Gin
Δημοσιεύτηκε: 07 Δεκ 2012, 19:20
Μια ιστορία για το Gin
Περίπου το 1720 στην Αγγλία κατανάλωναν 5.000.00 γαλόνια ετησίως με περίπου το 25% των αγγλικών νοικοκυριών να συμμετέχουν στην παράγωγη του.
Οι κύριοι καταναλωτές του ήταν κυρίως από τις χαμηλές κοινωνικές ομάδες, για αυτούς η μπύρα και το κρασί ήταν πολύ αδύνατα ποτά, το ρούμι ήταν για τους ναυτικούς, το μπράντυ ήταν πολύ ακριβό. Ωστόσο το gin εκείνης της εποχής δεν είχε καμία σχέση με αυτό που πίνουμε σήμερα, αφού το μόνο που τους ένοιαζε τότε ήταν να γίνουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα σούρα, να κοιμηθούν νιώθοντας ζεστοί και τίποτα άλλο. Η γεύση του ήταν τόσο άσχημη όπου την ανακάτευαν με ζάχαρη για να γλυκαθεί (καθαρό αλκοολ + ζάχαρη). Η αγγλική κυβέρνηση για να αποφύγει τις παρεκτροπές των μεθυσμένων που του είχαν αποδώσει τον όρο Blue Ruin όρος ο οποίος στις μέρες μας χρησιμοποιείται στο χαμηλής ποιότητας Gin, θεσπίζει το 1736 το πρώτο Gin Act με σκοπό να ελέγξει τη παραγωγή και να γίνει πιο ακριβό, οι διαδηλώσεις ήταν τόσο ισχυρές και οι καταστροφές τόσο σε κρατικά και ιδιωτικά κτήρια πάρα πολλές όπου η κυβέρνηση αποφασίζει το 1742 να περάσει νόμο όπου η παραγωγή θα είναι ελέγξιμη από το κράτος για να κρατηθούν οι τιμές χαμηλά ώστε το κράτος να κερδίζει από τη φορολογία του.
To gin αρχίζει να γίνεται γνωστό στην Αμερική λόγω της απαγόρευσης, τα δυσεύρετα μπουκάλια ουίσκι δεν μπορούν διοχετευτούν ομαλά στη μαύρη αγορά αφού για να εμφιαλωθούν πρέπει να ωριμάσουν στα βαρέλια. Το Gin ωστόσο δεν χρειάζεται παλαίωση, το μόνο που χρειαζόταν ήταν μια μεγάλη δεξαμενή για να μεταφερθεί σε μεγάλες ποσότητες και να εμφιαλωθεί στην Αμερική. Οι δεξαμενές αυτές ονομάστηκαν Bathtub και το βάπτισμα του Bathtub Gin είναι γεγονός. Αφού ανακάτευαν διάφορα μυρωδικά μαζί με το οινόπνευμα ξεκινούσαν τη εμφιάλωση. Αυτή η τακτική να δώσουν γεύση στο απαίσιο gin ήταν ο πρόδρομος των σημερινών cocktail, όπου τα περισσότερα όλοι γνωρίζουμε. Με την άρση της ποτό- απαγόρευσης 1933(ακόμα δεν έχω καταλάβει ιστορικά το λόγο της) και μέχρι σήμερα οι αγγλικές εταιρείες ερεύνησαν, σύλλεξαν τους καλύτερους καρπούς, έτσι ώστε να διαμορφωθεί η σημερινή κατάσταση με τις ανώτερες ποικιλίας και γεύσεις Gin και την τυποποίηση του σε London Dry, distilled Gin, Plymouth Gin και τα τύπου genever στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.
Δεν υπάρχει τρόπος που ή μια συνήθης πρακτική που να αναφέρει τον τρόπο που οι καρποί ή τα φρούτα θα δώσουν τη γεύση τους στο τελικό ποτό που θα καταλήξει στο ποτήρι μας και εδώ μένει η καθόλα πλέον συνταγή να κρατάνε σε αιθέρια έλαια τις γεύσεις των βοτάνων ή των φρούτων ώστε αναμιγνύοντας τα να υπάρχει ομοιομορφία στη γεύση και συνοχή.
Όσο φυσικά για τις ετικέτες που έρχονται στην Ελλάδα και είναι προαποφασισμένες πλέον από τις διευθύνσεις Marketing αυτών, πολύ δύσκολα θα βρούμε στην Ελλάδα ετικέτες εκτός από τις εμπορικές όπως
Gordons, Bombay, Tanqueray, Beefeater κ.α. Σε ψαγμένες κάβες και σε μπαράκια θα βρείτε Hendrick's, The Botanist Islay, Blackwood's, Hayman's Old Tom.
Τα δικά μου αγαπημένα Hendrick's και Botanist πίνω με 2-3 φέτες αγγούρι.
Άτιμο τσιγάρο θα με κάνει αλκοολικό... :dance :dance :dance
Περίπου το 1720 στην Αγγλία κατανάλωναν 5.000.00 γαλόνια ετησίως με περίπου το 25% των αγγλικών νοικοκυριών να συμμετέχουν στην παράγωγη του.
Οι κύριοι καταναλωτές του ήταν κυρίως από τις χαμηλές κοινωνικές ομάδες, για αυτούς η μπύρα και το κρασί ήταν πολύ αδύνατα ποτά, το ρούμι ήταν για τους ναυτικούς, το μπράντυ ήταν πολύ ακριβό. Ωστόσο το gin εκείνης της εποχής δεν είχε καμία σχέση με αυτό που πίνουμε σήμερα, αφού το μόνο που τους ένοιαζε τότε ήταν να γίνουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα σούρα, να κοιμηθούν νιώθοντας ζεστοί και τίποτα άλλο. Η γεύση του ήταν τόσο άσχημη όπου την ανακάτευαν με ζάχαρη για να γλυκαθεί (καθαρό αλκοολ + ζάχαρη). Η αγγλική κυβέρνηση για να αποφύγει τις παρεκτροπές των μεθυσμένων που του είχαν αποδώσει τον όρο Blue Ruin όρος ο οποίος στις μέρες μας χρησιμοποιείται στο χαμηλής ποιότητας Gin, θεσπίζει το 1736 το πρώτο Gin Act με σκοπό να ελέγξει τη παραγωγή και να γίνει πιο ακριβό, οι διαδηλώσεις ήταν τόσο ισχυρές και οι καταστροφές τόσο σε κρατικά και ιδιωτικά κτήρια πάρα πολλές όπου η κυβέρνηση αποφασίζει το 1742 να περάσει νόμο όπου η παραγωγή θα είναι ελέγξιμη από το κράτος για να κρατηθούν οι τιμές χαμηλά ώστε το κράτος να κερδίζει από τη φορολογία του.
To gin αρχίζει να γίνεται γνωστό στην Αμερική λόγω της απαγόρευσης, τα δυσεύρετα μπουκάλια ουίσκι δεν μπορούν διοχετευτούν ομαλά στη μαύρη αγορά αφού για να εμφιαλωθούν πρέπει να ωριμάσουν στα βαρέλια. Το Gin ωστόσο δεν χρειάζεται παλαίωση, το μόνο που χρειαζόταν ήταν μια μεγάλη δεξαμενή για να μεταφερθεί σε μεγάλες ποσότητες και να εμφιαλωθεί στην Αμερική. Οι δεξαμενές αυτές ονομάστηκαν Bathtub και το βάπτισμα του Bathtub Gin είναι γεγονός. Αφού ανακάτευαν διάφορα μυρωδικά μαζί με το οινόπνευμα ξεκινούσαν τη εμφιάλωση. Αυτή η τακτική να δώσουν γεύση στο απαίσιο gin ήταν ο πρόδρομος των σημερινών cocktail, όπου τα περισσότερα όλοι γνωρίζουμε. Με την άρση της ποτό- απαγόρευσης 1933(ακόμα δεν έχω καταλάβει ιστορικά το λόγο της) και μέχρι σήμερα οι αγγλικές εταιρείες ερεύνησαν, σύλλεξαν τους καλύτερους καρπούς, έτσι ώστε να διαμορφωθεί η σημερινή κατάσταση με τις ανώτερες ποικιλίας και γεύσεις Gin και την τυποποίηση του σε London Dry, distilled Gin, Plymouth Gin και τα τύπου genever στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.
Δεν υπάρχει τρόπος που ή μια συνήθης πρακτική που να αναφέρει τον τρόπο που οι καρποί ή τα φρούτα θα δώσουν τη γεύση τους στο τελικό ποτό που θα καταλήξει στο ποτήρι μας και εδώ μένει η καθόλα πλέον συνταγή να κρατάνε σε αιθέρια έλαια τις γεύσεις των βοτάνων ή των φρούτων ώστε αναμιγνύοντας τα να υπάρχει ομοιομορφία στη γεύση και συνοχή.
Όσο φυσικά για τις ετικέτες που έρχονται στην Ελλάδα και είναι προαποφασισμένες πλέον από τις διευθύνσεις Marketing αυτών, πολύ δύσκολα θα βρούμε στην Ελλάδα ετικέτες εκτός από τις εμπορικές όπως
Gordons, Bombay, Tanqueray, Beefeater κ.α. Σε ψαγμένες κάβες και σε μπαράκια θα βρείτε Hendrick's, The Botanist Islay, Blackwood's, Hayman's Old Tom.
Τα δικά μου αγαπημένα Hendrick's και Botanist πίνω με 2-3 φέτες αγγούρι.
Άτιμο τσιγάρο θα με κάνει αλκοολικό... :dance :dance :dance
