Re: ΛΕΚΕΔΕΣ ΣΤΗΝ ΛΑΜΑ-DOVO ??
Δημοσιεύτηκε: 19 Νοέμ 2011, 18:16
To σωληναριο με την κρεμα γυαλίσματος μεταλλων, το οποίο μπορει να αγοραστεί από οποιοδήποτε καταστημα ειδών κιγκαλερίας, κάνει πολύ καλή δουλεια.
Είτε τριβοντας απλώς με ένα πανάκι, είτε σε βαρύτερους λεκέδες, δουλεύοντας με τσόχα στο Dremel.
θελει προσοχή όμως διότι εάν πάει στην κόψη, ακόμα και κατα το σκούπισμα, την καταστρέφει με αποτελεσμα το ξυράφι να θέλει επεναακόνισμα.
Επίσης αφαιρεί την χρυσή επικάλυψη και τα γραμματα που έχουν μερικές λάμες.
Είναι πολύ πιό πρακτικό και ευκολότερο να συνηθίσουμε να βρέχουμε μόνο την λεπίδα και όχι τα δάκτυλά μας, το χερούλι και την λαβή, από το να κανουμε πιστολάκι στο ξυράφι μετα από κάθε ξύρισμα.
Φτάνει ένα σκούπισμα σε μαλακή πετσέτα, μια ματιά για να σιγουρευτούμε ότι δεν έχει πάει καμιά σταγόνα μεσα στα δύο τμηματα της λαβής και 2-3 περάσματα στο λινό μερος του λουριού για να φύγουν τυχόν νεκρά κύτταρα που θα διατηρήσουν υγρασία και θα βλάψουν την κόψη.
Εάν γίνουν αυτά και εφ όσον το ξυραφι δεν φυλάσσεται στο μπάνιο, νομίζω ότι δεν χρειάζεται καν λάδι εκτος κι αν ζούμε σε περιοχή με πολύ υψηλή υγρασία.
Λάδι χρησιμοποιούμε όταν το ξυράφι είναι να μέινει αχρησιμοποίητο περαν της εβδομάδος όχι για να μην σκουριάσει η λάμα αλλά για να μην οξειδωθεί η πολύ ευαίσθητη ακμή.
Συνήθως καλοακονισμενο ξυραφι που όμως μενει για πολύ μεγαλο χρονικό διαστημα απροστατευτο ή χωρίς να ανανεώνεται το λάδι καθε τριμηνο η το πολύ εξαμηνο, δεν σκουριαζει μεν, αλλά παύει να είναι shave ready.
Το λάδι πρεπει να είναι κάποιο καλό λάδι για συντήρηση (και όχι καθαρισμό) όπλων.
Το ελαιόλαδο φυσικά και δεν κάνει διότι ταγκίζει δημιουργώντας όξέα.
Επίσης εάν το ξυραφι δεν είναι απολύτως στεγνό, το λάδι θα κάνει πολύ μεγαλύτερη ζημιά, λόγω του ότι η υγρασία θα εγκλωβιστει μεταξύ λαδιού και μεταλλου και δεν θα μπορέσει να εξατμιστεί.
Είτε τριβοντας απλώς με ένα πανάκι, είτε σε βαρύτερους λεκέδες, δουλεύοντας με τσόχα στο Dremel.
θελει προσοχή όμως διότι εάν πάει στην κόψη, ακόμα και κατα το σκούπισμα, την καταστρέφει με αποτελεσμα το ξυράφι να θέλει επεναακόνισμα.
Επίσης αφαιρεί την χρυσή επικάλυψη και τα γραμματα που έχουν μερικές λάμες.
Είναι πολύ πιό πρακτικό και ευκολότερο να συνηθίσουμε να βρέχουμε μόνο την λεπίδα και όχι τα δάκτυλά μας, το χερούλι και την λαβή, από το να κανουμε πιστολάκι στο ξυράφι μετα από κάθε ξύρισμα.
Φτάνει ένα σκούπισμα σε μαλακή πετσέτα, μια ματιά για να σιγουρευτούμε ότι δεν έχει πάει καμιά σταγόνα μεσα στα δύο τμηματα της λαβής και 2-3 περάσματα στο λινό μερος του λουριού για να φύγουν τυχόν νεκρά κύτταρα που θα διατηρήσουν υγρασία και θα βλάψουν την κόψη.
Εάν γίνουν αυτά και εφ όσον το ξυραφι δεν φυλάσσεται στο μπάνιο, νομίζω ότι δεν χρειάζεται καν λάδι εκτος κι αν ζούμε σε περιοχή με πολύ υψηλή υγρασία.
Λάδι χρησιμοποιούμε όταν το ξυράφι είναι να μέινει αχρησιμοποίητο περαν της εβδομάδος όχι για να μην σκουριάσει η λάμα αλλά για να μην οξειδωθεί η πολύ ευαίσθητη ακμή.
Συνήθως καλοακονισμενο ξυραφι που όμως μενει για πολύ μεγαλο χρονικό διαστημα απροστατευτο ή χωρίς να ανανεώνεται το λάδι καθε τριμηνο η το πολύ εξαμηνο, δεν σκουριαζει μεν, αλλά παύει να είναι shave ready.
Το λάδι πρεπει να είναι κάποιο καλό λάδι για συντήρηση (και όχι καθαρισμό) όπλων.
Το ελαιόλαδο φυσικά και δεν κάνει διότι ταγκίζει δημιουργώντας όξέα.
Επίσης εάν το ξυραφι δεν είναι απολύτως στεγνό, το λάδι θα κάνει πολύ μεγαλύτερη ζημιά, λόγω του ότι η υγρασία θα εγκλωβιστει μεταξύ λαδιού και μεταλλου και δεν θα μπορέσει να εξατμιστεί.