Re: Ειδήσεις θανάτου γνωστών - προσωπικοτήτων..
Δημοσιεύτηκε: 24 Μάι 2017, 22:43
Καλό Παράδεισο να έχουν
Ως επτάχρονος περίπου το 1983, στις μέρες πριν τα σαλόνια πρώτης θέσης στα αεροδρόμια, ήμουν με τον παππού μου στο αεροδρόμιο της Νίκαιας και είδα τον Roger Moore να κάθεται στην πύλη αναχώρησης, διαβάζοντας ένα χαρτί. Είπα στον παππού μου που μόλις είχα δει τον Τζέιμς Μποντ και ρώτησα αν μπορούσαμε να πάμε για να πάρω το αυτόγραφο του. Ο παππούς μου δεν είχε ιδέα ποιος ήταν ο Τζέιμς Μποντ ή ο Ρότζερ Μουρ, έτσι περπάτησα και με έριξε μπροστά στον Ρότζερ Μουρ με τις λέξεις "ο εγγονός μου λέει ότι είσαι διάσημος. Μπορείς να του υπογράψεις ένα αυτόγραφο ;"
Όπως θα περίμενε κανείς, ο Roger ρώτησε το όνομά μου και υπέγραψε δεόντως στο πίσω μέρος του αεροπορικού εισιτηρίου μου, ένα πλήρες σημείωμα γεμάτο από καλές ευχές. Ήμουν εκστατικός, αλλά καθώς γυρίζαμε πίσω στα καθίσματα, κοίταξα προς τα κάτω την υπογραφή. Σίγουρα δεν έλεγε «James Bond». Ο παππούς μου το διάβασε, έγραφε 'Roger Moore' - και δεν είχα απολύτως καμία ιδέα ποιος ήταν αυτός. Στεναχωρήθηκα τόσο πολύ. Είπα στον παππού μου ότι είχε υπογράψει λάθος, ότι έβαλε το όνομα κάποιου άλλου - ο παππούς μου ξαναγύρισε στο Roger Moore κρατώντας το εισιτήριο.
Θυμάμαι που καθόμουν δίπλα στα καθίσματα και ο παππούς μου είπε "λέει ότι υπογράψατε με λάθος όνομα. Λέει ότι το όνομά σας είναι James Bond". Εκείνος πήρε μια έκφραση σα να κατάλαβε τι είχε συμβεί και με πείραξε. Όταν ήμουν δίπλα στο γόνατό του, έσκυψε, κοίταξε από τη μία πλευρά στην άλλη, σήκωσε ένα φρύδι και ψιθυριστά μου είπε : "Πρέπει να υπογράψω το όνομά μου ως" Roger Moore "γιατί αλλιώς ... ο Μπλόφελντ θα μπορούσε να ανακαλύψει πως ήμουν εδώ." Μου ζήτησε να μην πω σε κανέναν ότι είχα δει τον Τζέιμς Μποντ, και με ευχαρίστησε που θα κρατούσα το μυστικό του.
Επέστρεψα στα καθίσματα μας, ανατριχιασμένος από ευχαρίστηση. Ο παππούς μου με ρώτησε αν είχε υπογράψει σαν «James Bond». Όχι, είπα. Έκανα λάθος.
( Τώρα δούλευα με τον James Bond.)
Πολλά χρόνια αργότερα εργαζόμουν ως σεναριογράφος σε μια ηχογράφηση της UNICEF και ο Ρότζερ Μουρ έκανε ένα κομμάτι στην κάμερα ως πρεσβευτής. Ήταν εντελώς υπέροχο και ενώ οι καμεραμεν ετοιμαζόντουσαν, του είπα περνώντας την ιστορία όταν τον συνάντησα στο αεροδρόμιο της Νίκαιας. Ήταν ευτυχής που το άκουσε, και χαμογελώντας μου είπε "Λοιπόν, δεν το θυμάμαι αλλά είμαι χαρούμενος που συναντήσατε τον James Bond". Λοιπόν ήταν υπέροχο.
Και τότε έκανε κάτι τόσο λαμπρό. Μετά από τη μαγνητοσκόπηση περπάτησε στο διάδρομο, κατευθυνόμενος προς το αυτοκίνητό του, αλλά καθώς συναντηθήκαμε, σταμάτησε, κοίταξε κι από τις δύο πλευρές, σήκωσε ένα φρύδι και με σιγανή φωνή μου είπε: "Φυσικά θυμάμαι τη συνάντησή μας στη Νίκαια Αλλά δεν είπα τίποτα, επειδή ήταν οι καμεραμεν εκεί - οποιοσδήποτε από αυτούς θα μπορούσε να δουλεύει για το Μπλόφελντ ».
Ήμουν τόσο ευχαριστημένος στα 30 όσο ήμουν στα 7. Τι άντρας. Τι τεράστιο άτομο.
