Γλαφυρότατες οι περιγραφές σας παιδιά, αλλά με σαφήνεια μπορώ να πω πως
ΟΧΙ, δε μυρίζει μασχαλίλα! :hystericalbs1
Η όσφρηση είναι σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό υποκειμενική (όπως και όλες οι αισθήσεις): κάθε φορά που κάποια μυρωδιά μπαίνει στη μύτη μας, ο εγκέφαλος προσπαθεί να την ταξινομήσει ανασύροντας παλιότερα "δείγματα" οσμών που έχει αποθηκεύσει στο υποσυνείδητο. Τα "δείγματα" αυτά όμως πάνε πακέτο με το εμπειρικό υπόβαθρο μες στο οποίο δημιουργήθηκαν... Θα μπορούσε δηλαδή κάποιος να μυρίζει γιασεμί, αλλά αυτό να του θυμίζει το πρώτο φιλί που έδωσε στον εφηβικό του έρωτα, οπότε ένα αντίστοιχο άρωμα να μην του μοιάζει με γιασεμί αλλά να του δημιουργεί αισθήματα τρυφερότητας.... Και πάει λέγοντας..
Εν προκειμένω, ας έχουμε υπ' όψιν ότι οι αρωματικοί συνδυασμοί των synergy είναι σε μεγάλο βαθμό εκτός της τετριμμένης εμπειρίας που έχουμε εμείς εδώ κάτω... Ο Douglas τα μπερδεύει έτσι που μπορεί στον μέσο Αμερικάνο να ξυπνά ιδιαίτερες αναμνήσεις, αλλά σε εμάς όχι. Πλασάρει πχ τον γονδολιέρη ως ανάμνηση διακοπών στη Μεσόγειο. Αυτό μπορεί να ισχύει για τον Αμερικάνο τουρίστα που ήρθε διακοπές στην Ιταλία, αλλά σε καμία περίπτωση δεν ισχύει για εμάς, γιατί απλούστατα εμείς έχουμε άλλο εμπειρικό υπόστρωμα οπότε σε μια επίσκεψη στην Ιταλία άλλα θα μείνουν σε εμάς κι άλλα στον Αμερικάνο. Αντίστοιχα, το σαπούνι του με άρωμα
κολοκύθας (ναι, έχει και τέτοιο!) στον μέσο Αμερικάνο θυμίζει γιορτές (thanksgiving) και ξυπνά όμορφες οικογενειακές αναμνήσεις. Εμένα πιθανολογώ ότι στην καλύτερη θα μου θυμίσει κολοκυθόπιτα, την οποία δεν πολυγουστάρω κιόλας! :beah2
Έκανα όλη αυτή την εισαγωγή για να συμφωνήσουμε σε κάποιες προκείμενες· χωρίς τη συμφωνία αυτή είναι αδύνατο να συνεννοηθούμε αρωματικά. Για να καταλάβετε περισσότερο και την οπτική του Douglas πάνω στο θέμα, δείτε
οπωσδήποτε αυτό το βίντεό του. Προχωρώντας λοιπόν, κι αφού κρατήσουμε ως δεδομένο ότι τα synergy είναι περίεργα αρώματα που αρχικά χρειάζονται μια περίοδο συνήθειας για να τα κατανοήσει κανείς, ας πάμε στον γονδολιέρη...
Όταν πρωτομύρισα το φρεσκοανοιγμένο πακέτο, εμένα μου έφερε στο νου καβουρδισμένα αμύγδαλα με βούτυρο! Στην αρχή μάλιστα οι βουτυρένιες νότες είναι πολύ έντονες - το σαπούνι περιέχει ένα σωρό φυτικά λίπη και, όντας κλεισμένο για κάμποσο καιρό, λογικό είναι αυτες οι νότες να βγαίνουν πρώτες προς τα έξω. Μετά από 2-3 χρήσεις μου έβγαινε περισσότερο το καβουρδισμένο αμύγδαλο, μιας και οι ξυλώδεις νότες του κέδρου και του αρκεύθου (juniper) μάλλον είναι η βάση του αρώματος. Μετά άρχισε να μου μυρίζει πιο πολύ κάτι σε βαρύ τζιν (ο άρκευθος είναι το φυτό από το οποίο βγαίνει το τζιν).
Έχοντας και το αντίστοιχο asl, μπορούσα να συγκρίνω τις νότες που έπαιρνα κάθε φορά από το σαπούνι, με αυτές του τζιν. Μετά από 6-7 ξυρίσματα, η βουτυρίλα σχεδόν εξαφανίστηκε κι άρχισα να μυρίζω και τις ανθώδεις νότες (γιασεμί και ρόδο), αλλά όχι όπως τις έχουμε συνηθίσει στα ευρωπαϊκά σαπούνια, δηλαδή έντονα παρούσες. Μου μυρίζει γιασεμί όπως θα μύριζε όταν το χτυπά ο ήλιος έξω από ένα ανοιχτό παράθυρο· αντίστοιχα, και το ρόδο.
Θα προσπαθήσω να κάνω μια περιγραφή των χαρακτηριστικών του αρώματός του: μυρωδιά απολύτως ξερή, χωρίς υγρασία, σχετικά οξεία, σε χτυπά βαθιά στη μύτη χωρίς όμως επουδενί να σε πνίγει. Εν γένει είναι σχετικά φίνο άρωμα, με ευδιάκριτες 2-3 διαφορετικές νότες. Επικρατεί ένας ξυλώδης χαρακτήρας, όχι όμως σαν καπνισμένο ή σαν υγρό ξύλο του δάσους (πχ oakmoss), αλλά σαν αποξηραμένος μίσχος αρωματικού φυτού με λίγο οινόπνευμα. Το γιασεμί έρχεται περισσότερο στη σαπουνάδα, αλλά κι αυτό είναι παρόν ως ξερή νότα - μην περιμένετε να μυρίσετε τον υγρό ανθό του γιασεμιού. Δημιουργεί μια λεπτή αίσθηση φρεσκάδας. Το ρόδο μάλλον είναι περισσότερο υποστηρικτικό στο γιασεμί, δίνοντας μια ανθώθη αίσθηση στο αποτέλεσμα - κι εδώ δεν θα μυρίσετε το υγρό, "πηχτό" άρωμα του ροδοπέταλλου...
Μέσα σε όλα αυτά, προσωπικά δεν βρίσκω ούτε μια υπόνοια μασχαλίλας
Φαντάζομαι ότι εννοείτε μια μυρωδιά κάπως βαριά, υγρή, κλεισούρας... Το μόνο που θα μπορούσε να με παραπέμψει σε κάτι τέτοιο είναι οι βουτυρένιες νότες που βγάζει το φρεσκοανοιγμένο πακέτο. Εγώ πλέον δεν τις διακρίνω καθόλου. Αν λοιπόν Γιακουμή το πακέτο σου είναι πολύ φρέσκο (μετρά λιγότερα από 10 ξυρίσματα), τότε πιθανώς η βουτυρίλα των φυτικών λιπών να σου δίνει αυτή την αίσθηση. Άστο ανοιχτό για 3-4 μέρες και κάνε 5-10 συνεχόμενα ξυρίσματα (κάθε φορά να το αφήνεις να στεγνώνει καλά πριν το καπακώσεις).
Παρεμπιπτόντως, σήμερα μου ήρθε και το 2ο πακέτο από HTGAM (Θοδωρήηηηηηηηηηη, Διονύσηηηηηηηη, γιααααααα περάστε....!), το οποίο περιέχει 2 γονδολιέρηδες. Κάτι πρέπει να έχει ψιλοαλλάξει στη διαδικασία ο Douglas, γιατί -αν και παραμένουν v1 forumla- έχουν άλλο χρώμα από τον δικό μου: ο δικός μου γονδολιέρης είναι σκούρος καφέ (όπως και τα υπόλοιπα synergy v1). Οι γονδολιέρηδες που ήρθαν σήμερα παραμένουν σκληρά, στέρεα σαπούνια, αλλά αντί για σκούρο καφέ είναι ζαχαρί - άσπρα:
Αριστερά είναι το δικό μου, δεξιά το καινούργιο (η ασπρίλα στο δικό μου είναι υπολείμματα σαπουνάδας από τη χρήση. Το πραγματικό του χρώμα είναι το καφέ που φαίνεται στη μέση).
Επίσης, μου έκανε εντύπωση πως στα φρεσκοφερμένα synergy gondolier δεν μύρισα καθόλου βουτυρίλα - κατευθείαν το άρωμά τους, ακριβώς ίδιο με το δικό μου αλλά λίγο πιο έντονο σε ένταση (λογικό, μιας και δεν έχουν ξανανοιχτεί...)
Αυτά τα ολίγα από εμένα... Αγκαλιάστε άφοβα τους γονδολιέρηδες, φοράνε αποσμητικό! :megagrin
,αλλά άλλοι εμπειρότεροι στην οσφρητική εμπειρία μάλλον θα βοηθήθηκαν.