Men's Only

Είτε έχουμε 1-2 πινέλα, είτε 5-6, είτε ένα ντουλάπι γεμάτο ,
περισσότερο χρησιμοποιούμε κάποια εξ αυτών, αυτό τον καιρό,
άλλα χρησιμοποιούσαμε πριν 6 μήνες (ίσως και τα ίδια),
άλλα ίσως χρησιμοποιούμε πιό πολύ σε 3 ή 6 ή 12 μήνες.
Όχι ποιό θεωρείτε το καλύτερό σας, ποιό χρησιμοποιείτε πιό πολύ.
Γιά να δούμε πού "πάει το χέρι μας" πιό πολύ τελευταία...

Εγώ τους τελευταίους μήνες τα εξής:

1. Πολύ συχνά, ακόμη και κάθε 2-3 μέρες το Omega 80097
Με κρέμες και με σαπούνια. Έχει στρώσει και έχει γίνει "μούρλια". Και μαλακό, και εύκολα
κάνει αφρό με οτιδήποτε , τον "κρατάει" καλά, τον απλώνει καλά.
Πινελάρα των 6 ευρώ, Μπράβο Ωμέγα.

2. Semogue Mistura (Barbear Classico Special Edition)
Το μικρό "ανάμεικτο" της Semogue, το δουλεύω όπως το παραπάνω 80097,
αλλά είναι πιό σφιχτό και ελαφρά πιό "σκληρό"
(το σκληρό σε εισαγωγικά, γιατί μαλακότατο είναι, χάδι, απλά πιό σκληρό λίγο από το 97ρι)

3. Semogue "SOCSE" 2012.
Πιό πολύ με σαπούνια που έχω σε μπολάκια με μεγάλη διάμετρο, φχαριστιέσαι φόρτωμα,
είναι και λίγο μεγαλούτσικο, αλλά τέλειο πινέλο. Ίσως να μοιάζει με το SOC 2band, αλλά δεν
ξέρω δεν το έχω το δεύτερο...

4. Omega 10065
ΓΙα μικρότερης διαμέτρου σαπουνάκια, πουχου Tabac, KENT, DR Harris,
πολύυυυ βολική λαβή, και σιγά σιγά στρώνει και φτιάχνει ωραία γιαουρτόκρεμα

Και με κρεμούλες, πιό αραιά το 24ρι FInest του Frank Shaving, XAΔΙ λέμε, χάδι


Στον "πάγκο" κάθονται το SOC bristle (πολύ καλό πινέλο αλλά μεγάλο και ανοίγει πολύ πανάθεμά το,
το Best 21 mm του Frank Shaving που ναι μεν είναι χάδι αλλά αέρα πατέρα και ελαφρώς μαδάει
το 10018 που είναι μικρούτσικο, δε με βόλεψε απο την αρχή, ε και ναι το 830 που δε μπορώ να
βλέπω τα στίγματα

Εγώ θα πω την "Σπανιόλα" μου, που μου έχει κλέψει την καρδιά. Και γενικά έκανα μια μεταστροφή στους ασβούς τον τελευταίο καιρό.

Το δικό μου χέρι πάει περισσότερο εδώ και καιρό στο Il Ceppo, pure badger. Σχεδόν το ένα στα 2 βαριά στα 3 ξυρίσματα είναι με το Il Ceppo. Με τρελαίνει όταν ανοίγει στο πρόσωπο με το μεγάλο του θύσανο και το νιώθω πόσο μαλακό είναι (και ας είναι pure badger και τσιμπάει λίγο).
Δεύτερο σε χρήση έρχεται το Semogue 1470 το οποίο είναι το πρώτο πινέλο που αγόρασα όταν ξεκίνησα το πξ(μετά από ένα no name που το είχα χρόνια να κάθετε). Αν και χοίρος, έχει στρώσει και έχει ανοίξει πολύ ωραία και το αισθάνομαι σαν χάδι στο πρόσωπο.
Τρίτο στην προτίμησή μου είναι το μικρό συνθετικό θαύμα της Kent. Το Kent infinity silvertex είναι το συνηθισμένο μου πινέλο για κρέμες, όταν δεν χρησιμοποιώ το Il Ceppo.
Γενικά προσπαθώ να χρησιμοποιώ όλα τα πινέλα, αλλά ... αγάπες είναι αυτές. Τα υπόλοιπα που μπαίνουν όποτε μπορούν σφήνα στα 3 παραπάνω είναι τα:
Omega 11574
Omega 10019
Omega 80097
Omega s-brush 10005
Muhle 41P3

Τα τελευταία 15 ξυρίσματα έχω χρησιμοποιήσει

5 χ La Maison du Barbier (Plisson)
3 χ New Forest 2213
3 χ Plissoft
2 χ Omega Silvertip
2 χ Semogue 830
1 χ Omega 11126
1 χ SOC 2Band

Προσπαθώ να κάνω rotation σε όλα μου τα πινέλα και από τα 8 που έχω στην κατοχή μου τα 7 έχουν χρησιμοποιηθεί τουλάχιστο μια φορά τις τελευταίες 15-20 μέρες. Μόνο το ubersoft-2 δεν έχει χρησιμοποιηθεί γιατι όταν θέλω συνθετικό το χέρι πάει στο Plissoft. Το La Maison du Barbier και το Plissoft έτυχαν παραπάνω χρήσης γιατί αποκτήθηκαν πολύ πρόσφατα.

Τελευταία δουλεύω τα

Semogue SE 2012 Mix boar + Badger
Semogue 2000
FS Manchurian 24mm Ivory
FS Synthetic 28mm Black

Εγώ τελευταία δουλεύω πολύ αυτά:





Αν και έχουν τον ίδια τρίχα (σχεδόν), η συμπεριφορά τους είναι πολύ διαφορετική.
Και τα δυο όμως θερίζουν τα σαπούνια κανονικά.

Eπίσης και γώ, μόνιμα πλέον ( κι όχι μόνο τελευταίως ) και αποκλειστικά το L'Occitane Plisson.

Mετά τη περιπέτεια υγείας που πέρασε, κολλήθηκε η βάση, περάστηκε διάφανο βερνίκι δύο φορές και είναι πιά ξανά ετοιμοπόλεμο.
Πρέπει να επισημάνω πως επηρεάστηκα απο την παλιότερη ανάρτηση του φίλου Mπάμπη ( BABIS ) για το "δεκατριάχρονο" πινέλο του.
Το γιατί το Plisson και όχι κάποιο άλλο, νομίζω πως είναι καλύτερα να το αναπτύξω/ουμε στο νήμα του πινέλου. Όλα τα υπόλοιπα φυλάχτηκαν και θα χρησιμοποιούνται σ-π-ά-ν-ι-α.
Σκέφτομαι σοβαρά την αγορά ενός ακόμη συνθετικού για χρήση στο εξοχικό και είναι μάλιστα μέσα στη λίστα των 100 πιό άμεσων προτεραιοτητών μου...( αλλά τώρα που το σκέφτομαι και το Kent καλό είναι ).

Δεν απαντούσα τόσο καιρό στο τόπικ για να μη φανώ γραφικός με τη λατρεία μου για το Omega 10005 -η οποία λατρεία έρχεται πλέον σε πλήρη αντίθεση με την παρουσίαση που του 'χα κάνει ύστερα από ελάχιστες χρήσεις και πλέον το λέω στα ίσα ότι είναι άδικη.

Είναι το μόνο από τα τρία πινέλα που έχω που όταν αποφασίζω να το χρησιμοποιήσω, νιώθω 100% σίγουρος ότι δεν θα αγχωθώ για τίποτα κατά τη διάρκεια του ξυρίσματος, είτε χρησιμοποιώ σαπούνι είτε κρέμα. Αργησε λίγο να «στρώσει» (κι όταν λέω «στρώσει», δεν εννοώ να μαλακώσει, αλλά να έχει όλες τις τρίχες του «σπασμένες» στα δύο ή και στα τρία, με αποτέλεσμα να γίνει πιο πυκνό και να μοιράζει τον αφρό καλύτερα), αλλά από τον Σεπτέμβρη περίπου που συνέβη αυτό είναι σκέτη απόλαυση. Ούτε πολύ μαλακό ούτε σκληρό, με όσο backbone χρειάζεται για να το δουλεύω άνετα στο facelathering (όπως προτιμώ πια στο 90% και βάλε των ξυρισμάτων μου), υπέροχη και πρακτικότατη ξύλινη λαβή, είναι μακράν το αγαπημένο μου πινέλο. Το χρησιμοποιώ τους τελευταίους μήνες σε συχνότητα 75% και θα πάρω άλλο μόνο όταν το «λιώσω» ολοσχερώς.

Το Omega 10015 ήταν το πρώτο πινελάκι και ένα συναισθηματικό δέσιμο μαζί του υπάρχει. Ξέχωρα από αυτό, έχει τις ιδιότητες που έχω λατρέψει στον ελαφρώς μεγαλύτερο χοίρο μου, το 10005, δηλαδή είναι πραγματικό lather machine και με σαπούνια και με κρέμες. Πλην όμως, επειδή είναι πιο κοντό, έχει περισσότερο backbone απ' όσο θέλω πλέον και όταν το χρησιμοποιώ βιαστικά πιτσιλάει τον τόπο. Εξακολουθώ να το χρησιμοποιώ, αλλά όχι τόσο συχνά, ενώ λόγω φτηνότερης κατασκευής είναι και το travel brush μου.

Τρίτος, τέλος, έρχεται ο μοναδικός ασβός μου, το Liojuny Finest. Ενώ κάποια στιγμή το περασμένο καλοκαίρι που το 'χα χρησιμοποιήσει πολλές μέρες σερί με ξεγέλασε ότι ίσως γίνει το αγαπημένο μου, στη συνέχεια δεν με βόλεψε. ΟΚ, αν έχεις ξεκινήσει με χοίρο «ψαρώνεις» λίγο στην αρχή με την απαλότητα της ασβότριχας, αλλά για μένα δεν είναι αυτό το ζητούμενο σε ένα πινέλο ξυρίσματος. Θέλω να είναι πρακτικό, να φτιάχνει και να μοιράζει τον αφρό χωρίς κόπο και σ' αυτόν τον τομέα χάνει με κάτω τα χέρια από τους χοίρους της Omega. Νιώθω να καταπίνει τον αφρό και να μην τον μοιράζει στο πρόσωπο όπως θέλω. Ξέρω, είναι η πιο φτηνή μάρκα της αγοράς και ίσως ένα Simpsons ή ένα Shavemac να είναι καλύτερο, αλλά εφόσον παίρνω αυτό που θέλω και με ένα γουρουνοπινέλο των 5 ή 10 ευρώ, δύσκολα θα δώσω 80 ή 100 για κάτι που δεν είμαι βέβαιος αν θα με βολέψει. Πάντως και το Liojuny εξακολουθώ να το χρησιμοποιώ, αλλά δεν θα στενοχωρηθώ ιδιαίτερα αν με κάποια απότομη κίνηση μου φύγει απ' το χέρι και πέσει στη λεκάνη (η λαβή του πάντως είναι σούπερ και θα έκανα τη θυσία να το βγάλω από κει μόνο για να την κρατήσω βάζοντας γουρουνένιο θύσανο).

Γενικά, δεν σκέφτομαι να αγοράσω άλλο πινέλο σύντομα. Και λόγω έλλειψης χώρου και επειδή δεν βρίσκω νόημα σε όλο αυτό -ειδικά όταν έχεις ένα στρωμένο χοίρο, είναι κρίμα να μην τον απολαύσεις για καιρό και να πάρεις νέο, αρχίζοντας φτου κι απ' την αρχή τη διαδικασία του στρωσίματος (μια και μόνο τότε θα δουλέψει όπως πρέπει). Θα ήθελα, πάντως, κάποια στιγμή ένα Semogue (μάλλον το 1800), πιο πολύ για να μου φύγει η περιέργεια για τη μάρκα -αν και απ' όσα διαβάζω είναι κατώτερα των Omega. Όπως έχω περιέργεια και για ένα silvertip -που μάλλον θα το είχα ήδη αποκτήσει αν δεν υπήρχαν τα capital control, είχα περιγράψει τι μου είχε συμβεί πρόσφατα με μια απόπειρα αγοράς από το Frank Shaving. Συνθετικό ή αλόγου, κατά καιρούς μου πέρασαν από το μυαλό, αλλά δεν ενδιαφέρομαι πια να αποκτήσω.

Άμα στρώσει ο χοίρος ... 3 εβδομάδες με το omega 10098

Ασχολούμαι 6 μήνες με το παραδοσιακό ξύρισμα και έχω πινέλο Wilkinson, το οποίο είναι και το μοναδικό πινέλο που κατέχω! Δεν έχω παράπονο, έχει ανθεκτικές τρίχες, κάνει πηχτό αφρό(90 δευτερόλεπτα το ανακατεύω), καθαρίζεται και πολύ εύκολα.