
Εργασίες στα ξυράφια μου
- SrTv
- Δημοτικό
- Δημοσιεύσεις: 464
- Εγγραφή: 13 Οκτ 2020, 20:30
- 2
- Has thanked: 2930 times
- Been thanked: 2657 times
Τρία ξυράφια που ήθελαν το ακόνισμά τους: Goedecke, J.A. Hellberg και Paul von der Lippe. Διαφορετικές πέτρες και τρόποι για πειραματισμό και συμπεράσματα.


- SrTv
- Δημοτικό
- Δημοσιεύσεις: 464
- Εγγραφή: 13 Οκτ 2020, 20:30
- 2
- Has thanked: 2930 times
- Been thanked: 2657 times
Χθες, ευκαιρίας δοθείσης - ένεκα των εκλογών, έκανα μερικές εργασίες αποκατάστασης και ακονίσματος. Αλλαγή αρθρωτών λαβών σε ένα J.A. Henckels (σκούρο κέρατο) και σε ένα Le Croix (τυπική solingen celluloid) και ακόνισμα όλων σε διαφορετικές πέτρες (συνθετική, Θουριγγίας, Γαλλική, Βελγίου).

6/8 J.A. Henckels 15 - με εγκοπή αντίχειρα
5/8 KAMA 78
4/8 Le Croix No. 2
3/8 MEROSO - Kayser-Ellison Steel (Ο Friedrich Melcher έφτιαχνε περισσότερο μικρά ξυράφια κομμωτηρίου τα οποία δεν βολεύουν τόσο στο ξύρισμα του προσώπου).
Θα δοκιμαστούν όλα στο άμεσο μέλλον!

6/8 J.A. Henckels 15 - με εγκοπή αντίχειρα
5/8 KAMA 78
4/8 Le Croix No. 2
3/8 MEROSO - Kayser-Ellison Steel (Ο Friedrich Melcher έφτιαχνε περισσότερο μικρά ξυράφια κομμωτηρίου τα οποία δεν βολεύουν τόσο στο ξύρισμα του προσώπου).
Θα δοκιμαστούν όλα στο άμεσο μέλλον!
- SrTv
- Δημοτικό
- Δημοσιεύσεις: 464
- Εγγραφή: 13 Οκτ 2020, 20:30
- 2
- Has thanked: 2930 times
- Been thanked: 2657 times
- babkoug
- Λύκειο
- Δημοσιεύσεις: 1876
- Εγγραφή: 22 Μαρ 2016, 16:32
- 7
- Τοποθεσία: Περιστέρι Αττικής
- Has thanked: 7239 times
- Been thanked: 10124 times
- Ηλικία: 54
Το Dorko 114 ήταν στη ζελατίνα του, οπότε ανοίγοντας το ήταν κάπως έτσι.




Μετά από μούλιασμα των χεριών μου στα γάντια πήρα αυτό:




Η δουλειά στην λάμα έγινε κυρίως με την παρακάτω αλοιφή. Ίσως έπρεπε να είχα δοκιμάσει με τη πιο δυνατή κόκκινη, αλλά σκέφτηκα πως καλύτερα να πιαστώ παρά να μετανιώσω, μιας κ δεν κατέχω το άθλημα. Οι κόκκινοι χρωματισμοί στην λαβή αφαιρέθηκαν με μπατονέτα κ υγρό πιάτων...





Μετά από μούλιασμα των χεριών μου στα γάντια πήρα αυτό:




Η δουλειά στην λάμα έγινε κυρίως με την παρακάτω αλοιφή. Ίσως έπρεπε να είχα δοκιμάσει με τη πιο δυνατή κόκκινη, αλλά σκέφτηκα πως καλύτερα να πιαστώ παρά να μετανιώσω, μιας κ δεν κατέχω το άθλημα. Οι κόκκινοι χρωματισμοί στην λαβή αφαιρέθηκαν με μπατονέτα κ υγρό πιάτων...

Μπάμπης
-
- Νήπιο
- Δημοσιεύσεις: 83
- Εγγραφή: 03 Αύγ 2020, 08:27
- 3
- Τοποθεσία: Κομοτηνή
- Has thanked: 1110 times
- Been thanked: 778 times
- Ηλικία: 62
Πολύ όμορφο κομμάτι Στράτο ! Είναι άραγε το ατσάλι του , τύπου Δαμασκηνού? Ο τύπος αυτός λέγεται ότι ανακαλύφθηκε στην Ινδία και ύστερα υιοθετήθηκε από τους Σύριους. Η σκληρότητα σε κάποιες στρώσεις του ήταν 60 HRC αλλά συγχρόνως είχε και την ελατότητα που χρειάζονταν σε άλλες στρώσεις. Μια σύγκριση σχετικά με τον αιθέρα που μπορεί να "πιάσει" αυτή η λεπίδα σε σχέση με το επίσης πολύ καλό " Friodur" θα ήταν χρήσιμη.Περιμένουμε τις διαπιστώσεις σου. Όποτε ευκαιρέσεις φυσικά από το φορτωμένο πρόγραμμά σου.SrTv έγραψε: ↑05 Αύγ 2023, 13:47 Αν και δεν μου αρέσουν τα ξυράφια με βαριά διαμόρφωση αγόρασα μερικά παλιά Sheffield για να περνάει ένα μέρος του χρόνου μου στις διακοπές.
Το ακόνισμα άρχισε με ένα παλιό Joseph Rodgers - fine India steel.
Μέχρι στιγμής τα πήγαμε εξαιρετικά οι δύο μας, ελπίζω η καλή αυτή σχέση να συνεχίσει.
![]()
- SrTv
- Δημοτικό
- Δημοσιεύσεις: 464
- Εγγραφή: 13 Οκτ 2020, 20:30
- 2
- Has thanked: 2930 times
- Been thanked: 2657 times
Αγαπητέ @ntinos60 καλημέρα. Το συγκεκριμένο ξυράφι είναι όντως από χάλυβα Δαμασκού (γενικός όρος νομίζω), υψηλής ποιότητας και περιεκτικότητας σε άνθρακα (χάλυβας Wootz). Αντίστοιχες υλοποιήσεις είχε η Wade & Butcher (Fine India Steel Razor) και άλλοι κατασκευαστές (Joesph Elliot κτλ.). Έχω και ένα Frederick Reynolds Celebrated Fine India Steel που και αυτό είναι της ίδιας περιόδου (και λίγο ταλαιπωρημένο).

Πρόσφατα αγόρασα και ένα παλιό Bengall Cast Steel για δοκιμές.
Τώρα, από τις πρώτες εντυπώσεις, βλέπω ότι τα ξυράφια αυτά αποκτούν εύκολα μια καλή και φιλική στην επιδερμίδα κόψη, χωρίς να έχουν κάποια υποψία σκληρότητας. Η δε μεγάλη μάζα τους «σαρώνει» τα γένια αβίαστα με «βάθος» κοπής και αθόρυβα. Δυστυχώς είναι με διαμόρφωση κοντά στη σφήνα και δεν μου αρέσει αυτό, μιας και προτιμώ τα full hollow ground έως και τα ½ hollow (για διάφορους λόγους). Παρά το γεγονός αυτό, όσες φορές τα χρησιμοποίησα ήταν εξαιρετικά.
Τώρα σε σχέση με τα Friodur, δεν έχω κάποιο από τα 72-V, 11-V κτλ. ώστε η σύγκριση να είναι αντικειμενική. Δεν θα ήθελα να κρίνω τα "Wedge" με τα full hollow με μια πρώτη γρήγορη προσέγγιση.
Γενικότερα θα έλεγα ότι είναι ένα βαθμό «γλυκύτερα» ξυράφια από τα Friodur, που είναι τα πρώτα και καλύτερα ανοξείδωτα ξυράφια που κατασκευάστηκαν ποτέ (αν και ένα inox Dovo 41- Fritz Bracht είναι εξίσου καλό τουλάχιστον!).

Άριστα τα Friodur αλλά θα μπορούσε να πει κάποιος ότι έχουν μια (απειροελάχιστη) υποψία «σκληρότητας», τίποτα κακό απλά ελάχιστα διαφορετικό.
Ως ένα στοιχείο άξιο αναφοράς είναι ο αιθέρας που αναφέρεις και μπορούν να «πιάσουν» αυτά τα ξυράφια. Παρά τη χονδροειδή τους διαμόρφωση αποκτούν «αιθέρα» με το λινό και το δέρμα και τον διατηρούν (ή τον επαναφέρουν εύκολα) καθιστώντας τα έτσι κοφτερά, για μεγάλα χρονικά διαστήματα, με το δέρμα και μόνον.

Πρόσφατα αγόρασα και ένα παλιό Bengall Cast Steel για δοκιμές.
Τώρα, από τις πρώτες εντυπώσεις, βλέπω ότι τα ξυράφια αυτά αποκτούν εύκολα μια καλή και φιλική στην επιδερμίδα κόψη, χωρίς να έχουν κάποια υποψία σκληρότητας. Η δε μεγάλη μάζα τους «σαρώνει» τα γένια αβίαστα με «βάθος» κοπής και αθόρυβα. Δυστυχώς είναι με διαμόρφωση κοντά στη σφήνα και δεν μου αρέσει αυτό, μιας και προτιμώ τα full hollow ground έως και τα ½ hollow (για διάφορους λόγους). Παρά το γεγονός αυτό, όσες φορές τα χρησιμοποίησα ήταν εξαιρετικά.
Τώρα σε σχέση με τα Friodur, δεν έχω κάποιο από τα 72-V, 11-V κτλ. ώστε η σύγκριση να είναι αντικειμενική. Δεν θα ήθελα να κρίνω τα "Wedge" με τα full hollow με μια πρώτη γρήγορη προσέγγιση.
Γενικότερα θα έλεγα ότι είναι ένα βαθμό «γλυκύτερα» ξυράφια από τα Friodur, που είναι τα πρώτα και καλύτερα ανοξείδωτα ξυράφια που κατασκευάστηκαν ποτέ (αν και ένα inox Dovo 41- Fritz Bracht είναι εξίσου καλό τουλάχιστον!).

Άριστα τα Friodur αλλά θα μπορούσε να πει κάποιος ότι έχουν μια (απειροελάχιστη) υποψία «σκληρότητας», τίποτα κακό απλά ελάχιστα διαφορετικό.
Ως ένα στοιχείο άξιο αναφοράς είναι ο αιθέρας που αναφέρεις και μπορούν να «πιάσουν» αυτά τα ξυράφια. Παρά τη χονδροειδή τους διαμόρφωση αποκτούν «αιθέρα» με το λινό και το δέρμα και τον διατηρούν (ή τον επαναφέρουν εύκολα) καθιστώντας τα έτσι κοφτερά, για μεγάλα χρονικά διαστήματα, με το δέρμα και μόνον.