Μιχάλη δεν είμαι του φαν του αλκοόλ ,
αλλά 8 τσιπουράκια ( άνευ γλυκάνισου ) τα κατάφερα .
Κάποιοι από τους μεζέδες που μας προσφέρθηκαν είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρεθούν οπουδήποτε αλλού .
Για παράδειγμα οι γαλίπες ( ή αλλιώς κολιτσάνοι ,είδος θαλάσσιας ανεμώνης ) που εικονίζονται.
Το λιαστό μουγκρί ,επίσης .
Άλλοι πάλι βρίσκονται ,αλλά με διαφορετική τιμή ,όπως τα στρείδια και οι φούσκες .
Να σε ενημερώσω επίσης πως εδώ σε κάποια "hardcore" τσιπουράδικα κυκλοφορούν και χύμα πηλιορείτικα τσίπουρα ,
αποστάγματα περίεργα από μίξη οίνου με αλκοολικά ζυμωμένο χυμό από κούμαρα ,άγρια βατόμουρα,σύκα,κτλ και με μυστήρια μαγικά βοτάνια ριγμένα μέσα στο καζάνι .
Στα πέντ'-εξ' 25άρια έχεις ξεχάσει πως σε λένε και που μένεις ,ένα πράμα ...
Δε βγήκε τυχαία το " Όφις έδηξεν Θετταλόν και αντί θανείν Θετταλός έθανεν όφις " ....
NYC1920 έγραψε: ↑05 Νοέμ 2019, 21:46
Τριπλάσια ποσοστά εμφάνισης καρκίνου του ήπατος σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα, εμφανίζουν ο Βόλος και η Μαγνησία
Τα ποσοστά ευτυχίας όμως δεν μας τα ανέφερες ούτε εγώ είμαι του αλκοόλ αλλά ουζάκι με ψαρομεζέ.... άλλο πράγμα να ούμε.
Δεν υπάρχει τίποτα πιο άνισο από την ίση μεταχείριση άνισων ανθρώπων.
Πριν λίγο,αργοσέρνω τα δάκτυλα στο πληκτρολόγιο
κολοκύθια χοντρά γεμιστά με κιμά και γιουβαρλάκια αυγολέμονο
φέτα Πίνδου,μισή φρατζόλα για βούτες,μισό κιλο χύμα σπιτικό από το φιόρο του Λεβάντε
και τους είπα να ξεκινήσουν την επανάσταση χωρίς εμένα.
Αλέξανδρος.
Άριστον υγιαίνειν, δεύτερον δε κάλλος, τρίτον δε πλούτος.
Σάββατο βράδυ,και φτάνω στο σπίτι του Φάμπιο κατά τις οκτώ και ξεκινάμε με κάτι γκράπες και ψημένη φρυγανιά με βούτυρο και Πεκορίνο Ρομάνο για ζέσταμα,όπου σε λίγο σκάει μια πιατέλα ανοίγει το καπάκι και βλέπω σε αποθέωση μιας αχνιστή μακαρονάδα στολισμένη με καραβίδες.
Οϊμέ και τρισαλί,το ζουμί από τις καραβίδες μαζί με το σκορδάκι και το μαύρο πιπέρι έφτανε μαζί με το μακαρόνι και αργοέσκαγε στον ουρανίσκο ως μάνα.
Ρούφηγμα στο ρούφηγμα με σκουντάει η γυναίκα μου και μου λέει τι πράγματα είναι αυτά;Τι μου λες τις λέω εδώ ο δικός μου από την καραμούζα θέλω ωτοασπίδες.Το εξαιρετικό φαΐ έφερε την κουβέντα,και τι δεν είπαμε,ξεκινήσαμε από τον Γκαριμπάλντι πιάσαμε τον Γατόπαρδο και φτάσαμε στον κύριο «μπούγκα μπούγκα»,περάσαμε από τον <Κλέφτη ποδηλάτων>, <8½» του Φεντερίκο Φελίνι>
< Dolce Vita>,<Amarcord>ήρθε η ώρα του γλυκού.
Εδώ μίλησε η γυναίκα του,ρίζες από την Πόλη,σπουδαία γυναίκα,μπουκιές αμυγδαλωτά,
σφηνάκι παγωμένο και μέσα κάστανο με γλάσο σοκολάτας,μια πιατέλα με σταφύλια και καθαρισμένα ρόιδα.Ξανά Γκράπα,έλεος.
Θες ένα εσπρέσο μου λέει;ρε Φάμπιο αφού ξέρεις μόνο ελληνικό πίνω, και εδώ έρχεται και μου λέει: una faccia una razza ειδες ντεν είναι, σε ίδιους δρόμους περπατάμε αλλά δεν συναντιόμαστε.
Τα μακαρόνια ήταν Μέλισσα,το κρασί στο φαγητό Μαντινείας Μοσχοφίλερο.
Έφυγα στις 2.30, ευτυχώς περπατήσαμε πολύ με σκέψεις στο μυαλό και μας φάνηκε ότι είμαστε μέσα σ'ενα κόσμο που είναι σε
"vivere pericolosamente"!
Grazie tante,Fabio και Σουλα!!!
Αλέξανδρος.
Άριστον υγιαίνειν, δεύτερον δε κάλλος, τρίτον δε πλούτος.
Πήρε η καλή μου γυναικούλα ένα μαλακτικό ρούχων με άρωμα λουκούμι τριαντάφυλλο και με πέθανε ! Έπλυνε το κάλυμμα του καναπέ με αυτό και μοσχοβόλισε το σπίτι. Άσε που δε μπορείς να κάτσεις γιατί ξερογλύφεσαι.
Πήγα και γω και πήρα ένα κουτί λουκούμια τριαντάφυλλο και τα έχω τσακίσει.
Να 'χαμε και 150γρ Klar Kabinett θα την κάναμε ταράτσα.
Για δύο πράγματα δε πρέπει να στεναχωριόμαστε..
Γι'αυτά που γίνονται και γι'αυτά που δε γίνονται.
Ηλίας έγραψε: ↑24 Ιαν 2020, 11:52
Eδώ θα το γράψω !
Πήρε η καλή μου γυναικούλα ένα μαλακτικό ρούχων με άρωμα λουκούμι τριαντάφυλλο και με πέθανε ! Έπλυνε το κάλυμμα του καναπέ με αυτό και μοσχοβόλισε το σπίτι. Άσε που δε μπορείς να κάτσεις γιατί ξερογλύφεσαι.
Πήγα και γω και πήρα ένα κουτί λουκούμια τριαντάφυλλο και τα έχω τσακίσει.
Να 'χαμε και 150γρ Klar Kabinett θα την κάναμε ταράτσα.