Men's Only

Μέχρι στιγμής έχω τρία, ας τα δούμε από κοντά με λίγα λόγια για το πώς παίζουν:

- Κόκκαλο καμήλας, λευκό, με ζωγραφιά στο χέρι.



Παίζει καλά, σχετικά δυνατά, με κοφτό ήχο. Ελαφρώς βαριά χάντρα, μικρομεσαίου μεγέθους. Πολύ ωραία χειροτεχνία (ζωγραφιά).





- Βακελίτης & μαστίχα, vintage (περίπου 70 ετών).



Παίζει καλά, γλιστρά πολύ, πολύ δυνατός / ξεκάθαρος ήχος για το μέγεθός του.

Αρκετά βαριά χάντρα, πάρα πολύ ανθεκτική, μεσαίου/μεγάλου μεγέθους για κομπολόι χεριού. Το επόμενο βήμα είναι διακοσμητικό επιτραπέζιο (αναφορικά με το μέγεθος χάντρας).

Αίσθηση στην παλάμη που φέρνει στο νου επαφή με ευμεγέθη χάντρα, κατά συνέπεια το εσωτερικό του χεριού κάνει μεγαλύτερη κούρμπα και τα δάχτυλα αγκαλιάζουν το κομπολόι.

Κόστος κάπου στα 400+ Ευρώ.







- Κεχριμπάρι Βαλτικής, καθαρό (όχι πρεσσαριστό).



Παίζει πάρα πολύ καλά, γλιστρά λίγο έως ελάχιστα, ελαφρύς αλλά ευφυώς διακριτικώς ήχος για το μέγεθος της χάντρας του.

Αρκετά ελαφριά χάντρα, ευαίσθητη, μεσαίου/μικρού μεγέθους για κομπολόι χεριού. Κομπολόι εκ διαμέτρου αντίθετο σε συμπεριφορά και παίξιμο, αναφορικά με τα άλλα δύο κομπολόγια (όπως περιγράφονται παραπάνω).

Ακατανόητη αίσθηση στην παλάμη, αρχικά. Με υπομονετικό παίξιμο περίπου μίας εβδομάδας, στρώνει και φανερώνει την ανωτερώτητά του. Χάντρα ξεκάθαρα ιδιαίτερη και 'ζεστή' στην παλάμη, πολυδιάστατη σε συμπεριφορά και αίσθηση, σε άλλο επίπεδο αναφορικά με τα άλλα δύο κομπολόγια.

Κόστος κάπου στα 400+ Ευρώ.








Κανένα από τα παραπάνω δεν είναι 33-άρι.

Καλά όπως συνήθως έγραψες και με τις αγορές σου και με τις περιγραφές σου. Όπως σου είπα και από κοντά το κεχριμπάρι δεν συγκρίνεται για μένα με κανένα άλλο. Μου φέρνει μια ακατανόητη και απερίγραπτη ηρεμία κάθε φόρα που το πιάνω στα χεριά μου, δηλαδή συνέχεια. Το επόμενο σου πρέπει να είναι φατουραν. Λίγο έως αρκετά πιο ακριβό αλλά αξίζει. Διάβασε και μάθε γιατί οπότε μπορείς.
Ενθουσιάστηκα με αυτά που είδα να σε καλά να τα χαρείς.

Πολύ όμορφα Κωνσταντίνε, και πολύ όμορφες φωτογραφίες όπως πάντα!

Κύριε κυριε , έχω απορίες !

Έχω ένα "αρωματικό" φθηνό κομπολόι με 21 χάντρες στα χέρια που μυρίζει λιβάνι και έψαχνα στο διαδίκτυο για τα κεχριμπαρένια.

Απο τη στιγμή που ξεμπέρδεψα με τα πρεσαριστά και άρχισα να ψάχνω περισσότερο έχασα τη μπάλα.

Τρία γνωστά καταστήματα , τρείς διαφορετικές τιμές για το ίδιο υποτίθεται προιόν. Πώς γίνεται ο ένας να τα δίνει 70-120 ευρώ, ο άλλος απο 200 και πάνω και ο τρίτος απο 400 ως το ταβάνι ?

Πώς τελικά θα ξεχωρίσω το αυθεντικό με τέτοιες διαφορές ? Ο ένας σου λέει, έκλεισα το μαγαζί μου και πουλάω πιά τα κομπολόγια μου μόνο διαδικτυακά, η συλλέκτες παίρνουν απο μένα και δε χρειάζεται να δώσεις μιά περιουσία και οι άλλοι ζητάνε όσα θέλουν. :confused

Μονο εαν το παρεις απο μαγαζι εξειδικευμένο που να εχει μονο κομπολογια. Μονο κομπολογια οπου σου δινουν και τα χαρτια του μαζι. Κεχριμπαρι κατω απο 100 ευρω, και αυτο σε τελειως ακατεργαστη μορφη και σχετικα μικρη χαντρα (σαν το δικο μου), δεν υπαρχει.

Ναι Ηλία, όπως τα είπε ο Νίκος. Εγώ ψωνίζω από συγκεκριμένο μαγαζί, και τα περισσότερα από τα λίγα που γνωρίζω τα έχω μάθει εκεί.

Το φαντουράν το γνωρίζω, έπιασα ένα, δεν το κατάλαβα. Τώρα όμως είμαι σίγουρος πως θα είναι το επόμενο. Έμαθα επίσης πως πολλά από αυτά κόβονται με laser εδώ δίπλα, στην Ταϋλάνδη. Εκεί ήμουν από τη Δευτέρα ως χθες, αλλά με 4 meetings κάθε μέρα πού να βρει κανείς χρόνο.

Στη Bangkok το κόστος ζωής είναι τόσο φθηνό σε σχέση με Σιγκαπούρη, που δυσκολεύεται κανείς να το πιστέψει. Είμαι σίγουρος πως οι ίδιες χάντρες δεν θα κοστίζουν πάνω από 20-30 Ευρώ, και στην Έλλάδα φυσικά φτάνουν να πωλούνται 10 φορές πάνω.

Νωρίτερα σήμερα:
Πολύ ωραία τα φαντουράν, όπως και τα λευκά/κρέμ από ελεφαντόδοντο. Αξιοσημείωτο επίσης το κεχριμπαρένιο με το μοναδικό καφέ χρώμα.

Πήρα αυτό που είχα αφήσει την άλλη φορά και το οποίο μου τράβηξε και πάλι την προσοχή, το 33-άρι από ταρταρούγα χελώνας, στα 1,300 Eur αρχική.

Φαντουράν προπαρήγγειλα ένα με πιό μεγάλη χάντρα.

Πες μου ότι το ταξίδι στην Πόλη έγινε για να αγοράσεις κομπολόγια και θα τρελαθώ!

Μεγειά Κωνσταντίνε είναι υπέροχα !!!!!

Είμαι Ελλάδα από χθες το μεσημέρι. Ήρθα μέσω Κωνσταντινούπολης.

Το ταξίδι το έκλεισα αργά τη Δευτέρα, στο αεροδρόμιο της Σιγκαπούρης. Νωρίτερα το ίδιο βράδυ με είχαν ειδοποιήσει πως πέθανε ο πατέρας μου.

Μία εβδομάδα πριν είχε εισαχθεί στο νοσοκομείο αφού ήταν στο τελικό στάδιο άνοιας κι είχαν αρχίσει κάποιες επιπλοκές. Η κηδεία είναι σήμερα.

Εχθές βγήκα μία βόλτα με την αδελφή μου για κάτι άλλο, και περάσαμε κι από το "Κομπολογάδικο" στην Κηφισιά.

Τα Φατουράν τα άφησα, θα μου φέρει με πιό χοντρή χάντρα. Το ελεφαντόδοντο το άφησα (είχε τρία πολύ ωραία κομμάτια 710 / 800 / 1,100 Ευρώ) και πήρα την καταπληκτική 33-άρα χελώνα που την είχα αφήσει την προηγούμενη φορά (αρχική τιμή 1,300 Ευρώ).

Το άλλο πολύ σπέσιαλ κομμάτι που είχε είναι το καφέ κεχριμπάρι, μόνο και μόνο για το χρώμα του το οποίο είναι πάρα μα πάρα πολύ σπάνιο.

Τα πολύ χοντρά Φατουράν που είχαν 3,800 και 4,500 Ευρώ αντίστοιχα ήταν πολύ εντυπωσιακά, αλλά το μέγεθος χάντρας τους είναι καθαρά για τραπέζι σαλονιού.

Αυτά.