Εδω λεω να γραφουμε για τα κατοικιδια ,ενυδρεια κ.λ.π
Εγω αυτη την εποχη εχω ενα σκυλο πομερανιαν σπιτς , παλιοτερα αφου ο γιος μου ειναι φιλοζωος ειχαμε
διαφορα κατα καιρους . Ψαρακια , χελωνιτσες ,Χαμστερ , καναρινια , και 2 παπαγαλους εναν Ζακο και
εναν Αμοζονιου blue front .H μεγαλυτερη φαση ηταν με τους παπαγαλους μιμουνταν τα παντα ,ο Ζακο
εκανε ολο τον ηχο του κινητου μου διαρκειας περιπου 20 δευτ. και μετα ελεγε ΠΑΡΑΚΑΛΩ !
Κατοικιδια
-
Apostolos
- Δάσκαλος Ξυρίσματος
- Δημοσιεύσεις: 6359
- Εγγραφή: 22 Ιαν 2009, 14:06
- 16
- Has thanked: 1394 times
- Been thanked: 653 times
- Επικοινωνία:
Είχαμε ένα βέλγικο λύκο, της Γερμανικής αστυνομίας, αλλά καποια στιγμή αναγκαστήκαμε να προβούμε σε ευθανασία λόγω ανίατης ασθένειας. Η στεναχώρια ήταν τέτοια ώστε αποφασίσαμε να μην ξαναπάρουμε σκύλο.
Αυτό που θα πώ θα το καταλάβουν μονό οι φιλόζωοι. Ο πόνος από την απώλεια κατοικίδιου είναι εφάμιλλος για να μην πω μεγαλύτερος από την απώλεια ανθρώπου.
Αυτό που θα πώ θα το καταλάβουν μονό οι φιλόζωοι. Ο πόνος από την απώλεια κατοικίδιου είναι εφάμιλλος για να μην πω μεγαλύτερος από την απώλεια ανθρώπου.
Νow Τhat Υou Αre Α Μan, Shave Like One.
or
Grow A Beard
(growing a beard doesn't mean you have to be ungroomed)
or
Grow A Beard
(growing a beard doesn't mean you have to be ungroomed)
-
hero
- Γυμνάσιο
- Δημοσιεύσεις: 1121
- Εγγραφή: 24 Οκτ 2010, 08:34
- 14
- Has thanked: 73 times
- Been thanked: 249 times
- Ηλικία: 61
Οπως εγραψα παραπανω Αποστολε ειχα πολλα κατοικιδια η επαφη που εχεις με τους σκυλους ειναι σε αλλο
επιπεδο πολλες φορες ισως να μην ειναι καθολου υπερβολη αυτο που λενε οτι ειναι ο κλυτερος φιλος του ανθρωπου . Η απωλεια ενος σκυλου οταν εχεις δεθει μαζι του ειναι επωδυνη και δυσκολα διαχειρησιμη ειδικα για τα παιδια .
επιπεδο πολλες φορες ισως να μην ειναι καθολου υπερβολη αυτο που λενε οτι ειναι ο κλυτερος φιλος του ανθρωπου . Η απωλεια ενος σκυλου οταν εχεις δεθει μαζι του ειναι επωδυνη και δυσκολα διαχειρησιμη ειδικα για τα παιδια .
Νίκος
"Αδύνατο να μάθεις τα φρονήματα, τη σκέψη, την ψυχή του κάθε ανθρώπου προτού πάρει στα χέρια του εξουσία." Σοφοκλης
"Αδύνατο να μάθεις τα φρονήματα, τη σκέψη, την ψυχή του κάθε ανθρώπου προτού πάρει στα χέρια του εξουσία." Σοφοκλης
-
andreas
- Διαχειριστής
- Δημοσιεύσεις: 7689
- Εγγραφή: 20 Ιαν 2009, 15:49
- 16
- Τοποθεσία: Nederlands
- Has thanked: 11686 times
- Been thanked: 11851 times
- Ηλικία: 46
- Επικοινωνία:
Από μικρός είχα πολλές γάτες και 2 σκύλους, ένα λύκο και ένα αδέσποτο!
Το αδέσποτο (τούζικ, το όνομα του) ήταν και το αγαπημένο μου από τα δύο σκυλιά.
Επίσης είχα για λίγο καιρό και ένα κοκοράκι, φαντάζομαι μετά κάποιος θα το έκανε μαμ! :cry
Το κατοικίδιο όμως που πραγματικά λυπήθηκα όταν έχασα, ήταν ο γάτος μου ο Γιάννης!
Ήταν ο γάτος που δεν περίμενα πως θα επιβίωνε και τελικά ήταν ο μόνος που τα κατάφερε!
Η ουρά του ήταν στραβή, έτσι είχε γεννηθεί και ενώ τα άλλα γατάκια πίνανε λαίμαργα το γάλα από την μάνα τους, αυτό καθόταν στην άκρη παραπονεμένο.
Έτσι πολλές φορές καθόμουν και έδιωχνα κάποιο άλλο για να πιει και αυτό με την σειρά του.
Η μάνα του όμως σιγά σιγά άρχισε να σκοτώνει τα γατιά πλακώνοντας τα στον ύπνο, στην κυριολεξία ξάπλωνε πάνω τους. Δεν ξέρω γιατί το έκανε, ίσως επειδή ήταν η πρώτης της φορά που γεννούσε!
Τελικά κατέληξα να έχω τον Γιάννη και την μάνα του.
Ο Γιάννης ήταν από τα ποιο καλόβολα και χαζά γατιά που είχα.
Ότι και να του έκανες δεν αντιδρούσε και ήταν υπομονετικός και χαδιάρης!
Δεν αντιδρούσε όμως ποτέ ότι και να του έκανα!
Πολλές φορές τον ξάπλωνα κάτω κουλουριασμένο και τον έκανα σβούρες, αυτός ύστερα σηκωνόταν και περπατούσε σαν μεθυσμένος! Ήταν απίστευτος.
Επίσης δεν με είχε γρατζουνίσει ποτέ.
Ώσπου μία μέρα εξαφανίστηκε και για μία εβδομάδα δεν είχα σημάδια ζωής του!
Μια μέρα αφού επέστρεψα από το σχολείο ο πατέρας μου, μου είπε ότι ο Γιάννης γύρισε αλλά δεν ήταν καλά.
Μάλλον το είχε χτυπήσει κάποιο αυτοκίνητο.
Για 2-3 μέρες το ταΐζαμε με γάλα γιατί δεν μπορούσε να ανοίξει καλά το στόμα του.
Ο πατέρας μου έλεγε πως δεν θα τα καταφέρει αλλά εγώ είχα πεισμώσει.
Την 4η μέρα πήγα κοντά του και του έδωσα να φάει ένα κεφτεδάκι, όπου και τελικά το κατάφερε! :megagrin
Τις επόμενες μέρες ο Γιάννης δυνάμωνε κάθε μέρα όλο και ποιο πολύ ώσπου τελικά ανάρρωσε.
Μετά όμως από λίγο καιρό εξαφανίστηκε πάλι.
Αυτή την φορά, δεν το ξαναείδα.
Το καλλίτερο και το τελευταίο κατοικίδιο που θα έχω εγώ.
Ελπίζω τα παιδιά μου να βρουν τα δικά τους...
Όπως και εγώ είχα βρει το δικό μου.
Πω πω! συγνώμη! :megagrin
Το αδέσποτο (τούζικ, το όνομα του) ήταν και το αγαπημένο μου από τα δύο σκυλιά.
Επίσης είχα για λίγο καιρό και ένα κοκοράκι, φαντάζομαι μετά κάποιος θα το έκανε μαμ! :cry
Το κατοικίδιο όμως που πραγματικά λυπήθηκα όταν έχασα, ήταν ο γάτος μου ο Γιάννης!
Ήταν ο γάτος που δεν περίμενα πως θα επιβίωνε και τελικά ήταν ο μόνος που τα κατάφερε!
Η ουρά του ήταν στραβή, έτσι είχε γεννηθεί και ενώ τα άλλα γατάκια πίνανε λαίμαργα το γάλα από την μάνα τους, αυτό καθόταν στην άκρη παραπονεμένο.
Έτσι πολλές φορές καθόμουν και έδιωχνα κάποιο άλλο για να πιει και αυτό με την σειρά του.
Η μάνα του όμως σιγά σιγά άρχισε να σκοτώνει τα γατιά πλακώνοντας τα στον ύπνο, στην κυριολεξία ξάπλωνε πάνω τους. Δεν ξέρω γιατί το έκανε, ίσως επειδή ήταν η πρώτης της φορά που γεννούσε!
Τελικά κατέληξα να έχω τον Γιάννη και την μάνα του.
Ο Γιάννης ήταν από τα ποιο καλόβολα και χαζά γατιά που είχα.
Ότι και να του έκανες δεν αντιδρούσε και ήταν υπομονετικός και χαδιάρης!
Δεν αντιδρούσε όμως ποτέ ότι και να του έκανα!
Πολλές φορές τον ξάπλωνα κάτω κουλουριασμένο και τον έκανα σβούρες, αυτός ύστερα σηκωνόταν και περπατούσε σαν μεθυσμένος! Ήταν απίστευτος.
Επίσης δεν με είχε γρατζουνίσει ποτέ.
Ώσπου μία μέρα εξαφανίστηκε και για μία εβδομάδα δεν είχα σημάδια ζωής του!
Μια μέρα αφού επέστρεψα από το σχολείο ο πατέρας μου, μου είπε ότι ο Γιάννης γύρισε αλλά δεν ήταν καλά.
Μάλλον το είχε χτυπήσει κάποιο αυτοκίνητο.
Για 2-3 μέρες το ταΐζαμε με γάλα γιατί δεν μπορούσε να ανοίξει καλά το στόμα του.
Ο πατέρας μου έλεγε πως δεν θα τα καταφέρει αλλά εγώ είχα πεισμώσει.
Την 4η μέρα πήγα κοντά του και του έδωσα να φάει ένα κεφτεδάκι, όπου και τελικά το κατάφερε! :megagrin
Τις επόμενες μέρες ο Γιάννης δυνάμωνε κάθε μέρα όλο και ποιο πολύ ώσπου τελικά ανάρρωσε.
Μετά όμως από λίγο καιρό εξαφανίστηκε πάλι.
Αυτή την φορά, δεν το ξαναείδα.
Το καλλίτερο και το τελευταίο κατοικίδιο που θα έχω εγώ.
Ελπίζω τα παιδιά μου να βρουν τα δικά τους...
Όπως και εγώ είχα βρει το δικό μου.
Πω πω! συγνώμη! :megagrin
ἐξ ὄνυχος τὸν λέοντα
-
Gati
- Νήπιο
- Δημοσιεύσεις: 112
- Εγγραφή: 26 Αύγ 2010, 18:59
- 14
- Has thanked: 17 times
- Been thanked: 7 times
- Ηλικία: 44
επισημα ειχα ενα γατακι οταν ημουν στο Δημοτικο, που κοιμοταν στα ποδια μου οταν διαβαζα το οποιο μου κλεψαν τελικα και δεν το ξαναειδα και μια σκυλιτσα οταν ημουν στο Λυκειο, τη Λουνα, την οποια επρεπε να δωσουμε γιατι μετακομιζαμε.
κατα καιρους ειχα γατακια (κυριως αδεσποτα) που τα ταϊζα και τα φροντιζα αν ηταν πληγωμενα και μετα εφευγαν, ειχα ενα καναρινι ,τον Ορφεα, που με ξυπνουσε καθε μερα στις 8:20 ακριβως, ενα αηδονι (νομιζω) που κρεμοταν αναποδα απο το κλουβι του και τελικα το εφαγε ενα γερακι, ενα λυκοσκυλο που κρατησα δυο μερες και τελικα εδωσα αλλα με γνωριζει ακομα οποτε με βλεπει( :megagrin )....
αλλα την καλυτερη ιστορια την εχω απο τα χαμστερακια μιας γειτονισας που μου αφησε να τα προσεχω για να παει διακοπες!
ηταν 4 ή 5 δε θυμαμαι, και τα ειχα στο κλουβι τους στο μπαλκονι. μια μερα λοιπον, ειχαμε επισκεψεις ενα φιλικο ζευγαρι με το αγορακι τους. ο μικρος ξετρελαθηκε με τα χαμστερακια και ολη τη βραδια ασχολιωταν με αυτα. σε μια φαση που δεν τον βλεπαμε πηγε και πηρε ψωμι, το βουτηξε σε ρακι και το εδωσε στα χαμστερακια να το φανε!αυτα ηρθαν και μεθησαν, ειχαν σπασμουσ και γυρισαν τουμπα μεσα στο κλουβι!!!!!!!!! :hystericalbs1
ο πιτσιρικας τα χρειαστηκε!!φυσικα η γειτονισα δεν εμαθε ποτε τιποτα!!!
γι'αυτο μακρια τη ρακι απο τα χαμστερακια!
κατα καιρους ειχα γατακια (κυριως αδεσποτα) που τα ταϊζα και τα φροντιζα αν ηταν πληγωμενα και μετα εφευγαν, ειχα ενα καναρινι ,τον Ορφεα, που με ξυπνουσε καθε μερα στις 8:20 ακριβως, ενα αηδονι (νομιζω) που κρεμοταν αναποδα απο το κλουβι του και τελικα το εφαγε ενα γερακι, ενα λυκοσκυλο που κρατησα δυο μερες και τελικα εδωσα αλλα με γνωριζει ακομα οποτε με βλεπει( :megagrin )....
αλλα την καλυτερη ιστορια την εχω απο τα χαμστερακια μιας γειτονισας που μου αφησε να τα προσεχω για να παει διακοπες!
ηταν 4 ή 5 δε θυμαμαι, και τα ειχα στο κλουβι τους στο μπαλκονι. μια μερα λοιπον, ειχαμε επισκεψεις ενα φιλικο ζευγαρι με το αγορακι τους. ο μικρος ξετρελαθηκε με τα χαμστερακια και ολη τη βραδια ασχολιωταν με αυτα. σε μια φαση που δεν τον βλεπαμε πηγε και πηρε ψωμι, το βουτηξε σε ρακι και το εδωσε στα χαμστερακια να το φανε!αυτα ηρθαν και μεθησαν, ειχαν σπασμουσ και γυρισαν τουμπα μεσα στο κλουβι!!!!!!!!! :hystericalbs1
ο πιτσιρικας τα χρειαστηκε!!φυσικα η γειτονισα δεν εμαθε ποτε τιποτα!!!
γι'αυτο μακρια τη ρακι απο τα χαμστερακια!
-
andreas
- Διαχειριστής
- Δημοσιεύσεις: 7689
- Εγγραφή: 20 Ιαν 2009, 15:49
- 16
- Τοποθεσία: Nederlands
- Has thanked: 11686 times
- Been thanked: 11851 times
- Ηλικία: 46
- Επικοινωνία:
Ωχ!
Ξέχασα τα χαμστεράκια μου!!!! :megagrin
Μπράβο Γατί!
Πωπωωωω καλά μιλάμε ζευγάρωσαν αυτά και βγάλαν άλλα 7!
Όπως ήταν η μάνα μου τα έδωσε!!! :hystericalbs1
Ξέχασα τα χαμστεράκια μου!!!! :megagrin
Μπράβο Γατί!
Πωπωωωω καλά μιλάμε ζευγάρωσαν αυτά και βγάλαν άλλα 7!
Όπως ήταν η μάνα μου τα έδωσε!!! :hystericalbs1
ἐξ ὄνυχος τὸν λέοντα
-
Δημήτρης
- Εξειδίκευση
- Δημοσιεύσεις: 4000
- Εγγραφή: 03 Ιούλ 2010, 15:23
- 15
- Τοποθεσία: Αγρίνιο
- Has thanked: 156 times
- Been thanked: 181 times
Κατοικίδιο δεν είχα ποτέ. Τις γάτες δεν τις μπορώ γιτί μαδάνε, οι σκύλοι δεν είναι για διαμέρισμα και τα πουλιά δεν μπορώ να τα βλέπω στα κλουβιά, απεχθάνομαι αυτό που κάνουν όλοι στη γειτονιά μου με τα 4-5-6-7 κλουβιά στα μπαλκόνια.
-
Stefanos
- Καθηγητής Ξυρίσματος
- Δημοσιεύσεις: 9901
- Εγγραφή: 14 Ιουν 2010, 10:28
- 15
- Τοποθεσία: [ Mering ]
- Has thanked: 212 times
- Been thanked: 1193 times
- Ηλικία: 50
- Επικοινωνία:
Την ιστορια με τα χαμστερακια δεν μου την εχεις πει ποτε! :beah2
