Σούπα με είδη γραφείου

[NavalArchitect]

Πέρασα πάλι σήμερα (μετά το γραφείο) από το Tokyu Hands που έχουμε εκεί δίπλα μας.

Δοκίμασα τις:

(i) Pilot Prera Clear Body (S$66.40) αλλά και την έκδοσή της με κανονικό σώμα (ροζ / καφέ / μπλε / κλπ.),
(ii) KaWeCo Dia (S$183),
(iii) KaWeCo Student (S$106),
(iv) μία άλλη Ιαπωνέζικη από το Kyoto, με σώμα από celluloid, (αν δεν απατώμαι) Γερμανικό nib και πολύ special χρωματισμό (S$300).

Όλες με αρκετά stiff nib, και το smoothness του nib να ανεβαίνει όπως παραθέτω τα μοντέλα (δηλ. από το στο [iv]).

Δεν πήρα καμμία, θα δούμε. Ας έρθουν οι TWSBI πρώτα.

[NavalArchitect]

Μπορεί κανείς να μου προτείνει ένα-δυό μελάνια που έχουν αρκετά "dry" γράψιμο?

Οι Pelikan M1000 & M1005 Demo που έχω ("F" και οι δύο) γράφουν πλούσια αλλά πολύ υγρά με Iroshizuku και Noodlers που έχω δοκιμάσει ως τώρα...

[Iasonas]

Pelikan Royal Blue

[NavalArchitect]

Καλώς, να το δοκιμάσω.

Να δούμε αν θα προτείνει και κανείς άλλος κάποιο εναλλακτικό, να περάσω μία βόλτα αύριο να πάρω 1-2 μελάνια... (ελπίζω να μη γυρίσω μόνο με τα μελάνια κι όχι και με καμμία Dorsal Fin Nakaya)

[Fotakas]

Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μια ιστορία που βίωσα πρόσφατα και όποτε την σκέφτομαι χαμογελώ.

Είχα επισκεφθεί το ιατρείο ενός φίλου γιατρού που είχα γνωρίσει στον στρατό (εγώ στρατιώτης, αυτός λοχαγός-ιατρός). Επισκέπτομαι πότε-πότε το ιατρείο του και γνωρίζω το πάθος του με τις πένες, αφού πάνω στο γραφείου του έχει συνέχεια κάποιες, μεταξύ των οποίων και κάποια πολύ καλά κομμάτια (Montegrappa, Pelikan κλπ). Την ώρα που μου έγραφε κάποια συνταγή, με μια πολύ όμορφη πένα με two-tone nib και σώμα απομίμηση ελεφαντόδοντου, ακολούθησε ο εξής διάλογος:

Εγώ: Τι μελάνι είναι αυτό;
Αυτός: Ποιο αυτό; (ανοίγοντας ένα συρτάρι)Πρέπει να είναι Waterman Blue Black. Ή μάλλον, όχι, είναι αυτό (δείχνοντάς μου ένα φιαλίδιο).
Ε: Α! το συλλεκτικό της Herbin.
Α: (αφήνει κάτω το μελάνι σχεδόν άφωνος) Με εντυπωσίασες αγαπητέ. Δεν ήξερα ότι ασχολείσαι.
Ε: Ε, ναι έχω μια μικρή συλλογή.

Στην συνέχεια, η συνταγή έμεινε στην μέση, ανολοκλήρωτη, οι υπόλοιποι ασθενείς περίμεναν απέξω και εμείς συζητήσουμε για μελάνια, από Quink και Akkerman μέχρι Iroshizuku. Σε κάποια στιγμή άρχισε να ψάχνει στον υπολογιστή για τα Diamine που του πρότεινα.

Αργότερα θυμήθηκα ότι πριν από χρόνια, μόλις είχα πρωτομπεί στον χώρο του Π.Ξ., ενώ ήμουν στο ιατρείο και με εξέταζε μου λέει:
"Περίμενε ένα λεπτό γιατί παρακολουθώ μια δημοπρασία στο e-bay για μια πένα στην Αγγλία και είναι ένας που θέλει να μου την πάρει." Άφησε την εξέταση στην μέση και μπήκε στο ίντερνετ…!

Τώρα όλα αυτά, μπορεί σε κάποιον να φαίνονται περίεργα ή ακόμα και υπερβολικά. Αλλά όταν βλέπω τριγύρω μου και μάλιστα εκτός forum, ανθρώπους που με τον ένα ή το άλλο τρόπο παθιάζονται με ότι τους ευχαριστεί και τους κάνει να νιώθουν όμορφα, τότε χαίρομαι.

[NavalArchitect]

Πήρε το μάτι μου σήμερα την 'νέα' (για το 2015) Pelikan M805 Demonstrator.

Δύο εκδόσεις, και οι δύο μικρής παραγωγής (limited production run). Η πρώτη, η 'καθαρή', εδώ στη Σιγκαπούρη έχει 617 Ευρώ λιανική. Από μιά ματιά που έριξα στα γρήγορα, σε άλλες ηπείρους πιθανόν να είναι πιό φθηνή (edit: στο PenFactory βλέπω πως είναι περίπου U.S. $20 πιό ακριβή). Η δεύτερη, είναι χαραγμένη με γράμματα που περιγράφουν τα μέρη της πένας - αρκετά ενδιαφέρον ως ιδέα. Rhodium (nib) / palladium (cap arm) trim και στις δύο, φυσικά.

Επειδή έχω μία Pelican Demostrator, την Μ1005 που κέρδισε το σημαντικό βραβείο French Le Trophée du Stylographe το 2011 με την εμφάνισή της, μπορώ να γράψω πως είναι ένα πολύ ιδιαίτερο, καλαίσθητο και πρακτικό εργαλείο. Αν σας δοθεί ποτέ η αυκαιρία να δοκιμάσετε μία, κάντε το. Είναι καταπληκτικές πένες και πλήρως χρηστικές.

[NavalArchitect]

Πέρασα από το γειτονικό Tokyu Hands απόψε, και:

- Ένα Midori travel diary σε μπλε (καινούργια έκδοση, πιό ακριβή),
- Ένα Ευρωπαικό 'πιατάκι' για στυλό/μολύβια (έχει σίδερο/βαρύδι στη βάση του από όσο καταλαβαίνω),
- Δύο ανταλλακτικά σημειωματάρια Midori (64pgs έκαστο, ruled, 6.5mm spacing).

[NavalArchitect]

Να δείξουμε λίγο δύο αξεσουάρ, δερμάτινα, και πάρα πολύ ωραία.

Το πρώτο είναι η θήκη/πορτοφόλι της Longchamp που παρουσίασα πολύ γρήγορα σε άλλο νήμα. Πορτοφόλι με κούμπωμα, θήκες για πιστωτικές κάρτες και χαρτονομίσματα μέσα, θήκη με όμορφο χρυσαφί φερμουάρ από πίσω. Πολύ γλυκός και ταιριαστός συνδυασμός χρωμάτων, μπλε με κίτρινο.

Τη θήκη την βρήκα και πήρα 50% off, αποκλειστικά για το Sony T2 Ultra Duo, χωράει σαν γάντι μέσα (ούτε πλέει, ούτε είναι στενή η θέση). To δέρμα είναι ιδιαίτερα μαλακό.





Το άλλο αξεσουάρ που θέλω να θίξω είναι το business card case που εικονίζεται. Το αγόρασα εχθές μεταχειρισμένο, σε μαγαζί με pre-owned τσάντες. Είναι Bottega, hand woven (αυτό το χαρακτηρηστικό πλεκτό pattern της Bottega γίνεται στο χέρι) και το δέρμα είναι ακόμη πιό μαλακό από αυτό της Longchamp. Επόμενο (και τελευταίο) στάδιο στο πόσο μαλακό μπορεί να είναι ένα (ας πούμε μαζικής παραγωγής) κομμάτι είναι να είναι Hermes (πιάστε κάποτε στο χέρι σας χρησιμοποιημένο πορτοφολάκι ή θήκη Hermes και θα καταλάβετε).

Έχω μία μικρή συλλογή με business card cases και παρ'όλο που το εν λόγω δεν έχει τρελλό χρώμα, είναι ιδιαίτερα μαλακό και όμορφο σε υφή. Επίσης η χωρητικότητά του είναι ιδιαίτερα μεγάλη, από τα λίγα cases που θα έπαιρνα σε ταξίδι μαζί μου.

[Arisk]

Πολύ ωραία αυτη η καινουρια σειρά της ΜΒ και νορμάλ τιμη για την πένα 570€ αλλά 400€ για το ballpoint? τρελοί είναι?

[Harry]