Από το kickstarter, αρχίζουν να το στέλνουν τώρα, άρα μετά από λίγες μέρες θα έρθει.
Τι ρολοϊ εχετε?
-
dimitris
- Εξειδίκευση
- Δημοσιεύσεις: 4142
- Εγγραφή: 08 Μάι 2012, 09:04
- 13
- Τοποθεσία: Αθήνα
- Has thanked: 149 times
- Been thanked: 1807 times
- Ηλικία: 48
Από το kickstarter, αρχίζουν να το στέλνουν τώρα, άρα μετά από λίγες μέρες θα έρθει.
Ερασιτέχνης σαπωνοποιός
Συχνές ερωτήσεις για το φόρουμ
Συχνές ερωτήσεις για το φόρουμ
-
Constantine
- Νήπιο
- Δημοσιεύσεις: 20
- Εγγραφή: 02 Φεβ 2013, 07:27
- 12
- Has thanked: 8 times
- Been thanked: 1 time
εγω την εχω καταβρει με αυτο
-
Constantine
- Νήπιο
- Δημοσιεύσεις: 20
- Εγγραφή: 02 Φεβ 2013, 07:27
- 12
- Has thanked: 8 times
- Been thanked: 1 time
Constantine έγραψε:εγω την εχω καταβρει με αυτο
SKX007K2
:megagrin
-
DrEvan
- Νήπιο
- Δημοσιεύσεις: 87
- Εγγραφή: 04 Φεβ 2013, 13:18
- 12
- Has thanked: 3 times
- Been thanked: 15 times
Uploaded with ImageShack.us
Εγώ συνήθως φοράω αυτό! προσπάθησα να την κάνω όσο πιο καλιτεχνική γίνεται! :Ρ
-
NavalArchitect
^^^Ωραία σχεδίαση το Santos, κλασικό.
Όπως θα γνωρίζεις καλύτερα ίσως από μένα, όλα είναι σχετικά.
Σίγουρα το να έχει και να φορά κανείς ένα ρολόι με κλασική σχεδίαση, in-house μηχανισμό και ένα όνομα που του δίνει άλλο αέρα είναι ωραίο. Από 'κει και πέρα όμως, αυτό που έχει 'καταφέρει' ο καθένας μας ποτέ δεν είναι λίγο, ό,τι κι αν είναι αυτό.
Κάποτε (όχι πολύ παλιά) διάβασα κάπου μια φράση που έλεγε: "...εύκολα τα παίρνεις, δύσκολα τα ξεφορτώνεσαι..." Μετά από 4 Ρόλεξ, 5 Casio, 1 IWC, κλπ. σε πληροφορώ πως έτσι ακριβώς είναι. Επροχθές μιλούσα με το φιλαράκι μου εδώ που είναι συλλέκτης (ρολόγια) και λέγαμε ότι οι δικοί μας όταν μεγάλωσαν και μας έκαναν είχαν ένα ρολόι, ένα ξυράφι, ένα σαπούνι, ένα (απλό) αυτοκίνητο κ.ο.κ.
Τα πράγματα έχουν κάπως αλλάξει εδώ και 20 χρόνια περίπου, για κάποιους. Φτάσαμε να έχουμε 2, 3, 5 ρολόγια ή 20 σαπούνια ξυρίσματος. Είμαι ένας από αυτούς, όμως η πραγματικότητα είναι ότι έστω κι αν έχεις τη δυνατότητα να πάρεις κάτι τέτοιο μία ή δύο ή πέντε φορές, αυτό δε σημαίνει πως έχεις καταφέρει κάτι παραπάνω. Η αλήθεια είναι πως δε χρειάζεσαι πάνω από ένα. Όσα περισσότερα αποκτάς, τόσο περισσότερο βυθίζεσαι σε ένα τέλμα από το οποίο όλο και πιό δύσκολα θα μπορέσεις να βγεις αργότερα.
Όπως επίσης γνωρίζεις, υπάρχουν πάρα πολλά και πολύ καλά ρολόγια. Τα Ρόλεξ είναι διάσημα, φοριούνται από το πρωί ως το βράδυ σε όλες τις περιστάσεις, είναι κτήνη, βρέχονται, λερώνονται, γρατζουνίζονται χωρίς φόβο, και κάθε 6-8 χρόνια δίνεις 400 Ευρώ και τους κάνεις ένα σέρβις που τα κάνει καινούργια.
Δεν είναι όμως τα μόνα. Η Ωμέγα έχει πολύ καλά ρολόγια, η Seiko το ίδιο, η Longines επίσης, για να μη μιλήσουμε βέβαια για JLC, Breguet, Patek Philippe, Audemars, Vacheron, κλπ. Στην Ελβετία, που θεωρούν υπχρέωση αλλά και τιμή τους να φορούν ένα καλό ρολόι ανεξαρτήτως του τί κάνουν ως επάγγελμα (και κατά συνέπεια ανεξαρτήτως της οικονομικής τους επιφάνειας), αγοράζουν αυτό που τους αρέσει και το φορούν ακατάπαυστα. Αυτό δε συμβαίνει μόνο στην Ελβετία, φυσικά.
Πιστεύω (από τη μικρή εμπειρία που έχω) πως το μυστικό είναι να διαλέξει κανείς αυτό που μπορεί κάποια στιγμή να αγοράσει, και που του αρέσει φυσικά. Από 'κει και πέρα, δεν αξίζει να το σκέπτεται. Είναι απλό, όλοι αυτοί οι "οίκοι" ζουν από κάποιους που αγοράζουν τα ρολόγια, αξεσουάρ ή και δεν ξέρω 'γω τί άλλο το ένα μετά το άλλο για προσωπική ικανοποίηση η οποία κατά βάθος είναι προσωρινή ανακούφιση.
Αν όλοι είμασταν εγκρατείς και λογικοί και παίρναμε ένα ρολόι, ένα δαχτυλίδι, ένα-δύο ζευγάρια παπούτσια, κ.ο.κ. τότε όλοι οι Cartier, Hermes, Rolex, κλπ. είτε δεν θα υπήρχαν είτε θα ήταν μισοί σε μέγεθος. Είναι απλό - βασίζονται στη ματαιδοξία μας, ελάχιστα από αυτά που προσφέρουν είναι απαραίτητα.
Νίκο,hero έγραψε:Kωνσταντινε μου αρεσουν τα ρολογια και ειδικα η πορεια της rolex . Μια απο τις ελαχιστες εταιριες που εχουν παραγωγη ολων των εξαρτηματων τους . Εγω το μονο που εχω καταφερει ειναι να παρω ενα omega sea master coaxial , καλο ειναι δεν λεω και η τροποποιηση της μηχανης ETA ειναι απο τις ποιο πετυχημενες ομως την ποιοτητα της rolex ουτε κατα διανοια δεν την πλησιαζει .
Όπως θα γνωρίζεις καλύτερα ίσως από μένα, όλα είναι σχετικά.
Σίγουρα το να έχει και να φορά κανείς ένα ρολόι με κλασική σχεδίαση, in-house μηχανισμό και ένα όνομα που του δίνει άλλο αέρα είναι ωραίο. Από 'κει και πέρα όμως, αυτό που έχει 'καταφέρει' ο καθένας μας ποτέ δεν είναι λίγο, ό,τι κι αν είναι αυτό.
Κάποτε (όχι πολύ παλιά) διάβασα κάπου μια φράση που έλεγε: "...εύκολα τα παίρνεις, δύσκολα τα ξεφορτώνεσαι..." Μετά από 4 Ρόλεξ, 5 Casio, 1 IWC, κλπ. σε πληροφορώ πως έτσι ακριβώς είναι. Επροχθές μιλούσα με το φιλαράκι μου εδώ που είναι συλλέκτης (ρολόγια) και λέγαμε ότι οι δικοί μας όταν μεγάλωσαν και μας έκαναν είχαν ένα ρολόι, ένα ξυράφι, ένα σαπούνι, ένα (απλό) αυτοκίνητο κ.ο.κ.
Τα πράγματα έχουν κάπως αλλάξει εδώ και 20 χρόνια περίπου, για κάποιους. Φτάσαμε να έχουμε 2, 3, 5 ρολόγια ή 20 σαπούνια ξυρίσματος. Είμαι ένας από αυτούς, όμως η πραγματικότητα είναι ότι έστω κι αν έχεις τη δυνατότητα να πάρεις κάτι τέτοιο μία ή δύο ή πέντε φορές, αυτό δε σημαίνει πως έχεις καταφέρει κάτι παραπάνω. Η αλήθεια είναι πως δε χρειάζεσαι πάνω από ένα. Όσα περισσότερα αποκτάς, τόσο περισσότερο βυθίζεσαι σε ένα τέλμα από το οποίο όλο και πιό δύσκολα θα μπορέσεις να βγεις αργότερα.
Όπως επίσης γνωρίζεις, υπάρχουν πάρα πολλά και πολύ καλά ρολόγια. Τα Ρόλεξ είναι διάσημα, φοριούνται από το πρωί ως το βράδυ σε όλες τις περιστάσεις, είναι κτήνη, βρέχονται, λερώνονται, γρατζουνίζονται χωρίς φόβο, και κάθε 6-8 χρόνια δίνεις 400 Ευρώ και τους κάνεις ένα σέρβις που τα κάνει καινούργια.
Δεν είναι όμως τα μόνα. Η Ωμέγα έχει πολύ καλά ρολόγια, η Seiko το ίδιο, η Longines επίσης, για να μη μιλήσουμε βέβαια για JLC, Breguet, Patek Philippe, Audemars, Vacheron, κλπ. Στην Ελβετία, που θεωρούν υπχρέωση αλλά και τιμή τους να φορούν ένα καλό ρολόι ανεξαρτήτως του τί κάνουν ως επάγγελμα (και κατά συνέπεια ανεξαρτήτως της οικονομικής τους επιφάνειας), αγοράζουν αυτό που τους αρέσει και το φορούν ακατάπαυστα. Αυτό δε συμβαίνει μόνο στην Ελβετία, φυσικά.
Πιστεύω (από τη μικρή εμπειρία που έχω) πως το μυστικό είναι να διαλέξει κανείς αυτό που μπορεί κάποια στιγμή να αγοράσει, και που του αρέσει φυσικά. Από 'κει και πέρα, δεν αξίζει να το σκέπτεται. Είναι απλό, όλοι αυτοί οι "οίκοι" ζουν από κάποιους που αγοράζουν τα ρολόγια, αξεσουάρ ή και δεν ξέρω 'γω τί άλλο το ένα μετά το άλλο για προσωπική ικανοποίηση η οποία κατά βάθος είναι προσωρινή ανακούφιση.
Αν όλοι είμασταν εγκρατείς και λογικοί και παίρναμε ένα ρολόι, ένα δαχτυλίδι, ένα-δύο ζευγάρια παπούτσια, κ.ο.κ. τότε όλοι οι Cartier, Hermes, Rolex, κλπ. είτε δεν θα υπήρχαν είτε θα ήταν μισοί σε μέγεθος. Είναι απλό - βασίζονται στη ματαιδοξία μας, ελάχιστα από αυτά που προσφέρουν είναι απαραίτητα.