Προκαλώ το κοινό αίσθημα που καλλωπίζομαι Μεγαλοπαρασκευιάτικα και που δεν ντρέπομαι να το κοινοποιώ δια της παρούσης αναρτήσεως, αλλά πιστεύω βαθειά πως το να είσαι καλός άνθρωπος ("Θεός αγάπη εστί", η ουσία του Χριστιανισμού) δεν μετριέται απο το αν και σε ποιό βαθμό τηρείς τα τυπικά - αν και αυτά βέβαια έχουν βαθύ συμβολισμό και την σημασία τους.
Στα καθ' ημάς λοιπόν:
Η
Blackland polished εκτός από κόσμημα είναι και μια ιδιαίτερα αποτελεσματική μηχανή. Έμπειροι ξυριστάδες μόνο θα μπορέσουν να την εκτιμήσουν. Καταπληκτικό ζύγισμα, μελετημένη αλλά και δύστροπη απο την άποψη ότι δεν βρίσκεις αμέσως την γωνία κοπής, δεν αγαπάει όλες τις λεπίδες ανεξαιρέτως όπως μια 34HD ή μια DE89 και είναι ολίγον τραχιά στην αίσθηση. Μα ακριβώς εκεί είναι και η ομορφιά, όσο πιο πολύ σε παιδεύει και σου κάνει νάζια τόσο πιο πολύ 'φουντώνεις'. Εκτός λοιπόν απο τις γυναίκες και το κοτόπουλο, πλέον και η Blackland θέλει χέρι, και μάλιστα ελαφρύ. Δεν λέω πως θα μπορούσε να είναι η μοναδική μου μηχανή, γιατί όλες έχουν τις χάρες τους, αλλά βρίσκεται εκεί ψηλά παρέα με την Barbaros, την Timeless και την Weber.
Το τελευταίο formulation του
Savon Mystère είναι απολύτως πετυχημένο και ισορροπημένο αφού κατάφερε να δαμάσει την Blackland. Χρειάζεται λίγο νερό και πολλή δουλειά στο μπολ (όπως και τα Le Père Lucien) για να μεταμορφωθεί και να βγάλει τις δυνατότητές του. Το θεωρώ ένα απο τα πολύ καλά σαπούνια. Δημήτρη, απο το βήμα τούτο σε συγχαίρω.
Ο υποβασταζόμενος απο την tortoise λαβή
Paladin περίφημος πυκνός θύσανος του Lee Sabini απογειώνει κάθε σαπούνι και τις αισθήσεις.
Alum block και witch hazel για μετά. Υπεραρκετά για σήμερα.
Καλή Ανάσταση στις ψυχές μας.