Αντε να πω κι εγω το μακρυ μου και το κοντο μου.
Τα λουρια στρωνουν - ισιωνουν την κοψη και δεν ακονιζουν. Εξ αλλου αυτη ειναι η δουλεια τους.
Ενα αξιοπρεπες στιβαρο δερμα χωρις προβληματα, οχι φτηνιαρικο, τουλαχιστον στην αρχη, κανει την ιδια δουλεια ειτε ειναι το ενα, ειτε ειναι το αλλο, ειτε το παρααλλο.
Δεν προκειται να δεις διαφορα στην κοψη.
Υπαρχει διαφορα στην αισθηση στροπαρισματος. Αλλο ειναι πιο αθορυβο, αλλο πιο θορυβωδες, αλλο πιο φρεναριστο αλλο πιο γλυστερο κλπ.
Ομως το τελικο αποτελεσμα ειναι το ιδιο περιπου.
Ομως υπαρχει μια σημαντικη διαφορα στην διαρκεια της ζωης τους και στο αν με τον καιρο διατηρει ή και βελτιωνει τα αρχικα χαρακτηριστικα του ή αν γινεται ολο και χειροτερο.
Για λουρι ξυραφιου χρειαζομαστε δερμα πυκνο και στιβαρο, μη ελατό αλλα ταυτοχρονως ελαστικο ωστε οταν λυγιζει να μην κανει ρυτιδες και επισης οσο το δυνατον αμεταβλητο στην υγρασια. Και φυσικα ολα αυτα να τα διατηρει σε μεγαλο βαθος χρονου.
Αν θεωρησουμε οτι ο κατασκευαστης του λουριου επιλεγει ετσι κι αλλιως τα μερη της δορας με την σωστη πυκνοτητα και χωρις γδαρσιματα, σκισιματα κλπ, η ποιοτητα και η μακροζωϊα εξαρταται πρωτιστως απο την δεψη.
Οι παλιοι θεωρουσαν τον ιδανικοτερο τυπο για λουρια ξυραφιων το "Russia leather" που οι Γερμανοι ονομαζουν Juchten διοτι εχει ολα τα παραπανω στον μεγιστο βαθμο.
Για να παρεις μια ιδεα περι τινος προκειται, δες
εδω.
Kαι
εδω.
Γενικα βασιζομαι πολυ στην εμπειρια αιωνων που ειχαν οι παλιοι και δεν εχω μετανοιωσει.
Μια φορα παρασυρθηκα απο αυτα που γραφονταν στα φορα και τις φοβερες κριτικες και διθυραμβους για τα λουρια καποιου που ειχε ξεκινησει να φτιαχνει και ειπα να δοκιμασω.
Αγορασα λοιπον ενα Latigo και μαλιστα αρκετα ακριβο.
Δεν με βολεψε διοτι ηταν πλατυ (κατα τα συγχρονα αμερικανικα εθιμα και επειδη ετσι το ζητουν οι πρωταρηδες, νομιζοντας λανθασμενα οτι θα μπορουν να μην κανουν την απαραιτητη χιαστι κινηση η οποια ειναι δυσκολοτερη στην εκμαθηση, αλλα μονο πανω κατω με το ιδιο αποτελεσμα), ομως εστριβε οταν εκανα διαγωνια κινηση, με αποτελεσμα να μειωνεται η πιεση στροπαρισματος, να με μπερδευει αλλα και να με ενοχλει.
Επειδη δε οταν το εκανα κοιλο ειδα εξ αρχης να δημιουργουνται ζαρες, το εβαλα στην ακρη και συν τω χρονω χειροτερεψε παρ οτι το συντηρω απο καιρου εις καιρο οπως ακριβως το με "Russia leather" που χρησιμοποιω απροβληματιστα εδω και σαραντα χρονια και το οποιο ηταν και ειναι παντα κρεμασμενο στο μπανιο μου
Αριστερα ειναι η επιφανεια του latigo σημερα μετα απο 15 περιπου χρονια στοργης και προδερμ και δεξια το Jemico solingen Russian σημερα μετα απο 40 χρονια κρεμασμενο μονιμα στην "υγρασια" του μπανιου μου
Τα εχω κανει ελαφρα κοιλα για να φανει η διαφορα.
Το πρωτο ειναι αχρηστο εδω και αρκετα χρονια, ενω το δευτερο ειναι αψογο και δειχνει οτι θα αντεξει πολλα πολλα χρονια ακομα.
Added in 24 minutes 43 seconds:
Σημερα βλεπω να ψαχνονται με καγκουρω, βισωνες, βουβαλους κλπ κλπ, και τα χρησιμοποιουν και με σειρα λες και εναι πετρες με διαφορετικη τραχυτητα, ενω φημες λενε οτι καποιοι ψαχνουν τον Πηγασο για να του παρουν το δερμα του, αλλοι αναζητουν τον κενταυρο Χειρωνα, ενω αλλοι πιο απαιτητικοι, τον Μινωταυρο!
Καποιος δε προσφερει πολλα χρηματα για να τα εχει ολα, να τα βαλει στη σειρα και να στροπαρει το ξυραφι του σε ολα πριν ξυριστει με την ανυπερβλητη κοψη που θα φτιαξει...
Ειναι βεβαιο δε οτι ολοι αυτοι, θα τα διατηρουν σε θαλαμο με σταθερες τις ιδανικες συνθηκες θερμοκρασιας και υγρασιας, φυσικα θα περιγραφουν τον φοβερα περιπλοκο αλλα και επιπονο τροπο που, κατα τη γνωμη τους, χρειαζονται απαραιτητως τα λουρια για στρωσιμο και φυσικα θα το διατυμπανιζουν στα φορα, γεμιζοντας δεος τους υπολοιπους!
Τα ιδια πανω κατω σημερα, συμβαινουν και με τις πετρες...