Men's Only

Έχοντας κάποιο ελεύθερο χρόνο στην διάθεσή μου λέω να ασχοληθώ με την μουσική (ξανά).
Παλιά είχα καταπιαστεί με κιθάρα αυτοδίδακτος (δεν έκανα και πολλά καθώς με νίκησε το ρημάδι ο υπολογιστής), μετά ασχολήθηκα με μπουζούκι, τζίφος και εκεί. Μόλις είχε γεννηθεί ο γιος και δεν είχα καθόλου χρόνο.
Τώρα λέω να ασχοληθώ με τα πλήκτρα όπου πάντα μου άρεσε αλλά ποτέ δεν το "έψαξα" περισσότερο.

Έχουμε κανέναν που να ασχολείται με πλήκτρα/πιάνο να μου πει 2-3 πράγματα;
Ως προς την αγορά πλήκτρων για αρχάριο...
Μήπως ξέρει καμία μέθοδο αυτοδιδασκαλίας...
Γενικά να δώσει κάποιες οδηγίες!

εκ των προτέρων!

Ανδρέα είχα κάνει 2 χρόνια αρμόνιο (5η-6η δημοτικού) και 2 χρόνια πιάνο (1η-2α γυμνασίου). Είχα αγοράσει αρχικά αρμόνιο (Casio) και μετέπειτα ένα πιάνο (ρώσικο Chaikovsky). Το αρμόνιο χαρίστηκε και το πιάνο πωλήθηκε. Το πιάνο έχε υπόψη σου αν εννοείς κλασικό, έστω και χωρίς ουρά, ότι θέλει κούρδισμα μια φορά το χρόνο από κουρδιστή ο οποίος θα ισιώσει και πλήκτρα εσωτερικά που χτυπάνε τις χορδές και τυχόν βρίσκουν μεταξύ τους. Επίσης είναι τεράστιος μπελάς σε μία μετακόμιση λόγω όγκου/βάρους και επίσης μετά από κάθε μετακόμιση θέλει κούρδισμα. Δεν μπορώ να σε βοηθήσω περισσότερο, σχετικά με midi-board και τί κυκλοφορεί τώρα. Το παν είναι αν και αυτοδίδακτος να ασχοληθείς. Πήγαινε για μάθημα σε ένα ωδείο αν μπορείς. Για ένα μήνα που θα κάνεις θα πηγαίνεις να διαβάζεις στο ωδείο με το δάσκαλο να δεις πως είναι και αν σου αρέσει. Μην κάνεις έξοδα χωρίς λόγο. Ίσως έχουν και εκεί κάποια αρμόνια για πώληση καθώς πολλοί που από αρμόνιο πάνε σε πιάνο δεν έχουν χώρο και για τα δύο.

Υ.Γ. Ανδρέα προσοχή στις θαυμάστριες, έγιναν πολύ πιεστικές και ήταν ο λόγος που εγώ παράτησα τη μουσική!

Η μουσική είναι πολύ ωραίο χόμπι και αξίζει να ασχοληθείς. Αυτό που θα σε συμβούλευα όμως ειναι να ξεκινήσεις με δάσκαλο, τουλάχιστον για μερικούς μήνες. Είναι σημαντικό να μάθεις τα βασικά σωστά. Μετα μπορείς να συνεχίσεις μόνος σου.

Ανδρέα άντε με το καλό και ποτέ δεν είναι αργά !
Δε μπορώ να σου πω πολλά για τα πλήκτρα αλλά όπως εσένα σε συνεπήρε ο Jon Lord έτσι και ο αδελφός μου πριν από 12 χρόνια επηρεασμένος από τους Roger Waters και Roger Glover ξεκίνησε με το πρώτο του μπάσο. Τώρα μετά από χρόνια σε ωδείο, πολλή μελέτη, πολλά πηγαινέλα, πολλή εξάσκηση ( αλλά το ήθελε πολύ, το γούσταρε ), 3 δασκάλους, 2 ενισχυτές ( που έμεινε ο ένας ), 2 μπάσα ( το πρώτο πουλήθηκε ) , ear training κτλ κτλ κτλ , έχει φτάσει σε ένα επίπεδο όπου μπορεί αυτό που ακούει να στο γράψει στο πεντάγραμμο, να το παίξει στο μπάσο του, να το τροποποιήσει ή να γράψει και να παίξει ένα δικό του κομμάτι και ποτέ δε σταματά να εξασκείται.
Όπως καταλαβαίνεις όταν σου αρέσει κάτι ταβάνι είναι μόνο ο ουρανός !

Δεν ξέρω αν η μουσική γενικώς μπορεί να θεωρηθεί απλά ως χόμπι,όπως το βλέπει ο καθένας θα μου πείτε,αλλά προσωπικά διαφωνώ,και το γράφω αυτό γιατί όσους ανθρώπους γνώρισα που έβλεπαν την μουσική σαν χόμπι,κανείς από αυτούς δεν έμαθε να παίζει μουσική,για να παίξεις μουσική χρειάζεται να είναι κάτι παραπάνω από χόμπι,καθαρή αγάπη θα το έλεγα...

Ανδρέα μην το σκέφτεσαι κάν,και όρμα κανονικά,αφού είσαι στα 38 μια χαρά μπορείς να μάθεις να παίζεις,όταν φτάσεις τα 88 εκεί το συζητάμε το θέμα.
Μπορείς να αγοράσεις ένα αρμόνιο,κανά δυό βιβλία εκμάθησης αρμόνιου,τα οποία έχουν και τραγούδια μέσα για να μάθεις να παίζεις και όσο πιό τακτικά ασχοληθείς τόσο καλύτερα και γρηγορότερα θα μάθεις,σίγουρα ο καλύτερος τρόπος είναι ένα ωδείο ή ένας δάσκαλος,αλλά και έτσι μπορείς αν το αγαπήσεις,αν (αφαιρέσεις την τιμή αγοράς) μετά είναι τσάμπα και άσε που είναι υπέρ-κολλητικό για όλη την οικογένεια.

Καλύτερα πάρε αρμόνιο και όχι συνθεσάιζερ επειδή στα αρμόνια υπάρχουν ρυθμοί και θα είναι πιό ευχάριστη η εκμάθηση του,το συνθεσάιζερ κυρίως είναι για να φτιάχνεις ήχους και να παίζεις και δεν έχει ρυθμούς. Ποτέ δεν είναι αργά απλά θέλει υπομονή και επιμονή,όπως όλα.

Θα σου προτείνω ένα μικρο Yamaha PSR μοντέλο,καινούργιο ή μεταχειρισμένο,θα είναι μια χαρά,η ποιότητα του ήχου ακόμα και στα φτηνά μοντέλα έχει ανέβει πολύ τα τελευταία χρόνια,τα Yamaha αρμόνια από το φτηνότερα κιόλας,έχουν έξοδο MIDI για να συνδεθούν με pc,για αρμόνιο μάρκας (στο κλασσικό μέγεθος) δεν νομίζω να βρίσκεις με λιγότερα από 200 ευρώ...τα πλήκτρα πρέπει να είναι κανονικά (όχι μικρότερα) και το κλαβιέ να έχει 5 οκτάβες (61 πλήκτρα) βέβαια αν θέλεις κάτι καλύτερο που θα είναι και σαν μια επένδυση για όλη την οικογένεια,και κοντά στα 700€ πάμε στο korg PA 80 που το είχα και εγώ το πούλησα όμως... ήταν Jet.

Από θεωρία προτείνω του Μπαλταζάνη,είναι Βατό,σε βάζει όμορφα σε ρυθμούς,μελωδίες κλπ. Επίσης του William Leavitt (Berklee press) το πρώτο για να εξοικειωθείς με παρτιτούρα και νότες,και 'Το χρυσό βιβλίο του αρμονίου' έχει όλα τα βασικά που πρέπει να γνωρίζεις,και παραπέρα ακόμα από το βήμα του αρχαρίου.

ΥΓ:Γράφεις ότι σε νίκησε το ρημάδι ο υπολογιστής,και καταλαβαίνω απόλυτα,πρέπει να σε ρωτήσω όμως,από "μουσικό αυτί" πως πάμε; το έχεις; είναι κάτι που επιδέχεται βελτίωσης το αυτί εκπαιδεύεται,αλλά είναι άλλο να το έχεις εκ γενετής είναι μεγάλο χάρισμα,που δεν το έχουν όλοι.

Σας ευχαριστώ όλους για τα εμψυχωτικά σας λόγια!

Σήμερα παρήγγειλα ένα yamaha psr-e263


Αντώνη, τι να σου πω, δεν ξέρω...
Ποια είναι τα κριτήρια για το μουσικό αυτί;
Η γυναίκα μου λέει ότι είμαι καλλίφωνος και γενικά δεν δυσκολεύομαι να "συντονιστώ" με την μουσική που ακούω...

Μουσικό αυτί είναι όταν ακούς ένα φωνήεν σε ένα συγκεκριμένο τόνο και μπορείς να των ''πιάσεις'' (με την φωνή) αμέσως. Γενικά το μουσικό αυτί η το έχεις η δεν το έχεις δεν είναι κάτι καλλιεργήσιμο. Καλή αρχή λοιπόν αλλά θα συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες να πάτε για μερικούς μήνες ωδείο για να μάθετε κάποια πράγματα. Θεωρώ 1 χρόνο είναι αρκετά αν δεν σας ενδιαφέρουν τόσο τα μαθήματα.

Τότε Παντελεήμων και Αντώνη, το έχω...

Τέλεια!!!!

Με γειά Ανδρέα και με καλές και όμορφες μελωδίες.

Μα εσύ έχεις γίνει πολύ γρήγορος,σωστό "εξάσφαιρο"... καλώς όρισες στον υπέροχο αυτό κόσμο,που η μουσική εξημερώνει τα ήθη.!!!

Και φυσικά το έχεις εφόσον είσαι καλλίφωνος,στην πραγματικότητα δεν υπάρχει παράφωνος άνθρωπος,το όλο θέμα είναι καθαρά ακουστικό.