Men's Only

Θα προτείνω κι εγώ ένα εξαίρετο ιστορικό μυθιστόρημα. (κατα την γνώμη μου δείγμα υψηλής λογοτεχνίας)

Μαρία Λαμπαδαρίδου Πόθου.
Το Ξύλινο τείχος
Εκδόσεις «Κέδρος»

Πάνο συμφωνω για τον πλουτο της Ελληνικης γλωσσας, αλλά επέτρεψε μου να διαφωνισω ως προς το θέμα των μεταφρασεων. Το πρωτότυπο ειναι πάντα καλύτερο.Πριν απο τρια χρονια περιπουμου έτυχε να διαβάσω στα ελληνικά το το Δρόμο του αμερικανού συγγραφέα MacCarthy. Το βιβλίο με εντυπωσίασε τόσο πολύ που αγορασα και την Αγγλική έκδοση. Στα αγγλικά μου άρεσε 2 φορές, και αυτο παρόλο που η μετάφραση ήταν πολύ καλή!
Τονίζω και πάλι, δεν διαφωνώ για τον πλούτο της ελληνικής γλώσσας, ούτε για το υψηλό επίπεδο γης ελληνικής λογοτεχνίας, αλλά το διάβασμα απ´ ευθειας στα Αγγλικά δινει τη δυνατοτητα αμεσης προσβασης σε απίστευτο πληθος αναγνωσματων (και οχι μονο λογοτεχνικα). Καλώς ή κακώς, τα τελευταία 200 χρονια, οι κυριαρχες δυνάμεις σε παγκοσμιο επιπεδο, έχουν ως γλώσσα τα Αγγλικά.

Επίσης θα διαφωνισω και με τον Αποστολο ότι απαιτείται η γνωση της γλωσσας σε επίπεδο "μητρικής". Πολλά βιβλία ειναι δυνατόν να διαβάσουν χωρίς ιδιαίτερο κόπο και απο κάποιον με μέτρια γνώσης της γλώσσας. Αυτή τη στιγμή διαβάζω το the spy who came in from the cold, του le Carre. Πραγματικά πιστεύω ότι κάποιος επιπέδου lower μπορεί άνετα να το διαβάσει, χωρίς να κουραστεί. Φυσικά υπάρχουν περιπτώσεις βιβλίων που ειναι πραγματικά δύσκολα. Κάποια φάση διάβαζα (σε πρωτοτυπο) κλασσικη Αγγλική λογοτεχνία: Dickens, Walter Scott, Austen. Οταν ξεκίνησα να διαβάσω Bronde...μου ήταν αδύνατο! Πηρα τις μεταφρασεις... και ησυχασα. Το συμπέρασμα, για μενα ειναι ότι αξίζει κανείς να δοκιμάσει να διάβασει στην πρωτότυπη γλώσσα, ακόμα και αν τον δυσκολέψει στην αρχή.

Δυστυχώς οι δυνατότητες μου περιορίζονται στα Αγγλικά...

Σεβαστή η άποψη σου Χάρη αλλά όπως έχουμε ξαναπεί , οι Άγγλοι μιλούν Ελληνικά :bigsmilie

Πάντως συμφωνώ με τον Απόστολο, δεν έχει σημασία απλά να καταλαβαίνεις τι γράφει ένα κείμενο αλλά την βαθύτερη έννοια του λεξιλογίου που χρησιμοποιείται.

Η κάθε λέξη κρύβει διαφορετικές έννοιες και δημιουργεί ξεχωριστούς συνειρμούς.


ΥΓ. Γιάννη έχω ακούσει τα καλύτερα για το Το Ξύλινο τείχος.
Θα το χτυπήσω !!

Ως προς την "ελληνικότητα της Αγγλικής", διάβαζα κάποιο άρθρο (δυστυχώς δεν θυμάμαι την πηγή), για την πιθανή σχέση τόσο των αγγλοσαξονικων, οσο και των σκαδιναβικων φύλων, με τους Αχαιους. Το άρθρο κατέληγε ότι η ομοιότητα του γερμανικού συντακτικού και γραμματικής, με την αρχαία ελληνική δεν ειναι τυχαία.

Πάντως επιμένω ότι το διαβασμα σε πρωτότυπο (και φυσικα, οχι αγκαλιά με το λεξικό) ειναι καλύτερο :megagrin

Θα πρόσθετα εδώ, και τον Γίωργο Λεονάρδο ο οποίος έχει γράψει κάποια καλά ιστορικά μυθιστορήματα (πάντα κατά την ταπεινή προσωπική μου άποψη) όπως Ο τελευταίος Παλαιολόγος, Οι Παλαιολόγοι, Μπαρμπαρόσα ο πειρατής (ο οποίος, μην ξεχνάμε, ήταν τουρκεμένος 'Ελληνας από την Λέσβο) και άλλα.

Γενικώς ευχάριστα και ευκολοδιάβαστα βιβλία, είναι και Έλληνας.

Τώρα είδα την απάντηση του Πάνου όπως και αυτή του Χάρη.

Το πιό πρόσφατο μεταφρασμένο βιβλίο που διάβασα ήταν η "επίσημη" αυτοβιογραφία του Steve Jobs (Isaacson). Ακριβό αν και paperback, όπως όλα σχεδόν τα βιβλία στην Ελλάδα, και πολύ κακή μετάφραση.

Δεν έβαλα δίπλα-δίπλα το Αγγλικό για αντιπαράθεση, όμως η σκληρή και πολλές φορές άκομψη γλώσσα που χρησιμοποιούσε ο μεταφραστής ήταν δείγματα φως-φανάρι της μέτριας δουλειάς που είχε γίνει.

Ήταν και το τελευταίο μεταφρασμένο που πήρα. Πρόσφατα αγόρασα (στη Σιγκαπούρη) το ίδιο στην γνήσια Αγγλική έκδοση, πάλι σε paperback μορφή (το είχαν 30% off). Δεν υπάρχει κανένας μα κανένας λόγος να αγοράζει κανείς πανάκριβα και κακομεταφρασμένα βιβλία, τη στιγμή που υπάρχει το πρωτότυπο.

Αν κανείς δεν γνωρίζει τη γλώσσα του πρωτότυπου κειμένου, τότε η μετάφραση είναι απαραίτητη. Και πάλι όμως, λ.χ. ένα Ιαπωνέζικο μυθιστόρημα θα το έπαιρνα στην Αγγλική κι όχι στην Ελληνική.

Κωνσταντινε θα συμφωνήσω μαζι σου για την κακή μετάφραση στο συγκεκριμένο βιβλίο. Δανείστηκα την ελληνική έκδοση απο ένα φίλο και το παράτησα στην αρχή. Μετα το κατέβασα την αγγλική έκδοση στο iPad και το απόλαυσα.

Αλλο ενα ειναι Το τέλος του Εφιάλτη

Ο Ηρόδοτος ειχε πει οτι ο εφιάλτης πέθανε , αλλα δε μας άφησε το πώς πέθανε ... στο μυθιστόρημα ο μπαλτάκος βάζει τη κρυπτεία των σπαρτιατών να τον καταδιώκει , σα να λέμε αρχαία mossad :bigsmilie
Καλό ειναι , ισως οσοι ενδιαφέρονται για στρατιωτικά ζητήματα (απο διαβίωση στη φύση εως και τακτικές μάχης) να τους αρέσει περισσότερο , το βιβλίο έχει μέσα και μια συζήτηση Αθηναίου - Σπαρτιάτη ,που οποιος το διάβασε τη θυμάται ακόμη.


Πως είδε ο Τάκης Μπαλτάκος του «300»

Kαλημέρα.

Θα συμφωνήσω με τον φίλο "Προσεκτικό".

Πολύ καλό βιβλίο, ιδιαίτερα από κάποιον ο οποίος δεν έχει κάποιο παρελθόν/εμπειρία. Παρόλα αυτά ο Μπαλτάκος έκανε πολύ καλή δουλειά και φαίνεται ότι το έψαξε ιδιαίτερα (από άποψη στοιχείων που παραθέτει).

Φυσικά δεν παύει να είναι ένα μυθιστόρημα, αλλά φαίνεται ξεκάθαρα ότι έκανε μια σημαντική έρευνα πριν γράψει το βιβλίο.

Από τον Ελληνικό χὼρο θα πρότεινα τα ιστορικά μυθιστορήματα της Αθηνάς Κακούρη. Μπορώ να πω ότι με επηρέασαν τόσο ώστε να αρχίσω να ψάχνω τις ιστορικές εποχές και τα γεγονότα που διαπραγματεύεται.

Από αλλοδαπούς συγγραφείς θα συμφωνούσα με τους προλαλήσαντες για τον Steven Pressfiled.