Men's Only

Χθεσινοβραδινό. Χθες κατάφερα μετά από μήνες να έχω γένια 3+ ημερών, για να επιχειρήσω το @Algebar Project. Είχα πάει εξοχικό κ ενώ νόμιζα πως πήρα όλα τα απαραίτητα συμπράκαλα, ξεχασα το απολυμαντικό. Ωραία κ ψυχανάγκας πια.... Ετσι προέκυψε η αξυρισιά κ βγήκε η R41 στο προσκήνιο, που είχε να χρησιμοποιηθεί μήνες. Καλά σε αυτήν την εκδοχή της κ με λαβή Γιάννη, ποτέ. Πρώτο χέρι wtg κ προσεκτικά γτ είχα δυο τρία σπυράκια στον λαιμό, όλα καλά. Βάζω πάλι αφρό κ βγαίνω έτσι από το μπάνιο να κοιτάξω κάτι γκουρμέ βραστά αβγά που έφτιαχνα. Κ ακούω από τον καναπέ την χαιρέκακη φωνή του DNA της Εύας Χα κόπηκες. Την αγνοώ κ πάω για τα αβγά. Κόπηκες σου λέω χαχα. Σιγά μην ασχοληθώ μαζί σου κορίτσι μου. Γυρίζοντας στο μπάνιο, βλέπω στο πηγούνι να ξεπροβάλλει μια κόκκινη βούλα απο το λευκό του αφρού. Δεν μπορώ να κτλβ τι βρήκε κ έκοψε το παλιόπραγμα. Κατά τα άλλα βαθύ ξύρισμα με μόλις δύο wtg, με καθαρές κατεβασιές, έμειναν ανέγγιχτα τα σπυράκια του λαιμού κ με το αλούμ μηδέν τσούξιμο. Ωραίο σαπούνι με καλή γλίστρα κ προστασία. Την ρεζίντουαλ δεν την ένιωσα, αλλά μάλλον έφταιγα εγώ. Ενώ μου φάνηκε καλός ο αφρός στο γεμάτο σκατλ, ογκώδης κ γυαλιστερός, βάζοντάς τον στο πρόσωπο κ δουλεύοντάς τον λίγο μου φάνηκε στεγνός. Λίγες σταγόνες κατευθείαν στο πινελο κ δούλεμα, πάλι στεγνός μου φάνηκε. Πάλι το ίδιο συν νερό στο σκατλ, μετά το δούλεμα παλι λίγο στεγνός ήταν. Βαρέθηκα κ ξυρίστηκα έτσι. Μάλλον θέλει πολύ νερό, όποτε την άλλη φορά θα ξεκινήσω με λιγότερο σαπούνι, που κ τώρα λίγο μου είχε φανεί. Ωραία άρωμα καθαριότητας. Όπως μύριζαν όταν ήμουν μικρός στο χωριό μου, οι βελέντζες που στέγνωναν στον ζεστό καλοκαιρινό ήλιο κ στον καθαρό αέρα της ορεινής Αρκαδίας, αφού τις είχαν πλύνει οι γυναίκες με Ρολ στην νεροτριβή που κατέβαινε από το βουνό. Οκ χαμογελάστε συγκαταβατικα κ εγώ μάλλον το ίδιο θα έκανα διαβάζοντάς το...