Σελίδα 1 από 1

Καββαδίας...

Δημοσιεύτηκε: 28 Ιούλ 2017, 03:27
από andreas
Ο Κόλιας με τους στοίχους του με κάνει να έχω τόσα πολλά συναισθήματα με ένα του ποίημα του και μόνο.

Ποιο να πρωτοπάρεις;
Φάτα Μοργκάνα, William George Allum, Μαραμπού, Γράμμα ενός αρρώστου, Γυναίκα... και πόσα ακόμα άλλα!
Κάποια τόσο όμορφα μελοποιημένα που όταν τ' ακούς κατακλύζεσαι από συναισθήματα...

Τα βασικότερα πράγματα όμως που με κάνει να αισθάνομαι είναι το πόσο μικροί, πόσο τυχεροί αλλά ταυτόχρονα και πόσο άτυχοι ήμαστε...

Γιατί δεν το έβαλα στα βιβλία;
Σε αντίθεση με τα βιβλία...ο Κόλιας με τόσες λίγες γραμμές λέει τόσα πολλά... και περισσότερα...

Καλό ξημέρωμα... :hellas3

Re: Καββαδίας...

Δημοσιεύτηκε: 21 Δεκ 2017, 22:40
από stratri1
Ξεκίνησα να διαβάζω Καββαδία, λόγω των μελοποιημένων που ξέρουμε όλοι μας.
Αλλά ανακάλυψα ότι είναι κάτι πολύ περισσότερο. Είναι περιγραφές μιας ζωής έξω απ' ότι ξέρουμε. Μιας ζωής που ίσως και να την έχουμε ζηλέψει και να θέλαμε να είναι δική μας. Η θάλασσα εξάλλου είναι κάτι μαγικό.
Ο Καββαδίας, μέσα από τις παράξενες λέξεις και τις μεστές περιγραφές του, μας ταξιδεύει, μας κάνει κοινωνούς στα ταξίδια του, μας δίνει λίγη από την αρμύρα της ζωής του. Είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο. Για εμένα στέκει ισάξια δίπλα στους μεγάλους ποιητές μας.

Κι εγώ που τόσο επόθησα μια μέρα να ταφώ
σε κάποια θάλασσα βαθιά στις μακρινές Ινδίες
θα ’χω ένα θάνατο κοινό και θλιβερό πολύ
και μια κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες

Re: Καββαδίας...

Δημοσιεύτηκε: 22 Δεκ 2017, 10:27
από akis_peiraias
Το καλοκαίρι που μας πέρασε διάβασα τη "Βάρδια" μετά από προτροπή της συζύγου γιατί ούτως ή άλλως μου αρέσουν τα ποιήματα του και τα μελοποιημένα του τραγούδια.
Εμένα αυτό που με συγκίνησε ήταν ότι σε όλο αυτό έβλεπα και ξαναζούσα τη μορφή του θείου μου ( του αδερφού της μάνας μου ) ο οποίος ήταν (έχει πεθάνει εδώ και 2 χρόνια ) μία ζωή ναυτικός, ταξίδεψε κατευθείαν μετά το στρατό . Τραχυς ανθρωπος και συναμα ευγενικος . Θυμάμαι ατελείωτες ιστορίες από τα ταξίδια του . Λιμάνια , γυναίκες , καυγάδες , φουρτούνες . Στα παιδικά μου αυτιά ακούγονταν όλα αυτά σα να ζούσε μια διαρκή περιπέτεια . Θυμάμαι ζήλευα και του λεγα "θείε θέλω και εγώ να γίνω ναυτικός " και μου είχε πει "θα δεις πολλά , θα ζήσεις περισσότερα αλλά θα χάσεις άλλα τόσα " ! Είναι φοβερό πως και ο ίδιος ο Καββαδίας σε βάζει σε μια ατμόσφαιρα ταξιδιού και εκεί που λυπάσαι κάποιους ήρωες του για αυτά που τραβάνε, ταυτόχρονα ανακαλύπτεις ότι και αυτοι λυπούνται όσους δεν ζουν αυτό που αυτοί ζούνε, ότι δεν θέλουν να κάνουν στην ουσία τίποτε άλλο! Το ξεχωριστό στο διήγημα αυτό του Καββαδία αλλά και στα ποιήματα του είναι ότι όλα αφορούν ιστορίες της πραγματικής ζωής!

Υ.Γ : Όσο γερνάω τόσο περισσότερο θυμάμαι τους ανθρώπους της οικογένειας μου και όσα έλεγαν και όλες οι αναμνήσεις μου συνήθως επανεξεταζονται με διαφορετική πλέον οπτική ματιά και νοσταλγία !
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΑ σε όλους!

Re: Καββαδίας...

Δημοσιεύτηκε: 22 Δεκ 2017, 23:29
από desperado
Σχετικό γλωσσάρι.

Re: Καββαδίας...

Δημοσιεύτηκε: 05 Ιούλ 2020, 20:04
από captain_hx
Μοσχάτο, Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 1983
Η πρώτη εκτέλεση του "Οι 7 νάνοι στο SS Cyrenia" από τον αείμνηστο Θάνο Μικρούτσικο κυκλοφόρησε πριν 2 μέρες στο YouTube.