Men's Only

επειδη νομιζω οτι δεν υπαρχει νημα για τον οινο(κρασι)ανοιγω ενα.
ποια κρασια σας αρεσουν,ποτε πινεται και με τι τα συνοδευεται? το χειμωνα πινω μονο κρασι συνοδεια φαγητου.το καλοκαιρι πινω και κρασι και μπυρα,θελω ομως και τα 2 να ειναι κρυα,αλλιως δεν πινω.μου αρεσουν τα περισσοτερα κοκκινα ελληνικα κρασια και απο λευκα μονο η ρετσινα.παρακατω μερικα κρασια που τα θεωρω κορυφαια και παγκοσμιου κλασης.

Όταν πάω χωριό θα ποστάρω φωτογραφίες με το σπιτικό κρασί που φτιάχνουμε οικογενειακώς, το βαρέλι, τα σύνεργα και όλα τα σχετικά. Βγαίνει όμορφο κοκκινέλι χωρίς πρόσθετα και άλλες αηδίες και όσο κρατήσει. Πίνεται εύκολα και όταν είμαι χωριό σαν νεράκι... :megagrin

Εδω ανοιγεις ενα πολυ μεγαλο θεμα. Το κρασι ειναι το παθος μου πολυ πριν το ξυρισμα. Τα τελευταια δεκα χρονια πρεπει να εχω δοκιμασει πανω απο τριακοσιες ετικετες. Δεν θυμαμε ποτε ηταν η τελευταια φορα που ηπια το ιδιο κρασι δυο φορες. Αυτο με εμαθε να ψαχνω πρωτα το παραγωγο . Υπαρχουν στην Ελλαδα φοβεροι παραγωγοι που εχουν κανει αλματα τα τελευταια χρονια και δεν τους βρισκεις στα σουπερ μαρκετ αλλα ουτε και σε πολλες καβες διοτι απλα οι ψαγμενες καβες αγοραζουν ολη η πολυ μεγαλο μερος της χρονιας.

Φυσικα οταν μιλαμε για κρασι μιλαμε για κοκκινο διοτι εκτος των ιδιοτητων του για την υγεια εχει και την μαγεια της μεταλαξης απο γουλια σε γουλια. Αλλαζει οταν αναπνευει αλλαζει οταν το πινεις με σωστο φαγητο.

Δεν πινω καθημερινα αλλα πολυ συχνα ανοιγω ενα μπουκαλι με την γυναικα η και με φιλους λιγοστους που θελουν να το πιουν σαν εμπειρια και να το εκτιμησουν. Αλλες φορες με φαγητο αλλα τις περισσοτερες με cold cuts και τυρια. Και φυσικα το τελος της βραδιας επισφραγιζετε γευστικα με παλιομενο ρουμι στον κοσμο του οποιου εχω μπει εδω και τρια χρονια.

Απο τα ξενα τρελενομαι για τα ισπανικα,Ιταλικα και εχουν αναιβει παρα πολυ τα τελευταια χρονια και τα Πορτογαλλικα. Απο Γαλλια εχω λιγη εμπειρια. Αυστραλια επισης ειναι μια πολυ καλη χωρα με το syrah της.

Απο το σουπερ μαρκετ ενα εγγυημενο κρασι και παραγωγος ειναι ο Μεγας Οινος του Σκουρα. Ο κ. Σκουρας ειναι εξαιρετικος. Οι αλλοι εξαιρετικοι δεν υπαρχουν στα ραφια. Να μην μιλησομε βεβαια και για τις συνθηκες αποθηκεθσης κρασιου στα σουπερ μαρκετ.

Αυτα τα ολιγα.

πολυ καλα κρασια παροτι δεν ειναι γνωστο βγαζουν και οι ΗΠΑ,προς καλιφορνια μερια.napa & sonoma valley.κυριως cabernet αλλα και merlot.

Ξεχασα να αναφερω, για συτο λεω οτι ειναι τεραστια συζητηση αυτη χωρις τελος, την Χιλη και την Αργεντινη. Απιστευτη σχεση ποιοτητας τιμης. Οτι βρειτε σουπερ μαρκετ χιλη η αργεντινη σε grand reserve δοκιμαστε το. Μην σας παραξενεψει οτι εχει 8-10 ευρω αντε 12 το πολυ.

Κατ' εμέ το κρασί είναι ένα από τα καλύτερα ποτά. Πηγαίνει σχεδόν με όλες τις περιστάσεις, είναι ευρέως διαδεδομένο ανά τον κόσμο και ευκολόπιοτο. Ποτέ δεν λέω όχι σε ένα καλό κρασί.

Παλαιότερα είχα προτίμηση στα λευκά κρασιά, με τα χρόνια τα γούστα μου άλλαξαν και προτιμώ τα κόκκινα (και ιδιαίτερα τα ξηρά) κρασιά.

Δεν μπορώ να πω ότι είμαι ιδιαίτερος γνώστης, οπότε δεν έχω και κάποια συγκεκριμένη προτίμηση ποικιλία κρασιού.

Κοκκινελι (δικό μου) και τυρί με πιπεριά από Χωριο ! :megagrin

Antonis έγραψε:Κατ' εμέ το κρασί είναι ένα από τα καλύτερα ποτά. Πηγαίνει σχεδόν με όλες τις περιστάσεις, είναι ευρέως διαδεδομένο ανά τον κόσμο και ευκολόπιοτο. Ποτέ δεν λέω όχι σε ένα καλό κρασί.

Παλαιότερα είχα προτίμηση στα λευκά κρασιά, με τα χρόνια τα γούστα μου άλλαξαν και προτιμώ τα κόκκινα (και ιδιαίτερα τα ξηρά) κρασιά.

Δεν μπορώ να πω ότι είμαι ιδιαίτερος γνώστης, οπότε δεν έχω και κάποια συγκεκριμένη προτίμηση ποικιλία κρασιού.

Αντωνη ουτε και εγω ειμαι γνωστης(υπαρχουν αραγε τετοιοι).στο κρασι δεν νομιζω οτι χωραει επιστημη(θα βριζουν οι sommeliers).εγω πινω (με μετρο παντα 2-3ποτηρακια)οτι μου αρεσει και με ευχαριστει γευστικα και πνευματικα.η ρετσινα φερειπειν μου αρεσει παρα πολυ και ας θεωρειται απο μερικους ως out of fashion. εχω φαει σουβλακια με ρετσινουλα ,ουτε και εγω δεν ξερω ποσες φορες.το κρασι ΙΜΟ ειναι το καλυτερο ποτο, σε ανεβαζει και σωματικα και πνευματικα.παντα βεβαια και αυτο με μετρο.

Τεραστιο θεμα ανοιξες Macho, λατρευω το κρασι απο μικρος.
Μεγαλωμενος στα Μεσογεια, η εποχη του τρυγου ηταν μεγαλη γιορτη σε ολα τα χωρια...

Καποια στιγμη το κρασι ηταν αγαπημενο χομπυ. Εψαξα, διαβασα αρκετα και σε περιοδικα και σε βιβλια. Εκει που ημουν σχεδον ετοιμος να παω σε κατι σεμιναρια που οργανωνονται κατα καιρους, ηρθε τουμπα η κατασταση και μας το αφησε στη μεση το χομπυ.
Εχω δοκιμασει αρκετα κρασια (μονο ελληνικα, ειναι ισως το μονο προϊον που με καλυπτει η ελληνικη παραγωγη και με το παραπανω), εχω επισκεφθει εκθεσεις οπως και οινοποιεια σε διαφορες περιοχες της χωρας.
Εδω και αρκετα χρονια, στο σπιτι πινω μονο κρασι και τσιπουρο ή τσικουδια. Εξω μπορει και καμια μπυρα το καλοκαιρι αλλά σπανια.
Εχω καταληξει στις ποικιλιες που μου αρεσουν.
Απο κοκκινα το αγιωργιτικο και το ξινομαυρο και απο λευκα τα σαντορινιά και το μοσχοφιλερο.
Προτιμω τα κοκκινα σαφως.

Επισης μου αρεσουν και τα γλυκα κρασια, απο μοσχατο. (απο ολες τις περιοχες οπου παραγονται, με ιδιαιτερη προτιμηση στα σαμιωτικα).

Για όσους ενδιαφέρονται, προσεχώς