Μικρά πράγματα της μέρας που μας τσατίσανε!

[christostz03]

Άλλη μια απόδειξη αυτό Ιάσονα γιατί ως κοινωνία από γενιά σε γενιά οδεύουμε ολοταχώς και πιο βαθειά στον πάτο.

Όταν το παιδί βλέπει το πρότυπο του, τον γονιό του, να φέρεται έτσι, τι πιο φυσιολογικό για αυτό να θεωρεί ότι αυτή η συμπεριφορά είναι και η σωστή και επομένως γιατί να μην την εφαρμόζει και το ίδιο μεγαλώνοντας ;

Μετά μας φταίνε τα σχολεία και οι δάσκαλοι που δεν εκ-παιδευουν τα παιδιά μας.

[andreas]

Δεν συμφωνώ...
Ο πατέρας μου καπνίζει σαν φουγάρο αλλά εγώ δεν κάπνισα ποτέ. Γιατί ο πατέρας μου, μου "έμαθε"...
-Το τσιγάρο δεν είναι καλό, δεν κάνει καλό στην υγεία σου, μην κοιτάς εμένα...

Έτσι έμαθα να μην "κοιτάω" τους άλλους...
Αλλά και να μην κρίνω από μια και μόνο εικόνα.

Αυτός ο πατέρας μπορεί να έχει φτάσει στα όρια του...
Δεν μπορούμε να κρίνουμε έξω από τον χορό...

[Ηλίας]

Θέλω να απαντήσω έστω και μετά από 20ώρες πως εγώ θα τον κρίνω απο μια εικόνα. Θεωρώ τη συμπεριφορά του απαράδεκτη και δεν τον δικαιολογώ. Τα όρια του θα έπρεπε να σταματάνε στη προστασία της ψυχικής και σωματικής υγείας του παιδιού του και να μη το υποβάλλει σε τέτοια ψυχοφθόρα κατάσταση. Eπίσης εαν νομίζουμε πως χτυπώντας τον συγκεκριμένο θα έλυνε τα προβλήματα της ζωής του ή πως ο συγκεκριμένος τον έφερε στην όποια δύσκολη κατάσταση μάλλον κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας. Είναι ο ίδιος τύπος που στην περίπτωση επιδείνωσης θα χρησιμοποιούσε το παιδί του σαν ασπίδα του. Τότε η σύλληψη ενός πατέρα με ένα παιδάκι στην αγκαλιά δε θα ήταν απ' όλους μας κατακριτέα ;

Νομίζω πως ταιριάζει στο θέμα :



@ Έχω γίνει αρκετές φορές μάρτυρας ενδοοικογενειακής βίας και των τεσσάρων υποκατηγοριών της. Δε μπορείς και δε πρέπει ποτέ να τους δικαιολογείς. Ευτυχώς και απο προσωπικές διαπιστώσεις το γράφω πως όσο αφορά τα παιδιά, οι αρμόδιοι: ( εισαγγελέας ανηλίκων, υποδιεύθυνση προστασίας ανηλίκων, εταιρεία προστασίας ανηλίκων, παιδοψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί κ.α.) κάνουν 'σωστά τη δουλειά' τους.

[Iasonas]

Αυριο εινια προγραμματισμενη η εξεταση για το προτελευταιο μου μαθημα αλλα ας τα παρουμε τα πραγματα απο την αρχη.

Οι περισσοτεροι γνωριζετε το προβλημα με την διαταραχη αγχους που με ταλαιπωρησε απο τον Φλεβαρη, την αρχη της διδακτικης περιοδου δηλαδη. Στα πολυ σκουρα μου οχι μονο δεν ειχα κουραγιο να παω στις διαλεξεις αλλα ουτε μεχρι το περιπτερο, δοξα τον Θεο βρηκα καποια παιδια που μου εδωσαν λυμμενες ασκηση απο το μαθημα.

Πριν απο εναν μηνα μου εδωσε ο ψυχιατρος χαρτι να το προσκομισω στην καθηγητρια για τυχον προφορικη εξεταση ή παραταση του χρονου της εξετασης, κι εδω αρχιζουν οι ομορφιες. Οντως πηγα το χαρτι στην καθηγητρια κι οχι μονο δεν το διαβασε αλλα γυρναει και μου λεει "Ελα μωρε σιγα εδω εχω παιδια με ΣκΠ" (το τι σχεση εχει η ΣκΠ με ψυχικες αθενειες ακομα προσπαθω να το καταλαβω) οπως και "Κοιτα να ξεαγχωθεις γιατι μετα τα πραγματα θα ζορισουν πολυ" (οτι ακριβως πρεπει να πεις σε καποιον που πασχει απο διαταραχη αγχους...). Δεν μπορω να πω οτι με πειραξε το γεγονος οτι δεν θα εδινα προφορικα αλλα το οτι δεν εριξε ουτε μια ματια στην διαγνωση, οκ θες να εισαι σκληρη στο μαθημα σου το καταλβαινω αλλα οταν ερχεται ενας ανθρωπος και σου λεει εχω ενα προβλημα το λιγοτερο που μπορεις να κανεις ειναι να δειξεις μια Α κατανοηση οχι σαν καθηγητρια αλλα ως ανθρωπος.
Την επομενη μερα παω στην γραμματεια με την βεβαιωση να δω αν μπορει να γινει κατι. Εκει μου ενημερωνουν οτι δεχονται διαγνωσεις μονο απο μια συγκεκριμενη υπηρεσια. Ξεκιναω λοιπον να παω στην υπηρεσια οπου μου λενε οτι δεν εχουν λαβει καποια οδηγια για την εριπτωση μου αλλα μονο για περιπτωσεις δυσλεξιας και αυτισμου....

Σαν να μην εφταναν ολα αυτα πριν απο δεκα μερες κοβω ασχημα τον δεικτη του δεξιου μου χεριου, ο χειρουργος που με ειδε μου ειπε οτι μεχρι να τα βγαλω (την Πεμπτη που μας ερχεται) απαγορευεται να γραψω και μου εδωσε μια βεβαιωση για προφορικη εξεταση (ω η ειρωνεια...). Αυτη την φορα δεν παω στην γραμματεια αλλα παιρνω τηλεφωνο, με ενημερωνουν λοιπον οτι σε τετοιες περιπτωσεις δεν μπορουν να κανουν κατι κι οτι πρεπει να παω για Σεπτεμβριο (που ουτως ή αλλος θα πηγαινα για το τελευταιο μου μαθημα).

Το αυριανο μαθημα λοιπον εινια πρακτικης φυσεως, φανταστειτε τι τρομερο διαβασμα εκανα απο την στιγμη που δεν μπορω να λυσω τις ασκησεις. Θα παω να δωσω με γκολ απο τα αποδυτηρια, κατα πασα πιθανοτητα θα κοπω, δεν θα εχω ενα ηρεμο καλοκαιρι και κατα πασα πιθανοτητα θα πρεπει να πληρωσω φροντιστηριο για να ειμαι 100% σιγουρος οτι θα περασω αλλιως μετα θα μπορεσω να το ξαναδωσω τον αλλο Ιουνη. Οι περισσοτεροι φιλοι μου εχουν περασει το συγκεκριμενο μαθημα με ψειρες, αποστολες απαντησεων στο κινητο και σκονακια. Εγω ποτε δεν ημουν φαν τετοιων μεθοδων κι εχω φτασει στο σημειο να αναρωτιεμαι αν ειμαι ο μαλακας της υποθεσης.

[paratairosexthros]

Στη θέση σου Ιάσονα,και με τα μυαλά που κουβαλάω τώρα,θα έκανα μεγάλη φασαρία.
Σύμφωνοι,καταλαβαίνω ότι δεν θες ίσως να τους μπεις στο μάτι και να σε κόβουν μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία μετά,
αλλά πρέπει να τους δείξεις ότι έχεις δικαιώματα που απαιτείς να γίνουν σεβαστά.
Αν με γράφετε και με αδικείτε,δεν θα το αφήσω να περάσει έτσι.Αυτός είναι κατά τη γνώμη μου,ο ενδεδειγμένος τρόπος
να τους αντιμετωπίσεις και αυτό το μήνυμα να τους περάσεις.

[Iasonas]

Συμφωνω Διονυση αλλα το προβλημα ειναι οτι αυτη η καθηγητρια ειναι η υπευθηνη του τμηματος μου κι ολα περνανε απο το χερι της...

[Dr.Takero]

Ιάσονα κάνε την πάπια και πήγαινε με τα νερά τους μέχρι να κάνεις τη δουλειά σου. Οι καθηγητές έχουν τον τρόπο τους να μην πάρεις πτυχίο μέχρι το 2032 (που θα τελειώσουν τα ξυριστικά στο συρτάρι σου!).
Και στην Ιατρική Αθηνών έχω παράδειγμα όπου προφορική εξέταση αυτιστικής φοιτήτριας έγινε παρωδία εξαιτίας βλαμένης καθηγήτριας. Αφού την έκραξε (την καθηγήτρια) φίλος μου καθηγητής του είπε "Α δεν κατάλαβα ότι είναι αυτιστική"!
Από την άλλη πλευρά, οι καθηγητές έχουν δει τα πάντα από φοιτητικές κουτοπονηριές για τις εξετάσεις. Συνεπώς μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά.
Κάνε την προσπάθεια σου και μην αγχώνεσαι. Εξάλλου ποιος πήρε πτυχίο με 100% επιτυχία στις εξεταστικές;

Απόλαυσε τα νιάτα σου!

[stergios]

"Από την άλλη πλευρά, οι καθηγητές έχουν δει τα πάντα από φοιτητικές κουτοπονηριές για τις εξετάσεις. Συνεπώς μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά.
Κάνε την προσπάθεια σου και μην αγχώνεσαι. Εξάλλου ποιος πήρε πτυχίο με 100% επιτυχία στις εξεταστικές;"

Το τελευταιο απ την πρωτη στιγμη το σκεφτηκα. Οποτε εγω θα λεγα να προσπαθησεις ακομη μια φορα, παιρνοντας διαφορετικο δρομο, να βρεις τον "ανθρωπο" μεσα στον καθηγητή κ να βρειτε μια λυση. Να καταλαβει οτι δεν εισαι απατεωνας. Αν ειναι μητερα, μιλα οπως θα μιλουσες στη μητερα σου.

[Iasonas]

Στεργιο δυστυχως δεν ειναι τοσο απλο. Εχω συνομιλησει με πολλους καθηγητες τις σχολης μου αλλα και σχολων του εξωτερικου κι εχω καταληξει σε ενα συμπερασμα. Οσο καλοι και διαβασμενοι εινια πανω στο αντικειμενο τους τοσο μεγαλη ειναι και η ελλειψη τους στην κοινωνικη συμπεριφορα. Ανθρωποι που δυστυχως ανεπτυξαν πολυ ενα μερος το ακαδημαικο κομματι του χαρακτηρα τους κι οχι ολα τα αλλα.

[Vavous]

Ας πω κι εγώ την εμπειρία μου. Εγώ κι άλλοι 200+ φοιτητές πήραμε πτυχίο (στο 5ο έτος) όταν απεβίωσε ο καθηγητής που είχε το συγκεκριμένο μάθημα γ' εξαμήνου παρακαλώ. Το είχα δώσει 5 φορές, το 'είχα μάθει απέξω' είναι λίγο... Μπορώ τώρα, μετά από 25 χρόνια, να πάω να το διδάξω στην Νομική.
Χάσαμε όλοι ένα χρόνο απ'την ζωή μας εξαιτίας του τύπου. Και όχι δεν τον σέβομαι τον πα*άρα επειδή απλά και μόνο δεν ζει πια.
Συμπέρασμα: c'est la vie. Χαλάρωσε και take it easy. (Βέβαια αυτό το λέω τώρα στα 50 μου, άλλα έλεγα τότε!).