Απο τον παππου μου κι εγω εμαθα τα στριφτα με το ροζ χαρτακι χωρις κολλα, οπως και το παραδοσιακο ξυρισμα.
Πρεπει να ημουν κατω απο 10 χρονων οταν, αφου τον κοιταζα και μαθαινα, εστριψα το πρωτο μου τσιγαρο, "κλεβοντας" χαρτακι και φυλλα καπνου που ειχε κρεμασμενα να ξεραθουν.
Φυσικα πνιγηκα και δεν ξαναδοκιμασα μεχρι μερικα χρονια μετα, οταν αρχισα το εργοστασιακο, και μερικα χρονια μετα αρχισα το στριφτο, αφου μου φερνανε απο ολλανδια drum καπνο και χαρτακια. Μετα αρχισε να πωλειται νομιμα.
Στη ιδια "τρυφερη ηλικια"
, που δοκιμασα το στριφτο του παππου, δοκιμασα και το παραδοσιακο ξυρισμα του παππου, χωρις να εχω ουτε χνουδι ακομα στο προσωπο.
Δεν θυμαμαι να κοπηκα, αλλα δεν θυμαμαι κι αν ειχα βαλει λεπιδα στη μηχανη.
Πινελο σαπουναδα ομως δουλεψα κανονικα. Δεν θυμαμαι τι σαπουνι ειχε. Νομιζω καποιο απλο πρασινο σαπουνι ηταν. Ουτε μηχανη θυμαμαι. Εχω την εντυπωση οτι ηταν πεταλουδα.
Οταν μεγαλωσα και χρειαζομουν ξυρισμα, πηγα στα πλαστικα και στου αφρους. Δεν ηξερα καν οτι υπαρχουν ακομα παραδοσιακες μηχανες, μεχρι που ειδα καποια βιντεο στο ytube και το αποφασισα να δοκιμασω.
Σπύρος Δέλτα.
