Κυριακάτικο απολαυστικό BBS
με
-
ss C&E Moroccan Myrrh για πλύσιμο προσώπου. Απαράδεκτο και σε αυτό το ρόλο. Απορώ· οι χημικοί και λοιποί δόκτορες των εργαστηρίων της εταιρείας, το δοκίμασαν στη μούρη τους πριν το βγάλουν στην παραγωγή; Στου σπανού τα γένια έκαναν το product testing; Ναι, είμαι σκληρός στην κριτική μου. Αυτό το πράγμα στοιχίζει 20€ και 35€ σε μπολ. Κρίμα τέτοιο brand name. Ελπίζω να φάνε κράξιμο στα ξυριστικά fora και να το επαναξαναμαναφορμουλάρουν το συντομότερο.
- s
s Mike’s Natural Soaps με γεύση Peppermint - Rosemary. Εξαιρετικές οι ιδιότητες των σαπουνιών, σταθερά στην πεντάδα μου, τα αρώματά τους είναι όμως απλά, επίπεδα, χωρίς ένταση και φινέτσα. Αυτό βέβαια δεν είναι κατ’ ανάγκη κακό. Προφανώς αυτή είναι η φιλοσοφία του σαπουνοποιού.
-
sb Plisson synthetic. Το βασικό μου πινέλο για πάντα. Πούπουλο στο πρόσωπο, χωρίς το παραμικρό backbone, όλα τα σαπούνια σφάζει, όλες τις κρέμες μαχαιρώνει. Το πατάω, το ζουλάω και το φορτώνω ανελέητα. Δεν χαμπαριάζει τίποτε. Το ευχαριστιέμαι χωρίς να με νοιάζει αν με τέτοια χρήση επισπευσθεί το τέλος του πριν το αναμενόμενο (ποιο είναι αυτό άραγε;). Πάλι το ίδιο θα πάρω. Αμάν, αμάν, μήπως να στοκάρω 5-6 μην το κάνουν κι αυτό reformulate οι φωστήρες; Ειρήσθω εν παρόδω ότι η προσφιλής μου φίρμα Fine Accoutrements έβγαλε καινούριο συνθετικό πινέλο ονόματι Angel Hair ο θύσανος του οποίου
ομοιάζει υπόπτως εκπληκτικά με αυτόν των Plisson. Χμμ, τι παίχτηκε εδώ, βιομηχανική κατασκοπία ή υπόγεια εμπορική συμφωνία;
-
Fine Accoutrements lather bowl. “Big and practical” αντικείμενο όπως είναι όλα στην Αμερική (όσοι έχουν πάει κατά κει καταλαβαίνουν τι εννοώ). Γκουμούτσα μελετημένη και σχεδιασμένη από μερακλήδες του ΠΞ για μερακλήδες του ΠΞ. Άσχημο αλλά φοβερά λειτουργικό must have σκεύος.
-
sr Merkur Progress 500 (πρώτο πέρασμα @1,5 δεύτερο @4). Η μάνα του λόχου. Πάμε παρακάτω.
-
rb KAI. Η έτερη γιαπωνέζα. Ελάχιστα λιγότερο κοφτερή από την Φτερού, ίδια στην τραχύτητα. Κάνει τη δουλειά της αποτελεσματικά και δεν συγχωρεί. Στο δεύτερο πέρασμα XTG η μηχανή σκάλωσε ανεπαίσθητα κάτω από τη μύτη και η δεσποινίς Κάι με φιλοδώρησε αμέσως με κοψιματάκι. H μίνιμαλ συσκευασία, η απουσία κάθε διακριτικού γνωρίσματος πάνω στη λεπίδα, ο αστικός μύθος ότι η ΚΑΙ φτιάχνει σπαθιά katana από τον 17ο αι., το ότι είναι δυσεύρετη και ακριβή την καθιστούν cult προϊόν στα μάτια μου. Όμως προτιμώ τα σπαθιά των Βίκινγκς.
-
asb Myrsol Emulsion. Άλλο ένα προϊόν της απολύτου αρεσκείας μου που χρησιμοποιώ μετά από κάθε ξύρισμα.
-
asl Hâttric. Γερμανική old school λοσιόν με νότες κυρίως citrus. Καλές ιδιότητες και άρωμα αλλά δεν θα ξαναπάρω. Είμαι παιδί των Fine, Myrsol, Floid MV.
Με τα ξυριστικά μέσα που επέλεξα έπειτα από πολλές δοκιμές, τo DGS ή BBS είναι δεδομένο σε κάθε μου ξύρισμα. Ποικίλλει μόνον ο βαθμός της απόλαυσης. Επειδή λόγω δουλειάς ξυρίζομαι καθημερινά, για ευνόητους λόγους, δεν κάνω ποτέ πάνω από δύο περάσματα.
Υγιαίνετε και συμπαθάτε με που μετέτρεψα το ξύρισμα σε πολυλογία της ημέρας. Σήμερα διακατέχομαι από δημιουργικό οίστρο. Να, πάρτε και τη φωτό:
