Θα κάνω μια προσπάθεια να θέσω μερικούς βασικούς ορισμούς ώστε να μπορέσω να δώσω μια ερμηνεία- σαν μια απλοποιημένη, αλλά επιστημονική τεκμηρίωση του πως λειτουργεί το οινόπνευμα στο δέρμα μας και επίσης πως λειτουργεί το δέρμα σαν όργανο στο σώμα μας και ειδικά την επίδραση στο πρόσωπό μας όταν κάνουμε επάλειψη με αλκοόλη.
Αν γράψω καμιά "πατάτα" παρακαλώ να με διορθώσει κάποιος με περισσότερες γνωσεις. (είναι και περασμένη η ώρα)
(
@kikos7 διόρθωσέ με όπου κρίνεις απαραίτητο)
Επιστημονικές πηγές , βιβλιογραφία και άρθρα θα αναρτηθούν στο τέλος του κειμένου - επίσης τυχόν απορίες που προκύψουν θα συζητηθούν μετά, ελπίζω να απαντηθούν αρκετές απορίες που αρκετοί μπορεί να τις έχουν χρόνια , και να προκύψει μια καλή και παραγωγική συζήτηση , πέραν του τι προτίμηση μάρκας η διαδικασίας αρέσκεται στον καθέναν από εμάς.Υπάρχει το ΠΟΚ , αλλά υπάρχει και η επιστήμη.
[Ακολουθεί "σεντόνι"]
Μέρος Πρώτο:
Οινόπνευμα και εξωτερική δερματική χρήση.
Βασικοί ορισμοί και διαχωρισμοί του οινοπνεύματος.
Η αιθυλική αλκοόλη ή αιθανόλη ή απλά αλκόλη είναι το γνωστό σε όλους μας οινόπνευμα.
Η διάκριση μεταξύ αλκοόλης και αιθανόλης είναι αρκετά απλή. Η αιθανόλη, ή αιθυλική αλκοόλη, είναι ο μόνος τύπος αλκοόλ που μπορείτε να πιείτε χωρίς να βλάψετε σοβαρά τον εαυτό σας και μόνο εάν δεν έχει μετουσιωθεί ή δεν περιέχει τοξικές ακαθαρσίες. (με άλλα λόγια το βρώσιμο καθαρό οινόπνευμα)
Η αιθανόλη μερικές φορές ονομάζεται "αλκοόλη κόκκων" επειδή είναι ο κύριος τύπος αλκοόλης που παράγεται από τη ζύμωση των κόκκων. (hence the name)
Προέλευση της «αιθανόλης»
Η αιθυλική αλκοόλη πήρε το όνομα "αιθανόλη" το 1892 ως συνδυασμό της λέξης "αιθάνιο" - το όνομα της αλυσίδας άνθρακα - και το "-ol" που τελειώνει για μια αλκοόλη. Οι κοινές ονομασίες για τη μεθυλική αλκοόλη - μεθανόλη - και την ισοπροπυλική αλκοόλη - ισοπροπανόλη - ακολουθούν τους ίδιους κανόνες.
Μεθανόλη και Ισοπροπυλική Αλκοόλη
Άλλοι τύποι αλκοόλης περιλαμβάνουν τη μεθανόλη (μεθυλική αλκοόλη) και την ισοπροπανόλη ( αλκοόλη εντριβής ή ισοπροπυλική αλκοόλη). Ο όρος "οινόπνευμα" αναφέρεται σε οποιαδήποτε χημική ουσία που έχει μια λειτουργική ομάδα -ΟΗ (υδροξυλίου) συνδεδεμένη με ένα κορεσμένο άτομο άνθρακα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να αντικατασταθεί ένα αλκοόλ με άλλο ή να χρησιμοποιηθεί ένα μείγμα αλκοολών.
Ωστόσο, κάθε αλκοόλη είναι ένα ξεχωριστό μόριο, με το δικό του σημείο τήξης, σημείο βρασμού , αντιδραστικότητα, τοξικότητα και άλλες ιδιότητες. Εάν αναφέρεται ένα συγκεκριμένο αλκοόλ για ένα έργο, δεν γίνονται αντικαταστάσεις για λόγους πχ κόστους.
Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό εάν το αλκοόλ πρόκειται να χρησιμοποιηθεί σε τρόφιμα, φάρμακα ή καλλυντικά.
Μπορείτε να αναγνωρίσετε ότι μια χημική ουσία είναι αλκοόλ εάν έχει την κατάληξη "-ol". Άλλες αλκοόλες μπορεί να έχουν ονόματα που ξεκινούν με πρόθεμα υδροξυλίου.
(Το "Hydroxy" εμφανίζεται σε ένα όνομα εάν υπάρχει μια λειτουργική ομάδα υψηλότερης προτεραιότητας στο μόριο.)
Η ουσία είναι ότι όλη η αιθανόλη είναι αλκοόλ, αλλά δεν είναι όλες οι αλκοόλες αιθανόλη. (κρατήστε το αυτό)
Καθαρό οινόπνευμα
Το καθαρό οινόπνευμα αποτελείται αποκλειστικά από αιθυλική αλκοόλη και νερό, και είναι 95 βαθμών. Μόνο το καθαρό οινόπνευμα είναι πόσιμο και βρώσιμο και μόνο το καθαρό οινόπνευμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο εργαστήριο σε γαληνικές παρασκευές, εκτός αν υπάρχουν διαφορετικές οδηγίες.
Η τιμή του καθαρού οινοπνεύματος είναι υψηλή αναγκαστικά για να αποφεύγεται η νοθεία των ποτών και οφείλεται αποκλειστικά σε φόρους του κράτους.
Λοσιόν Οινοπνεύματος
Υπάρχουν διαλύματα διαφανή που περιέχουν αιθυλική αλκοόλη, νερό και κάποιες άλλες επιπλέον ουσίες (όπως μεθυλισοβουτυλοκετόνη, σε μικρό έστω ποσοστό) τα οποία χαρακτηρίζονται είτε ως φαρμακευτικό οινόπνευμα είτε ως λοσιόν οινοπνεύματος.
Είναι κατάλληλα για χρήση ως αντισηπτικά και είναι φθηνότερα από το καθαρό οινόπνευμα, διότι δεν επιβαρύνονται με τους φόρους του κράτους που επιβαρύνεται το καθαρό οινόπνευμα.
Η αιθυλική αλκοόλη ή αιθανόλη ή απλά αλκόλη είναι το κοινώς γνωστό σε όλους μας οινόπνευμα, όπως καταλαβαίνουμε λοιπον δεν είναι ένα συστατικό.
Υπάρχουν πολλά είδη και τις ομαδοποιούμε με την γενική ονομασία "αλκοόλες" και είναι ο όρος που αντικατέστησε στα χρόνια των αλχημιστών, το αρχαιοελληνικό «πνεύματα», δηλαδή τις ουσίες που προκύπτουν από την απόσταξη του κρασιού –γι' αυτό κι εμείς το λέμε σήμερα οινόπνευμα- προέρχεται από τα Αραβικά (al-kuhul) που σημαίνει όπως έγραψα πιο πριν “η ουσία που προκύπτει με απόσταξη κρασιού”.
Τις ανωτέρω ουσίες αυτές τις συναντάμε άλλοτε σε υγρή και άλλοτε σε στερεά μορφή, η κάθε μια ωστόσο εμφανίζει διαφορετικές ιδιότητες.
Στα καλλυντικά με βάση το αλκοόλ (η περιεκτικότητά τους κυμαίνεται συνήθως από 6-10%), χρησιμοποιείται κυρίως η αιθανόλη ή αιθυλική αλκοόλη –ίδια με αυτή που υπάρχει και στα αλκοολούχα ποτά.
Είναι βασικά ένα προϊόν ζύμωσης σακχάρων - παράγεται ωστόσο και συνθετικά - και αναγράφεται στη λίστα των συστατικών ως alcohol ή alcohol denat (όταν προστίθενται μετουσιωτικές ουσίες στην αλκοόλη για να της προσδώσουν πικρή γεύση ).
Επίσης, τα τελευταία χρόνια βρίσκουμε σε πολλά καλλυντικά, τις συμπαγείς (αλειφατικές) αλκοόλες, οι οποίες χρησιμοποιούνται ως γαλακτωματοποιητές και σταθεροποιητές-συστατικά που δίνουν την απαραίτητη συνοχή στο προϊόν. (κρέμες και balms επί το πλείστον)
Συμπαγείς αλκοόλες
Οι αλκοόλες σε συμπαγή μορφή προέρχονται από φυτικές πηγές - για παράδειγμα η κητυλική και η στεαρυλική αλκοόλη (cetyl /stearyl alcohol), η πιο διαδεδομένη από αυτές, παράγονται από το φοινικέλαιο ή το έλαιο καρύδας και μέσω μιας σύνθετης και περίπλοκης διαδικασίας μετατρέπονται σε λιπαρές αλκοόλες.
Χρησιμοποιούνται ευρέως, όχι μόνο γιατί βελτιώνουν τη φόρμουλα και την απόδοση πολλών καλλυντικών προϊόντων αλλά και για την ευεργετική μαλακτική και ενυδατική τους δράση, ιδιαίτερα στην ξηρή επιδερμίδα και στα μαλλιά. (κρέμες μαλλιων και σαμπουάν επί το πλείστον)
(μην ξεχναμε και τη απαραίτητη γλυκερίνη)
Ο ρόλος της γλυκερίνης (πολυατομική αλκοόλη)
Η γλυκερίνη, που περιέχεται σχεδόν σε όλες τις καλλυντικές κρέμες είναι επίσης μια πολυατομική αλκοόλη που παράγεται από φυσικές πηγές ή παρασκευάζεται συνθετικά, και που χάρη στο μικρό μοριακό της μέγεθος, μπορεί να διεισδύσει στον λιπιδικό φραγμό του δέρματος και να εισχωρήσει σε βάθος, και αυτός ακριβώς είναι ο λόγος για τον οποίο χρησιμοποιούνται μικρές ποσότητες γλυκερίνης στα καλλυντικά.
Έχει ενυδατική δράση, μαλακώνει την επιδερμίδα και σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες η παρουσία της στον μεσοκυττάριο χώρο συμβάλλει στην καλύτερη λειτουργία και άλλων λιπιδίων που βρίσκονται εκεί. (την συναντούμε σε όλα τα επουλωτικά ξυριστικά μας είδη)
(Συνεχίζεται στο επόμενο :
Το ανθρώπινο δέρμα.
Ο ρόλος της αιθανολης ως φορέα.
Ο ρόλος της αιθανόλης ως παράγοντα αντισηψίας
Ορισμός της μετουσίωσης.)