να είναι από τις παλιές παραγωγές του Solingen πριν το 1960 – 1970. Αν κάποιος συνάδελφος έχει περισσότερα στοιχεία ας μας διαφωτίσει.
. Νομίζω ήταν η καλύτερη λύση και για τους δυο μας.
Ο δικός σου ήταν απλά ασχετούλης. Επαγγελματίας που ξέρει ότι στην Αθήνα της αξυρισιάς, οιαδήποτε σαβέτα φαντάζει ακραία επαγγελματικό εργαλείο που κατέχουν μόνο μεγαλομάστορες, οπότε όταν πέφτει στον 1/1.000.000 γνωστικούς, φαίνεται φέηλ. 
.
