Τι μουσική ακούω τώρα?...

Apostolos K · 14 Ιουν 2023, 22:08

Απο συνεντευξη του Terry Bozzio:
"Αυτό το κομμάτι ηχογραφήθηκε στο ίδιο στούντιο όπου άκουσα για πρώτη φορά το Gregory Peccary στο Record Plant στο Χόλιγουντ. Ο Frank πειραματιζόταν με μικρόφωνο και τεχνικές ηχογράφησης κ.λπ. όπως ήθελε να κάνει.
Βρήκε ένα απίστευτο εναλλακτικό κούρδισμα για τη χορδή της Fender 12 και μια εφευρετική διαδικασία για την ηχογράφηση του. ( Αυτή η κιθάρα είχε τροποποιηθεί νομίζω από τον Rex Bogue - ο οποίος είχε φτιάξει τις προσαρμοσμένες κιθάρες του Mahavishnu, αποκατέστησε την "Hendrix Stratocaster" του Zappa που ο Jimi είχε πυρπολήσει στο Monterey Pop Festival(!), καθώς και ο εφευρέτης του "Balls Deluxe " Ενσωματωμένοι προενισχυτές!!)
Αυτή η κιθάρα είχε διακριτές στερεοφωνικές εξόδους χαμηλής χορδής και υψηλής χορδής τις οποίες ο Frank έκανε panning αριστερά και δεξιά. Είχε επίσης ένα πικ-απ Barcus Berry θαμμένο στο λαιμό στο κεφάλι, το οποίο κοίταξε στο κέντρο
Το κούρδισμα ήταν έτσι ώστε οι χαμηλές τρεις χορδές να κουρδίζονταν στα διαστήματα των Μ7-Μ7-μ7 και οι ψηλές σε έναν τρίτονο-Μ3 &m3;!! Έτσι κάθε νότα ή συγχορδία που έπαιζε ήταν ένα απίστευτα πολύπλοκο και ατονικό αρμονικό γεγονός!!!
Συνδυάστε το με το καινοτόμο panning και το αποτέλεσμα ήταν αυτός ο υπέροχος ήχος κιθάρας "θρυμματισμού γυαλιού" που ήταν εντελώς μοναδικός και εξ όσων γνωρίζω δεν έχει επαναληφθεί ποτέ από τότε!
Κάλεσε λοιπόν τον μπασίστα Dave Parlatto (από το Orchestral Favorites) και εμένα στο στούντιο για να τζαμάρουμε. Σε αυτό το σημείο έπαιζα το δικό μου μαύρο, κοντραμπάσο κιτ 5 tom Gretch (το οποίο τώρα ανήκει στον καλό μου φίλο Wes Falconer και μπορεί να το δει κανείς στο Kansas City "Explorers Drum Shop" - Ο Wes το πήρε από τον Danny Carey του " Εργαλείο"-άλλος ένας καλός φίλος και εξαιρετικός ντράμερ που έχει και παίζει ακόμα τα roto toms μου από το "Missing Persons"!!!). Τέλος πάντων, παίξαμε ένα εμπνευσμένο τζαμ που ταξίδεψε μουσικά σε όλο τον χώρο και κράτησε 45 λεπτά!
Ο Frank το επεξεργάστηκε στα 15 λεπτά. περίπου (ό,τι κι αν υπάρχει τώρα) και χρησιμοποίησε μόνο τις καλύτερες ενότητες. (Αλλά θυμάμαι ότι κάποια κομμάτια που καίγονταν δεν χρησιμοποιήθηκαν - ίσως κάποια μέρα κυκλοφορήσουν το πρωτότυπο στο σύνολό του).
Λίγο μετά από αυτό, ο καλύτερός μου φίλος, Πατ Ο' Χερν, κατέβηκε στο Λος Άντζελες για να παίξει μια εβδομάδα στο "Light House" στην παραλία Hermosa με τον θρυλικό σαξοφωνίστα της τζαζ Ντέξτερ Γκόρντον - τον οποίο μπορεί να έχετε δει να παίζει και να παίζει στην ταινία "Round Midnight". Κάλεσα τον Πατ να μείνει στο σπιτι μου στο Laurel Canyon για να μη χρειαστεί να πληρώσει ξενοδοχείο.
Ο Pat έπαιξε το πρώτο βραδινό σόου ενώ ήμουν στο στούντιο και δούλευα με τον Frank, οπότε του είπα να έρθει από το Record Plant μετά και να συναντήσω τον Frank και να ακούσω τι κάναμε.
Ο Pat είχε το μεγάλο του ακουστικό μπάσο στο αυτοκίνητο και δεν ήθελε να το κλέψουν, οπότε το πήραμε μέσα.
Ο Φρανκ, όταν είδε τον Πατ να μπαίνει στο στούντιο με ένα ακουστικό μπάσο, ρώτησε ενθουσιασμένος "Παίζεις αυτό το πράγμα;!". Ο Πατ έγνεψε "ναι", και ο Φρανκ είπε "Κάντε το!!"
Είχε μεταγλωττίσει κάποια lead κιθάρα στην επεξεργασμένη έκδοση και ήθελε ο Pat να δοκιμάσει κάποιο ακουστικό μπάσο σε αυτήν. Οι μηχανικοί άρχισαν να δραστηριοποιούνται τοποθετώντας αρκετά από τα καλύτερα μικρόφωνα που είχαν, καθώς ο Πατ σήκωσε ένα σκαμνί, εβγαλε το ιταλικό μπάσο του 17ου αιώνα από τη μαλακή θήκη του και ρύθμισε τα ακουστικά του. Όταν όλα ήταν έτοιμα, έπαιξαν το κομμάτι και πάτησαν το κόκκινο κουμπί του δίσκου και ο φίλος και αγαπημένος μου μπασίστας το έσκισε κυριολεκτικά!! Ο Frank το λάτρεψε πολύ και αμέσως έκαναν overdubbing μιας ενότητας κάθε φορά (με τον Zappa να διευθύνει τα τονικά κέντρα) και έβαλαν τους πιο υπέροχους τόνους μπάσου και έπαιξαν που πραγματικά έκαναν το κομμάτι να ζωντανεύει!
Τότε ο Zappa τον σταμάτησε και είπε ότι πίστευε ότι το ηλεκτρικό μπάσο θα ήταν καλύτερο στα επόμενα τμήματα και ήθελε να μάθει αν ο Pat έπαιζε ηλεκτρικό μπάσο. Σε ένα λεπτό τράβηξε το ηλεκτρικό μπάσο (στο οποίο πραγματικά δεν ειδικευόταν εκείνη την εποχή) από το πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου και προχώρησε στο παίξιμο του υπόλοιπου κομματιού! Μάλλον ήταν ανατολή όταν τελειώσαμε και ο Φρανκ ήξερε ότι ο Πατ είχε ήδη παίξει 3 σετ με τον Ντέξτερ, οπότε του ζήτησε να έρθει ξανά αύριο το βράδυ και να κάνει μερικά ακόμα.
Από εκείνη την τυχαία συνάντηση πέτυχα κάτι που θεωρώ ιστορικό! Όχι μόνο απέκτησα τον καλύτερό μου φίλο στο συγκρότημα για να έχουμε περισσότερες υπέροχες περιπέτειες ταξιδεύοντας σε όλο τον κόσμο με τον Frank, αλλά και με τον αγαπημένο μου μπασίστα που κυριολεκτικά με παρέσυρε σε όλη μου την περίοδο με τον Zappa όντας τόσο ρυθμικά προχωρημένος που όσο κι αν το έβγαλα, μπορούσα πάντα να βασίζομαι στον Πατ να έρθει στο "ένα" μαζί μου - ακόμα κι αν έκανα λάθος! -το groove και η αίσθηση του ήταν πάντα άψογη (δείτε τα σόλο άλμπουμ του για να ακούσετε πόσο καλά παίζει και προγραμματίζει κρουστά! ), είχαμε μετατρέψει αυτό το jam σε ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια και τελικά ο Zappa, όπως και εγώ, αγαπήσαμε το Pat's αίσθηση του χιούμορ τόσο πολύ που έγινε η έμπνευση και η βάση για υλικό για πολλά από τα κλασικά τραγούδια που ηχογραφήσαμε εκείνη την περίοδο. Mid-70's "fusion" Bozzio στα καλύτερα του!! "