Ride the cap debate.

[mbakurin]

Ανοίγω αυτό το θέμα κατόπιν προτροπής του @Tony , καθώς με έχει προβληματίσει κι εμένα κατά πόσο η ιστορία με τη γωνία ξυρίσματος, τις 30 μοίρες και τη χρήση του ανωτέρου τμήματος της DE μηχανής, είναι μία ιστορία που στέκει. Βλέπω και στον εαυτό μου (6 μήνες πξ) και σε φίλους διεφθαρμένους από μένα (2+5 μήνες), ότι κανένας δε βολεύεται με τις ακριβώς 30 μοίρες, με καμία μηχανή. Το ίδιο ισχύει και με το riding the cap. Όλοι προτιμούμε μία πιο "κάθετη" χρήση της μηχανής. Εμένα συγκεκριμένα, οι 30 μοίρες αισθάνομαι ότι μου γδέρνουν το πρόσωπο, ειδικά στην κόντρα. Οι μηχανές της παρέας είναι lord L6, merkur 23c, feather popular, king c gilette.

Είμαστε άραγε τόσο άμπαλοι και κεφτέδες, ή there is some science going on there? Ας μας πει ο τόνυ που τσίγκλησε, και πάμε να το συζητήσουμε και οι υπόλοιποι.

[NYC1920]

Όλες οι μηχανές που αναφέρεις ,δεν είναι σχεδιασμένες για χρήση
με "ρηχή" γωνία προσβολής aka "shallow angle (of attack) " ή "riding the cap" .
Όλες τους κάμπτουν τη λεπίδα αρκετά και έτσι η λαβή δεν χρειάζεται ( ή μάλλον : πρέπει να αποφεύγεται ) να σχηματίζει γωνία με το πρόσωπο/λαιμό .Σε αυτού του είδους τις μηχανές η μέγιστη άνεση ,αλλά και απόδοση επιτυγχάνεται με τη λαβή σχεδόν παράλληλη με το δέρμα.

Απεναντίας ,σε μηχανές οι οποίες συγκρατούν τη λεπίδα σχεδόν άκαμπτη ( Almost Flat Blade Angle ) ,η μέγιστη άνεση και απόδοση επιτυγχάνεται ,αποφεύγοντας τις ορθές γωνίες προσβολής aka steep angle ( of attack ) ή "riding the bar" .

Riding the cap / shallow angle of attack / elbow upwards :
Εφαρμόζεται σε μηχανές που συγκρατούν τη λεπίδα σχεδόν άκαμπτη.Δηλαδή η λεπίδα ( η κόψη της για την ακρίβεια ) σχηματίζει σχεδόν ορθή γωνία με τη λαβή .Παραδείγματα μηχανών :
Wolfman Guerrilla,WR1 & WR2 ,Razorock Game Changer & Lupo ,Karve,
Tatara ,κτλ .

Riding the bar/steep angle of attack /relaxed elbow:
Εφαρμόζεται σε μηχανές που συγκρατούν τη λεπίδα υπό γωνία.
Δηλαδή η λεπίδα ( η κόψη της ) σχηματίζει -αρκετά- οξεία γωνία με τη λαβή .Παραδείγματα μηχανών :Blackland Blackbird, Timeless,Razorock BBS ,Muhle (όλες) ,Μerkur (όλες) ,κτλ .

Προστέθηκε μετά από 23 λεπτά :
Σημείωση :
Ο τρόπος συγκράτησης της λεπίδας δεν πρέπει να
συγχέεται απαραίτητα με την γωνία της λεπίδας.
Υπάρχουν αμφίκοπες μηχανές που συγκρατούν την λεπίδα
με σύσφιξη ( μεταξύ baseplate και cap ) και έχουν μικρή γωνία λεπίδας ( λ.χ. Razorock Game Changer /Lupo ) και άλλες που έχουν μεγάλη γωνία λεπίδας ( λ.χ. Razorock BBS ή Timeless ) .

Βέβαια ,οι αμφίκοπες που συγκρατούν τη λεπίδα με τάση
( τύπου "ανάρτησης" ) όλες τους εξ'ορισμού έχουν μεγάλη
γωνία λεπίδας ,εφόσον η λεπίδα βρίσκεται "λυγισμένη" ,
υπό τάση ,καθώς το cap τις κάμπτει ,
με το baseplate να παίζει το ρόλο υπομόχλιου .

[mbakurin]

ΧΧΑΧΑΧΑΧΑ πού το θυμήθηκες αυτό το τόπικ! Αν τώρα είμαι ξυριστικό νήπιο, τότε ήμουν ξυριστικό βρέφος!

Ευχαριστώ πάντως για τη συνεισφορά, έστω και 25 μήνες μετά. :p

Τη ρυθμιζόμενη parker variant, η οποία πιάνει και τη λεπίδα ως άκαμπτη, και την κάμπτει, ανάλογα τη ρύθμιση, πού ανήκει; Ρωτώ γιατί μετά από αρκετούς μήνες ενασχόλησης, έχω αντιληφθεί ότι το riding the cap είναι το καλύτερο σημείο προσέγγισης.

[Akist]

Ο Στέφανος @NYC1920 τα έγραψε απόλυτα τεκμηριωμένα.

Αν μιλάμε για την αποτελεσματικότερη γωνία κοπής vs ομαλή και παράλληλα γλυκιά αίσθηση στο δέρμα κατά την κοπή -κατά την ταπεινή μου άποψη- παίζουν ρόλο και κάποιοι ακόμα παράγοντες :

-Έκθεση λεπίδας που αν είναι μεγάλη μπορεί να επιτάσσει τρόπον τινά να έχω άλλη γωνία προσβολής από την πεπατημένη , πχ με την fatip piccolo oc που έχω προτιμώ σαφέστατα να ξυριστώ "ride the cap" , ειδάλλως νιώθω τη μηχανή να "σκάβει".

-Σχεδίαση του cap που παρατηρώ τελευταία σε κάποιες νέες μηχανές πχ blackland blackbird , που δεν είναι στρογγυλεμένο και τελικά "εκπαιδεύει" τον χειριστή να δουλέψει σε συγκεκριμένη γωνία.
Κατά τον ίδιο τρόπο αν η σχεδίαση του baseplate είναι "άγαρμπη" πχ σε oc που τα δόντια δεν έχουν την ιδανική καμπή θα με οδηγήσει σε αλλαγή γωνίας κοπής.

-Υλικά κατασκευής και στίλβωση που σε κάποιες ατσάλινες , τιτανίου και άλλες , παρατηρούμε το κατά τρόπον τινά "φρενάρισμα" της μηχανής στο πρόσωπό μας , την αντιστροφή του φαινομένου "aquaplaning" (αν μου επιτραπει ο αδόκιμος αυτός όρος για τις de μηχανές) που επιζητώ στο ξύρισμα.
Εκεί κάποιοι τα αντιμετωπίζουν με καλά σαπούνια με αυξημένη ολισθηρότητα.

Και ο τρόπος συγκράτησης της λεπίδας όπως προέγραψε ο Στέφανος που ανάλογα τη σχεδίαση μπορεί να προκαλέι πολύ έντονο blade chatter , πχ σε μηχανές της parker sb που έχουν μεγάλη έκθεση και gap και μπορεί να νιώσεις νε ταλαντώνεται και να πάλλει η λεπίδα σε συγκεκριμένες γωνίες προσβολής - ειδικά αυτό το έχω παρατηρήσει με αρκετές μέρες γένια με την εν λόγω κεφαλή.

Προσωπικά (ymmv όπως πάντα) θεωρώ σχεδιαστικό-μηχανολογικό λάθος την συγκράτηση της λεπίδας με βάση το σχέδιο της jagger (de 89) με τις 2 παράλληλες "ραγες" (η πίντσες στην αργκό των μηχανουργών) λόγω του ότι αφήνει περιθώρια στην λεπίδα να πάλλεται -ειδικά αν έχω μεγάλο exposure.

[NYC1920]

Οι ρυθμιζόμενες αμφίκοπες αποτελούν ξεχωριστή και
ιδιαίτερη περίπτωση καθώς υπάρχει πληθώρα μεταβλητών .
Στα περισσότερα μοντέλα ρυθμιζόμενων αλλάζει πλήρως η
γεωμετρία της μηχανής ,ανάλογα με την επιλεχθείσα ρύθμιση.
Εφόσον έκαστη ρύθμιση μεταβάλλει την έκθεση της λεπίδας ,
την γωνία της καθώς και το διάκενο ,η ιδανική γωνία προσβολής επαφίεται στην αποκτηθείσα εμπειρία και εξοικείωση του χρήστη .

Ναι μεν οι ρυθμιζόμενες προσφέρουν εύρος άνεσης και απόδοσης ,
αλλά απαιτούν και αρκετή εξοικείωση δε.Υπάρχει εγγενής "ρευστότητα" ,
όσων αφορά την απαιτούμενη τεχνική ως προς την επίτευξη του ποθητού
αποτελέσματος.

Εν συντομία : δύσκολα θα μπορούσε κάποιος να απαντήσει το ερώτημα που εύλογα θέτεις,εκτός αν γνωρίζει πολύ καλά τις ιδιαιτερότητες
συγκεκριμένης ρυθμιζόμενης.

Επειδή οι ρυθμιζόμενες ...are not my cup of tea ,δεν δύναμαι να
δώσω απάντηση ,διότι δεν έχω την παραμικρή εμπειρία με ουδεμία
από αυτές,καθώς λόγω ψυχαναγκασμού αποφεύγω γενικότερα οποιαδήποτε υλοποίηση με κινητά μέρη .

[Akist]

Οι ρυθμιζόμενες χμμ... στην πραγματικότητα οι ιδανικές τους ρυθμίσεις είναι πάντα κάπου στη μέση , αν έχεις πολύ χαμηλές ρυθμίσεις (μικρή έκθεση λεπίδας) η μηχανή μπορεί να ξυρίζει πολύ γλυκά αλλά με μειωμένη απόδοση.
Από την άλλη αν πας τις ρυθμίσεις στο άνω άκρο (τερματίζοντας δηλαδή το baseplate αφού στην μεγαλύτερη πλειοψηφία τους με αυτό τον τρόπο λειτουργούν) έχεις μεγάλη έκθεση λεπίδας και ταλάντωση (το έχω παρατηρήσει και με futur και με progress και με vintage adjustable's)

Όσο λοιπόν αυξάνεις τις ρυθμίσεις το σύνηθες είναι να μεγαλώνει η έκθεση λεπίδας και κατά συνέπεια να αποζητούμε ρηχή γωνία η αλλιώς "ride the cap" .

Μια μηχανή που δεν λειτουργεί έτσι είναι η rockwell με τα 3 baseplates - αλλά αυτή δεν την θεωρώ adjustable.

Ιδανικά θα πρέπει να μπορεί η ρυθμιζόμενη αλλάζοντας το ύψος του baseplate να μπορεί να μεταβάλλει και το φάρδος του (επί της ουσίας δηλαδή να έχουμε διαιρούμενο baseplate ) , αλλά δεν γνωρίζω αν κάποιος κατασκευαστής έχει πάρει ποτέ αυτό τον δρόμο

[NYC1920]

Προσωπικά (ymmv όπως πάντα) θεωρώ σχεδιαστικό-μηχανολογικό λάθος την συγκράτηση της λεπίδας με βάση το σχέδιο της jagger (de 89) με τις 2 παράλληλες "ραγες" (η πίντσες στην αργκό των μηχανουργών) λόγω του ότι αφήνει περιθώρια στην λεπίδα να πάλλεται -ειδικά αν έχω μεγάλο exposure.

Δεν πρόκειται ακριβώς για σχεδιαστικό λάθος.
Το σύστημα συγκράτησης με μόχλευση το εισήγαγε πρώτη η Merkur με πατέντα της γύρω στο 1928 ,αν δεν με απατά η μνήμη μου .
Σε μια εποχή που οι λεπίδες είχαν μεγαλύτερο πάχος και ήτανε κατασκευασμένες από σκληρό ελατηριοχάλυβα
( spring steel ) .

Στις μέρες όμως ,οι λεπίδες έχουν λιγότερο από το μισό πάχος των λεπίδων του "τότε" ,καθώς επίσης δεν χρησιμοποιείται πλέον ελατηριοχάλυβας για την κατασκευή τους ,αλλά κατά πολύ πιο εύκαμπτα ανοξείδωτα κράματα χάλυβα κοπής ( razor steel /blade steel ) .

Φυσικά είναι άξιο απορίας ,γιατί συγκεκριμένοι κατασκευαστές επιμένουν να χρησιμοποιούν τον συγκεκριμένο τρόπο συγκράτησης της λεπίδας
( με μόχλευση /υπό τάση ) με λεπίδες που δεν διαθέτουν τις
ανάλογες φυσικές/μηχανικές ιδιότητες που απαιτούνται για την άριστη συνεργασία μηχανής και λεπίδας.

Προσωπικά το αποδίδω σε έλλειψη της απαραίτητης τεχνογνωσίας ,η οποία ενταφιάστηκε συνάμα με τους μηχανικούς και σχεδιαστές του παρελθόντος .
Σήμερα ελάχιστοι κατασκευαστές προβαίνουν στο απαραίτητο R&D ( έρευνα και ανάπτυξη ) για την επίτευξη άριστης συνεργασίας μηχανής και ( σύγχρονης ) λεπίδας .
Μην αμελούμε πως ένα και μοναδικό άτομο ( με άριστο υπόβαθρο στο aerospace machining ) ,o James Dufour της Wolfman ,ως πρωτοπόρος μας προσέφερε το σύγχρονο σύστημα σύσφιξης .
Έπειτα ακολούθησαν τον σχεδιασμό του αρκετοί άλλοι κατασκευαστές.
Οι υπόλοιποι ακολουθούν μια πραγματικά ξεπερασμένη και προβληματική πεπατημένη.Δυστυχώς αυτή είναι η σκληρή και ωμή αλήθεια,όσο και να δυσαρεστεί κάποιους .Μόνο οι γνωρίζοντες από μηχανουργία και κατεργασία μετάλλων λίαν ευκόλως αντιλαμβάνονται και κατανοούν αυτά
τα σχετικά απλά θέματα.

Προστέθηκε μετά από 4 λεπτά 44 δευτερόλεπτα:
@Akist
Tatara Muramasa

[Akist]

Απόλυτα σωστός Στέφανε , ίσως είναι θέμα τεχνογνωσίας που χάνεται σιγά σιγά , ίσως είναι θέμα κόστους (για την σχεδίαση -R&D ) όπως έγραψες.

Επίσης σωστός και για το ζήτημα των παλιών λεπίδων - κάτωθι φωτό:




Λεπίδα Gehammert Damascene παραγωγής αρχές του πρ. αιώνα ,σχεδόν διπλό πάχος και άκαμπτη , μπορείς να την χρησιμοποιήσεις και για καλέμι να ξηλώσεις πλακάκια.
(σχετικά μέτριο αποτέλεσμα σε ξύρισμα και δούλεψε μόνο με μια single ring παραγωγής εκεί στις αρχές του πρ αιώνα και αυτή).

Και μια ακόμα φωτό που δείχνει περίτρανα πως χάνωντας την τεχνογνωσία - μεράκι - αγάπη στο να κατασκευάζουμε πράγματα που να αντέξουν μια ζωή περάσαμε απο αυτό :



(Gillette "The New" Raised Flat Bottom oc british made circa 1950 )

Σε αυτό :

[NYC1920]

Δυστυχώς ζούμε σε εποχές όπου
κάποιοι κατασκευαστές ξυραφιών έχουν σπουδάσει και εντρυφήσει στη ...διοίκηση επιχειρήσεων ,ενώ τυχόν
μηχανουργοί που γίνονται κατασκευαστές ξυριστικών μηχανών,δεν έχουν την παραμικρή ιδέα της όλης φιλοσοφίας και
λειτουργίας αυτών.
Η τεχνογνωσία ΧΑΘΗΚΕ !
Από τη στιγμή που το π.ξ. ξέπεσε και
αντικαταστάθηκε από πολυλέπιδα
αυτόματα ή μοτεράκια (τουλάχιστον
για μεγάλο διάστημα ) χάθηκε και η
απαιτούμενη τεχνογνωσία .
Όχι όμως οριστικά και αμετάκλητα.
Το γεγονός και μόνο πως κείθε-δώθε ,
ως πρώην μηχανουργός ,προσωπικά παρατηρώ
πως αναδύονται σύγχρονες υλοποιήσεις με μπόλικο
R&D από πίσω ,με κάνει να θεωρώ πως το π.ξ. γνωρίζει
μια ιδιότυπη ,όσο και ιδιόρρυθμη αναγέννηση.
Με αργό μεν ,αλλά σταθερό ρυθμό δε.
Με σύγχρονα υλικά και τεχνικές.
Με φρέσκιες ιδέες και φαντασία .
Αλλά αναπόφευκτα και με μπόλικο οπορτουνισμό ,
απατεωνιά ,εκμετάλλευση και αισχροκέρδεια σε κάποιες άλλες περιπτώσεις.

Κάποιοι δώσαν και δίνουν φως ,και κάποιοι με
αχαλίνωτη όρεξη πλουτισμού το είδαν και
μπήκαν μέσα και τούτοι.
Απλά μαθήματα ανθρώπινης οικονομίας.Τίποτε το νέο εδώ .

Ας μου επιτραπεί να αναφέρω όχι μερικούς ,αλλά τους πραγματικούς "φάρους" :
Wolfman ,Tatara,Karve,Blackland,Haircut & Shave ,Homelike,
Atelier Durdan,Carbon,Lambda,Apollo .

Άπαντες οι παραπάνω ,άσχετα με το πως ξεκινήσαν ,
στη πορεία το "μελέτησαν" το θέμα της κατασκευής
πιο διεξοδικά και αναλυτικά και ως κατέχων την απαραίτητη
τεχνογνωσία ,το διακρίνω ανετότατα.
Πως θα γίνει διαφορετικά;
Κάποιοι κοιτάνε ,κάποιοι άλλοι βλέπουν .

Όλοι οι υπόλοιποι ...
ΟΛΟΙ ,όμως οι υπόλοιποι ...
Είτε αντιγράφουν τους παραπάνω ,
είτε έχοντας ήδη αντιγράψει τους παραπάνω ,
αντιγράφονται μεταξύ τους,
κάποιοι άλλοι συνεχίζουν την κληρονομιά των προγόνων
αδυνατώντας ή αποφεύγοντας να κάνουν τους απαραίτητους συσχετισμούς με το σήμερα ,δηλαδή απλά αντιγράφουν το παρελθόν
και κάποιοι ,λίγοι ευτυχώς ,κάνουν ότι τους κατέβει εκείνη την ώρα.

Με έκαψες με την εγγλέζα κούκλα με τα ανοιχτά χτένια .
Αντικείμενο πόθου !
Αλλά και αυτή -φαντάζομαι πως το γνωρίζεις ήδη- απαιτεί τις
λεπίδες με τις οποίες σχεδιάστηκε να συνεργάζεται άψογα.
Είναι αμφίδρομη η σχέση μηχανής -λεπίδας,εφόσον μιλάμε
για πολύ προσεκτικό σχεδιασμό.Με τις σύγχρονες ,αλήθεια ,
ποια η αίσθηση και το αποτέλεσμα (άνευ shimming ,φυσικά) ;

Προστέθηκε μετά από 22 λεπτά 11 δευτερόλεπτα:
Μάλλον δεν θα έχει χαοτικές διαφορές.Οι λεπίδες του '50 έχουν
διαφορές με τις σημερινές ,αλλά
όχι και μεγάλες.

[Akist]

Η Rfb είναι απλά "πιστόλι" και σε ευχαριστεί για τα καλά σου λόγια

Έχει δοκιμαστεί και με παλιές vintage gillette λεπίδες , και ειλικρινά δεν έχω δει διαφορά στην απόδοση σε σχέση με τις αγαπημένες μου σύγχρονες (Bic cp , Polsilver , Wilkinson Black , Perma Sharp, Nacet).
("Καπελώτα" γενικά έχω σταματήσει να βάζω και να πειράζω-αλλάζω την επιθετικότητα , έτσι και στην rfb δεν έβαλα ποτέ , μου έδωσε άψογο ξύρισμα απο την πρώτη φορά και κατάλαβα περί τίνος πρόκειται ο "χαμός" που γινεται για δαύτη)

Ασφαλίζει τη λεπίδα απόλυτα , δεν έχει blade chatter και κάνει πάρα πολύ ομαλό ξύρισμα - ίσως όχι τόσο βαθύ όσο οι πιο συγχρονες μηχανές , αλλά πάρα πολύ γλυκό.

Στην κόντρα (εκεί θεωρώ προσωπικά μια μηχανή αν είναι "hit or miss" για μένα) περιοχή λαιμού και σαγόνι είναι άψογη - στην ίδια κατηγορία βάζω και την παλιά Gillette "The New - round pin" που ναι μεν ένα κλικ λιγότερο αποτελεσματική , αλλά ξυρίζομαι και με μαντήλι στα μάτια.

(Επίσης εγγλέζικη , πράγμα που σε σύγκριση με ίδιας εποχής gillette oc (The New Short Comp , Long Comp) που παρήχθησαν Αμερική ,Καναδά με έκανε να καταλάβω την διαφορά στην κατεργασία και την προσοχή στη λεπτομέρεια που έδιναν οι εγγλέζοι.)