Έχω όρεξη για φλυαρία σήμερα. Κρύο έξω και ζεστός καφές μέσα. Η λοιπή οικογένεια εξαφανισμένη. Τα τηλέφωνα και τα ηλεκτρονικά μηνύματα κάθε είδους έχουν επιτέλους σιγήσει. Η καλύτερή μου.
Πλύσιμο προσώπου πάντοτε και pre shave cream απαραίτητη το χειμώνα.
Σήμερα δοκίμασα το
Lavanille των Barrister & Mann, η "λευκή" σειρά των οποίων είναι αυτή που προτιμώ απ'όλα τα άρτιζαν αμερικάνικα σαπούνια, περισσότερο ακόμη και από τα Mike's. Το Lavanille παρά την ονομασία του δεν μου θυμίζει βανίλια. Έχει δύσκολο και out of the box άρωμα και σκατουλί χρώμα, μου μυρίζει βέτιβερ και άργιλο αν και η ενδιαφέρουσα περιγραφή στο
site άλλα αναφέρει. Όπως και τα αδελφάκια του της 'λευκής' σειράς είναι ένα σαπούνι που συγκεντρώνει όλες τις ιδιότητες που ζητάμε σε μια ιδανική για τα γούστα μου σύνθεση, ήτοι ευκολία αφρισμού, γλίστρημα, προστασία, ενυδάτωση, αίσθηση, έντονο άρωμα που διαρκεί, χωρίς να έχει κάποια σε υπερθετικό βαθμό. Εάν ληφθεί υπόψη και η τιμή (χωρίς τα μεταφορικά εννοείται) που κυμαίνεται από 16 ως 20 δολάρια θα μπορούσε να είναι το μόνο σαπούνι (το bayrum) που θα κρατούσα αν μου έβαζε κάποιος το πιστόλι στον κρόταφο και με εκβίαζε να ζήσω από τούδε και στο εξής μόνο με ένα. Σημειωτέον: του χρόνου μπορεί να λέω τα ίδια για κάποιο άλλο σαπούνι... Ειρήσθω εν παρόδω ότι τα σαπούνια της σειράς Latha της εταιρείας τείνουν προς την υφή της καουτσουκένιας λάσπης και μετά λύπης μου διαπιστώνω ότι και η PAA έκανε reformulation στα σαπούνια της προς αυτήν την κατεύθυνση αλλά και η γενική τάση στα νεότερα αμερικάνικα άρτιζαν είναι αυτή. Φανταστείτε ότι κάνετε lather με λιωμένο τυρί γκούντα. Ο ένας αντιγράφει τον άλλον στη βλακεία.* Γνωμίτσα μου πάντα και με το συμπάθιο, προφανώς αρέσουν σε πολλούς αυτού του είδους τα μαλακά ελαστικά σαπούνια.
Το
Semogue 1470 έχει το τέλειο μέγεθος για μένα και ωραία λαβή, όμως δεν με έχει κερδίσει. Δεν ξέρω αν θα έχω την υπομονή να το χρησιμοποιήσω πολλές φορές μέχρι να διαπιστώσω αν αξίζει κάτι. Ένα προϊόν αν είναι καλό φαίνεται με την πρώτη. Έτσι δεν είναι; Και τα φτηνά χοιρινά της Ωμέγα θέλουν στρώσιμο και βρωμοκοπάνε αλλά με την πρώτη χρήση καταλαβαίνεις ότι κάνουν δουλειά.
Η
Merkur 34G με τη λεπίδα
Rapira Sweedish Supersteel αποτελεί έναν συνδυασμό που μου δίνει πάντα καλά και απροβλημάτιστα ξυρίσματα. Μετά από άνω των 25-30 δοκιμών δεν βάζω άλλη λεπίδα στην 34.
Εδώ και λίγες μέρες χρησιμοποιώ
alum block μετά το ξύρισμα και πριν βάλω after shaves. Το συγκεκριμένο της Πορτογαλικής
444, τσούζει λιγότερο από κάνα δυο άλλα που είχα δοκιμάσει παλιότερα (Osma και ένα ονόματι Crystal Clear) και αφήνει το δέρμα βελουδένιο. Αμέσως μετά το ξέπλυμα του, ρίχνω χούφτες λοσιόν, ενδεχομένως δε πολύ αργότερα -όταν έχει κρύο- και κάποιο balm. Τα alum block είναι και εξαιρετικά αποσμητικά. Χρόνια τώρα τα χρησιμοποιώ ως τέτοια ενώ με την πρόσφατη ενασχόληση με το ΠΞ ανακάλυψα και τη χρήση τους ως στυπτικών.
Οι
Fine είναι από τις καλύτερες mid range priced λοσιόν και συνιστώνται ανεπιφύλακτα.
* Όπως και με τα ρολόγια. Το δικό μου Tag Heuer έχω να το φορέσω χρόνια γιατί όταν το είχα πάρει προ κρίσης ήταν της μόδας οι μικρότερες (φυσιολογικές) διάμετροι, και όχι τα σημερινά καντράν - πιατάκια του καφέ.
