Περί κρυστάλλων μενθόλης λοιπόν, ολίγες χρηστικές πληροφορίες από τα μέχρι τώρα συμπεράσματά μου από την χρήση τους. Η πρώτη φορά που διάβασα περί αυτών ήταν από μια ανάρτηση του Στέφου
εδώ. Ωστόσο, μιας και ήδη χρησιμοποιούσα το proraso το πράσινο, δε θεώρησα απαραίτητη την αγορά τους.
Μου αναζωπυρώθηκε το ενδιαφέρον για αυτούς όταν πήρα την κόκκινη κρέμα της proraso (στο σωληνάριο) με σανδαλόξυλο. Κάπου διάβασα ότι η προσθήκη κρυστάλλων μενθόλης στη σαπουνάδα της την απογείωνε. Δε θυμάμαι αν ήταν εδώ ή σε κάποιο ξένο φόρουμ. Έτσι, προχώρησα στην παραγγελία τους.
Στη συνέχεια διάβασα, ότι δεν διαλύονται στο νερό, αλλά σε οινόπνευμα
εδώ. Στην πιο συνέχεια διάβασα ότι υγροποιούνται σε θερμοκρασίες μεταξύ 31°C και 43°C
εδώ. Ερχόμαστε στο τι διαπίστωσα.
Πήρα μια μυρτώ λεμόνι που είχα και που τελείωνε, οπότε και της έριξα μια μικρή ποσότητα κρυστάλλων. Όταν λέμε μικρή, εννοούμε μικρή! Ίσα - ίσα στη μύτη ενός κουταλιού του γλυκού. Πράγματι, μετά από 3-5 λεπτά, οι κρύσταλλοι είχαν διαλυθεί κι έγινα ο χαρούμενος κάτοχος μιας Μυρτώ λεμόνι με την αίσθηση ενός aftershave με menthol. :hellas (Έκανα κι άλλα κόλπα σε αυτή την Μυρτώ, αλλά αυτά σε άλλη ανάρτηση.)
Μετά, δοκίμασα να διαλύσω μια μικρή ποσότητα σε λίγο χλιαρό νερό. Γύρω στους 45°C έδειχνε το θερμόμετρο του βραστήρα. Αρνήθηκαν να μου κάνουν την χάρη. Πιθανόν να χρειαζόταν πιο ζεστό νερό. Ωστόσο συνέχισα να τους ανακατεύω κι όταν βαρέθηκα, αφαίρεσα τα μεγαλύτερα κομμάτια με το κουταλάκι. Κάποια λίγα έμειναν. Φόρτωσα το πινέλο μου με σαπούνι και συνέχισα να κάνω αφρό στο νερό που είχα ρίξει τους κρυστάλλους. Όντως υπήρχε η γνωστή αίσθηση δροσιάς, ωστόσο τα μικρά κομματάκια που είχαν μείνει μέσα στο νερό, παρέμειναν έτσι. Μικρά κομματάκια.
Έτσι, αποφάσισα να τους ρίξω λίγους λίγους σε ένα μεταλλικό γουδί και να τους κάνω σκόνη. Η διαδικασία μπορώ να πω πως ήταν αν μη τι άλλο, αρωματική! Μοσχοβόλησε ο τόπος! Έβαλα την σκόνη μενθόλης στο κουτί της και πάλι κι από 'κει στο ψυγείο για να αποφύγω φαινόμενα ρευστοποίησης και κρυσταλλοποίησης.
Προσοχή για όποιον αποφασίσει να κάνει κάτι τέτοιο: Η συσκευασία γράφει ότι είναι ερεθιστικοί για το δέρμα. Άρα, φροντίστε να φοράτε γαντάκια, όπως επίσης προσέξτε τα μάτια σας, σαν τα μάτια σας! Δε συνιστώ τη χρήση μη μεταλλικού γουδιού, καθότι στο ξύλινο η σκόνη θα κολλήσει και θα εισχωρήσει στους πόρους του. Ίσως είναι ασφαλέστερη η μέθοδος του Γιώργου με την λαδόκολλα όπως αναφέρεται
εδώ.
Θυμηθείτε ότι χρησιμοποιούμε πολύ μικρές ποσότητες κι αναλόγως αν θέλουμε προσθέτουμε επιπλέον. Αυτά τα ολίγα περί αυτών των πολλών, σας εύχομαι καλά και δροσερά ξουρίσματα!