Μικρά πράγματα της μέρας που μας τσατίσανε!

[Tasos123]

Ιάσονα ως συνομήλικοι που είμαστε και σαν απόφοιτος πανεπιστημίου και επειδή έχουν δει πάρα πολλά τα μάτια μου στο χώρο αυτό θα σου πω ότι ανάμεσα στα ξερά καίγονται και τα χλωρά. Και στο λέω αυτό για να δεις το πρόβλημα σου όχι μόνο μέσα από τα δικά σου μάτια, δες το και από τα μάτια της καθηγήτριας. Τι εννοω ; Επειδή τυγχάνει να έχω θείους και θεία που είναι καθηγητές στο πολυτεχνείο και ιατρικής δεν ξέρεις σε αυτή τη πολύχρονη εμπειρία τους το τι έχουν δει και έχουν ακούσει... απλά δεν περιγράφεται... Και όντως και εγώ στο πανεπιστήμιο έβλεπα παιδιά που πηγαίνανε και ζητήγανε μια "ειδική" μεταχείριση για τον αβ λόγο και από τους 10 ας πούμε μόνο οι 2 λέγανε την αλήθεια και είχανε πραγματικα ανάγκη. Εγώ αυτό που θα σε παρότρυνα είναι κάνε μια συζήτηση μαζί της σαν μάνας με γιο όπως είπε και ο Στεργιος. Όλοι μας ολίγον τι, όπως είπε και ο δόκτωρ, έχουμε περάσει από ανάλογη θέση που για βραβείο νομπέλ να είναι το γραπτό σου, εάν θέλει ο καθηγητής στο κάνει να είναι ούτε για -10... Οπότε πήγαινε με τα νερά της και προσπάθησε με ωραίο, ευγενικό τρόπο να της ξαναεξηγήσεις το πρόβλημα σου.

[paratairosexthros]

Καμιά δεκαπενταριά χρόνια πριν,είχα να δώσω προφορικό μάθημα.
Δεν υπήρχε και άλλη επιλογή,μόνο προφορικά δεχόταν ο συγκεκριμένος.
Σε μικρά γκρουπ των 5-7 ατόμων.
Το μάθημα ήταν το πιο περίεργο και στριφνό εκ των 52 του ακαδημαικού προγράμματος.
Αφού πήρα απόφαση ότι πρέπει να διαβάσω καλά για να το περάσω και για να μη γίνω ρεζίλι,κίνησα 8 το πρωί να πάω να το δώσω.
Καταχείμωνο,έτυχε να ήμουν και κρυωμένος και μπουκωμένος φουλλλλ.
Με το που μπήκαμε μέσα με έπιασε βήχας και έτρεχε η μύτη μου.
Και ο καθηγητής αμέσως μετά άναψε τσιγάρο μπροστά στα μούτρα μου.
Του λέω,συγνώμη μήπως μπορείτε να το σβήσετε γιατί με ενοχλεί?
Πω πω μου λέει,και εσύ τώρα,πώς να πιω τον καφέ μου χωρίς τσιγάρο,με μια φάτσα σαν ξινισμένος τραχανάς.
Άντε,θα σου κάνω τη χάρη.
Έκανα το μ@λ@κ@,συνεχίστηκε η εξέταση και το πέρασα,με ένα 9 θυμάμαι.
Αν του είχα κάνει φασαρία,θα πάθαινα αυτό που έπαθε ο Ανδρέας,που πήρε πτυχίο μόλις τα κακάρωσε ο δικός του καθηγητής.
Και δεν το έκανε κανείς άλλος το μάθημά του,μόνο αυτός και μόνο προφορικά.Α,και ήταν υποχρεωτικό.
Μετά,τον είχα γραμμένο όπου τον πετύχαινα και τύχαινε να μου μιλήσει.
Τέτοιοι καθηγητές,αστοιχείωτοι και φελλοί,δυστυχώς υπάρχουν πολλοί.Και εξαρτώμαστε από τις ορέξεις τους,όποιες και να είναι αυτές.
Και το χειρότερο είναι πως σε μία πιθανή διένεξη μεταξύ κάποιου εξ αυτών και ημών,βρισκόμαστε πάντα ριγμένοι και χαμένοι.
Να τους χαιρόμαστε τους μπαγάσηδες.

[macho]

Εγώ παλι θα πω ενα ρητό που δε θυμάμαι που πρώτο άκουσα:
Η ζωή είναι πολύ ωραία αλλά και πολύ πουτ@na γιατί τα χει με άλλον.
Δυστυχώς όσο χριστιανος και άνθρωπος και αν είμαι,στα 45 κατάλαβα 1 και μονο πράμα:
Με το σταυρό στο χερι θα σε φάνε λαχανο.
Ο πατέρας μου με όλα τα ελαττώματα που είχε(μπουζουκοβιος,γυναικας και σπαταλος μεχρι αηδιας/ας κρινει οτι θελει ο καθενας)μου είχε πει σε 2 φράσεις το νόημα της ζωης και ίσως απο τις ελάχιστες φορες που είχε δικιο:
Άρπαξε να φας και κλέψε να χεις.
Όλα τα αλλά για μένα είναι ακαδημαϊκές παπαρομπουρδολογιες.
Έτσι γενικά και περί ανέμων και υδρορροων.

[Dr.Takero]

Επίκαιρο με αυτό που έγραψε ο Μάχος. Πήγα την βραδινή βόλτα στο βουνό και κάποιος Αιλλυνας είχε κλέψει το ξύλινο παγκο-τραπεζι τύπου πικ-νικ! Το πρωί ήταν εκεί! Είμαστε μεγάλος λαός αλλά δεν μας αφήνουν οι ξένοι να πάμε μπροστά ρε παιδί μου.

Α ναι. Και στη Νάσα υπάρχουν πολλοί Αίλλυνες.

[Akist]

[mention]Iasonas[/mention]
Καταρχήν σήμερα ήταν το μάθημα ; Τι έκανες ; Πήγες ; Εύχομαι να πέτυχες αλλά και να μην τα κατάφερες κάτσε να τα πιάσουμε με λίγο χιούμορ μιας και τελικά αρκετοί εδώ μέσα έχουμε ιστορίες πανεπιστημιακής τρέλας ...

Δεύτερο έτος τμήμα Πληροφορικής ΑΣΟΕΕ μάθημα Αρχιτεκτονική υπολογιστών ... το χρωστούσαν μέχρι και πέμπτο-έκτο έτος φοιτητές (αν θυμάμαι καλά γύρω στα 800 και βάλε άτομα , το μάθημα είχε ποσοστό αποτυχίας γύρω στο 90% )
Αρχίζει το εξάμηνο ,πάω και εγώ ο νέοπας στο αμφιθέατρο να πιάσω στασίδι (που χώραγε μέχρι και 600 άτομα) και το βλέπω ΤΙΓΚΑ μέχρι και στα σκαλιά μιλάμε για sold out το μαγαζί (τότε στα αμφιθέατρα επιτρεπόταν και το κάπνισμα οπότε φαντάσου ντουμάνι )
Πάω τελικά στα ψηλότερα έδρανα - εκεί για να δω τον πίνακα ήθελα κιάλια - επίσης δεν άκουγα και τίποτα εκεί πάνω.

Μπαίνει ο κύριος Καθηγητής Διπλ@ρχίδης βλέπει τον κόσμο και πετάει το απίστευτο "γιατί τόσοι πολλοί ; Αφού στην εξεταστική του Σεπτεμβρίου ήταν πολύ βατά τα θέματα " .... (λες και δεν ήξερε πόσο κόσμο πέρασε και πόσο είχε κόψει)

Με το που πέταξε το τσιτάτο έγινε της γριάς ο γάμος μέσα στο αμφιθέατρο , μιλάμε για τέτοια μπινελίκια και σκατοψύχια ούτε σε φανατικούς χουλιγκάνους σε τελικό κυπέλλου

Αυτό το μάθημα το έδωσα 3-4 φορές αν θυμάμαι καλά μέχρι να καθαρίσω - με κανονικό διάβασμα και χωρίς σκονάκια , σκόνες και ηλεκτρικές σκούπες. Θυμάμαι τα νεύρα μου λίγο "ράστα" τότε αλλά τώρα μου φαίνεται σαν μια αστεία ιστορία...

Εσύ πάλι αν θες και αντέχουν τα νεύρα σου πας και μιλάς μαζί της και προσπαθείς να βρεις το δίκιο σου - αν τελικά επιμένει πως το να δώσεις κανονικά το μάθημα είναι τόσο σημαντικό όσο πχ το διακύβευμα της παρθενιάς της μοναχοκόρης της , κάνε τον ευγενικό κινέζο , και μιας και έχεις το όνομα κάνεις και μια ωραία "αργοναυτική εκστρατεία" σε ένα νησί του Αιγαίου για να ηρεμήσεις και ξαναπροσπάθησε πάλι στην επόμενη εξεταστική.

Δεν θα συμβούλευα νεύρα όσο και αν μπορεί να μπαίνεις στον πειρασμό να αντιγράψεις τον συνονόματο σου το Jason Voorhees , και να πας στο γραφείο της και πετώντας πέντε έξι Filarmonica , Sheffield και σουηδέζικα straight ξυράφια πάνω στον πάγκο να της πεις πως με αυτά ξυρίζεσαι καθημερινά

Γενικά στη ζωή θα έχουμε πάντα διάφορους "εφιάλτες" , είτε είναι καθηγητές στη σχολή , είτε κάποιος καραβανάς όταν είμαστε φαντάροι, είτε κάποιος εργοδότης η συνεργάτης στο εργασιακό πεδίο

(χειρότερη περίπτωση είναι να είναι το έτερον ήμισυ αυτό που σου κάνει την καθημερινότητα κόλαση που ειλικρινά δεν το εύχομαι ούτε στον εχθρό μου)

Η δική μου συμβουλή είναι να ακούς πρώτα τον εαυτό σου αρκεί να είσαι σίγουρος ότι έκανες πάντα ότι μπορούσες στο πλαίσιο των δυνάμεών σου και βάσει του αξιακού συστήματος που εσύ ορίζεις .

Αντι-Πανεπιστημιακή Βιβλιογραφία καλοκαιριού για Ιάσονες και λοιπούς αργοναύτες : Καζαντζάκης , Μιγιαμότο Μουσάσι , Αύγουστος Κορτώ.

[Iasonas]

Ακη κι εγω στην Ασοεε ειμαι, στο οικονομικο βεβαια. Σε ποιο αμφιθεατρο ειχε γινει το σκηνικο;

Σημερα δεν πηγα γιατι δεν ηθελα να μου γυρισουν τα μυαλα μ' αυτα που θα εβλεπα και τελικα βλεποντας τα θεματα η επιλογη μου ηταν σωστη.

Τελικα η ζωη ειναι πολυ αστεια μερικες φορες. Πριν απο λιγο μιλαγα με μια συμφοιτητρια και της ειπα τον πονο μου και μου απανταει πως εχει κλεισει φροντιστηριο για τα δυο μαθηματα που χρωσταω κι αν παμε μαζι θα ειναι μισο το κοστος. Οποτε η λυση βρεθηκε!

[Akist]

[mention]Iasonas[/mention]
Αν θυμάμαι καλά ήταν στο Α (το μεσαίο πάνω) ... είχε καθιστούς μέχρι και στα σκαλιά μέχρι τα πάνω τέρμα έδρανα ... τόσο κόσμο ξαναείδα σε κάποιες συνελεύσεις και σε αποτελέσματα φοιτητικών εκλογών (τρελές ολονυχτίες - τζέρτζελοι )

Ποιο μάθημα ήταν ;

[Iasonas]

Εισαγωγη στην Οικονομετρια.

Το αστειο ειναι οτι την Οικονομετρια 1 που ειναι πιο προηγμενη την περασα με την πρωτη...

[Akist]

Οικονομετρία και μέθοδοι ε ;

θα πήξτε στην παλινδρόμηση

Νομίζω ήταν και από τους "εφιάλτες" του αδερφού μου (Οικονομικό ΑΣΟΕΕ εκείνος)

[Iasonas]

Βλεπω στον υπνο μου πινακες Gretl και Adj. R-square να με κυνηγανε