Αγαπημένα τραγούδια και τα δύο. Ειδικά η "Γεωργίτσα" έχει ιδιαίτερη σημασία για μένα. Θυμάμαι παιδί στο χωριό μου στην Λέσβο τον παππού μου (ο οποίος δόξα τω Θεώ είναι γερός και δυνατός) μαζί με τους φίλους του να στήνουν αυτοσχέδια γλέντια με την συνοδεία διαφόρων μεζέδων και απαραιτήτως ούζου Μυτιλήνης. Εκεί τραγουδούσαν μόνοι τους χωρίς μουσική και ένα απο τα τραγούδια τους, αυτό που μου έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση ήταν η "Γεωργίτσα". Χρόνια αργότερα και με την βοήθεια της τεχνολογίας (ιντερνετ) το έβαλα στην συλλογή μου.
Η ελληνική μουσική παράδοση, ολοένα και πτωχαίνει...
Μιας κι επισήμως μπήκαμε στην παραμονή της εθνικής μας εορτής, άκουγα αυτά τώρα. Το πρώτο, για όσους δεν το έχουν δει - ακούσει, δείτε το αν όχι για τίποτα άλλο, για την κοπέλα που το τραγουδάει. Εύγε της!
[youtube][/youtube]
[youtube][/youtube]
Αυτό αν και δεν κατατάσσεται στην μουσική όπως οι περισσότεροι από εμάς αντιλαμβανόμαστε καθότι αποτελεί βυζαντινό - εκκλησιαστικό ύμνο, το δίνω ωστόσο λόγω του διπλού της εορτής. Η ηχογράφηση αυτή είναι προφανώς πολύ παλιά, έχει κάτι το απόκοσμο θα έλεγα, το οποίο προσωπικά μου άρεσε.