1) Ξεκίνησα το ξύρισμα per se με ζεστό νερό, γιατί αυτός ο χόακας κυκλοφορούσε στο στρατό και τον συνέχισα μετά. Μύθος! Το κρύο νερό μειώνει τις φλεγμονές και δεν ξηραίνει το δέρμα. Νομίζω εδώ δε χωρά YMMV. Χρόνος διαπίστωσης: 5-6 μήνες.
2) Το άφρισμα σε μπωλ φαίνεται πολύ ωραίο στο youtube, μερακλώνει το μάτι και το αυτί με το χλάτσα-χλούτσα και το ύψωμα του αφρού. Μύθος! Διαπίστωσα με σωρεία σαπουνιών, ότι το άφρισμα στο πρόσωπο εκδηλώνει πάντα τις ιδιότητες του σαπουνιού εκεί που τις θέλουμε, στο δέρμα, και όχι σε ένα σκεύος. Δεν έχω, εν τέλει, βρει σαπούνι με καλύτερο ξύρισμα έπειτα από αφρισμό σε μπωλ, παρά στο πρόσωπο. Χρόνος διαπίστωσης: 3-4 μήνες.
3) Υπάρχουν δύσκολα και εύκολα σαπούνια; Μύθος! Υπάρχουν κατάλληλα κι ακατάλληλα πινέλα. Πήρα και kent και williams χωρίς να το πολυψάξω, κι έκανα εξαιρετικό αφρό με καλό yaqi συνθετικό πινέλο. Εκ των υστέρων, διάβασα σε τοπικς ότι τα σαπούνια είναι δύσκολα, αλλά δεν κατάλαβα επ'ουδενί κάτι τέτοιο. Αργότερα, φίλος (διεφθαρμένος από εμένα με williams) με ρώτησε "πώς δγιάλο κάνεις αφρό με αυτό". Τον ρώτησα ποιο πινέλο έχει. Μου είπε "ένα του 2ευρου από το Σκρουτζ". Πήρα την απάντησή μου, ευχαριστώ, του αντέτεινα. Χρόνος διαπίστωσης: 4 μήνες.
4) Λεπίδες που θεωρούσα κακές ή μέτριες, αποδείχθηκαν εξαιρετικές με την πάροδο του χρόνου. Μέτρια/κακή ήταν η τεχνική μου. Εξαιρούνται οι Astra. Αυτές παραμένουν άθλιες και εστάλησαν ήδη στο χωριό για το ξύρισμα του χριστουγεννιάτικου χοίρου.
Χρόνος διαπίστωσης: 9 μήνες.5) Το αντίστροφο του προηγούμενου: Λεπίδες που θεωρεί ένας αρχάριος εξαιρετικές, γιατί συγχωρούν πολλές ατσουμπαλίες, φαίνονται με την πάροδο του χρόνου πιο αδύναμες και λιγότερο αποτελεσματικές.
6) Θεωρούσα ότι το Π.Ξ. είναι ένα σπορ καλτ ημίτρελων. Τελικά, όπου το έχω εφαρμόσει - όποιον κι αν έχω διαφθείρει, προκύπτει ότι είναι ένας εξ ορισμού καλύτερος σε αποτέλεσμα και απολαυστικότερος τρόπος να ξυριστεί κάποιος. Φίλοι που κορόιδευαν στέλνουν messenger "από πού παίρνω το τάδε - τι προτείνεις για το άλλο". Η κοπέλα μου, η πιο σκληρή επικρίτρια, ζητά πλέον καλή και μυρωδάτη μαρέγκα στο ξύρισμα ποδιών, όποτε είμαι παρών. Είναι ένα μικρόβιο, όπως κι άλλα χόμπυ ρετρό απολαύσεων, πχ κάπνισμα πίπας, που ξυπνά αισθητήριο, βγάζει τον κόσμο από τη σκληρή (μετα)μοντέρνα νόρμα του φρενήρους και άψυχου τρόπου ζωής. Και μπορεί να μολύνει άπαντες, όσο ανοσιακοί κι αν φαίνονται μπρος του στην αρχή.
