Men's Only

- Γοητευμένος κυρία μου..
- Αναΐς.
- Αναΐς ;! Απο το..;
- Παναής.

- Δέκα καλαμάκια .
- Θεσσαλονίκη είσαι, σουβλάκια λέγονται !
- Σόρρυ !
- Θέλεις καμιά αλοιφή ;
- Έχετε κ αλοιφές ;
- Βεβαίως .
- Φέρε μου μια Βολταρέν .



( αλιευμένο απο το f/b )

'Οχι μόνο Θεσσαλονίκη, μέχρι το γιοφύρι της Αλαμάνας (όπου καλαμακώθηκε ο Αθανάσιος Διάκος) ισχύει αφτό το ανέκδοτο!!!
Πχιό κάτω, όχι.

Πάντως σε πολλά ΚΑΙ οι μέν ΚΑΙ οι δέ έχουν δίκιο, όπως ΚΑΙ για το καλαμάκι.
Μικρές "σουβλες" (από το λατινικό Subula) που έφτιαχναν από καλάμια που σχίζανε,
ελλείψει σιδερένιων ή άλλων μεταλικών και καρφώνανε πάνω σε αυτές,τα κομματάκια κρέατος κλπ.

που έφτιαχναν από καλάμια

Μήπως από εκεί βγαίνει το "καλαμάκι";

Ναί. Μη βλέπετε σήμερα που υπάρχουν τα έτοιμα μυτερά στρογγυλά ξυλάκια.
Πολύ παλαιότερα "σχίζανε" καλάμια, σε στενά λίγο πλατιά βέβαια (3-4 χιλιοστά) κομμάτια,
κόβοντας την μιά τους άκρη σε ^
Και εκεί "περνούσανε" κομματάκια κρέατος, αλλά και σουτζουκάκια κλπ.
Θυμάμαι δεκαετία του 70 την ταράτσα-Roof Garden του θείου Κώστα στην Ηλιούπολη (Αθήνα)
όπου μας έφτιαχνε "καλαμάκι" με σουτζουκάκι περασμένο σε σιδερένιες "σουβλίτσες" (αλουμινάς/σιδεράς ήτανε)
και σε μικρά "σουβλάκια" από καλάμια που έσχιζε(Μιά που δε φτάνανε για όλους οι σιδερένιες).
(Ξέφυγα σε Οff Topic πάλι sorry, οπότε να παρακάτω κι ένας διάλογοοοος)

Παίρνει μια κοπελλίτσα ένα μικρό εμφιαλωμένο νεράκι στο περίπτερο, καλοκαίρι,
τουριστικό μέρος, το αφήνει μπροστα στο παραθυράκι.
- Ουάν γιούρο λέει ο περιπτεράς.
- Τί λέτε κύριε; Ένα ευρώ;;;;;;;!!!!
- Ά! Ελληνίδα είσαι; Πενήντα λεπτά...

Εννοειται πως το "καλαμακι" προερχεται απο τα μικρα καλαμια που περνουσαν τo κρεας απο την αρχαιοτητα κιολας. Οποτε το αστειακι με τα πλαστικα καλαμακια δεν σημαινει τιποτα. Επισης ο διαχωρισμος σε τυρι (φετα) και κασερια (ολα τα αλλα) ειναι και αυτος λανθασμενος. Τα ποσα ειδη τυριων εφτιαχναν οι Αρχαιοι ημων προγονοι ειναι καταγεγγραμμενο και ηταν παρα πολλα ολα κατω απο την γενικη ονομασια τυρι.

Απο την αλλη, τα αδερφια μας στο Βορρα εχουν απολυτο δικιο στο θεμα της μπουγατσας. Εμεις την μαθαμε ως ζυμη τυπου σφολιατα με γλυκια κρεμα, ενω η ονομασια μπουγατσα ειναι το ονομα το φυλλου που χρησιμοποιουμε για καθε ειδους πιτα, ειτε γλυκια ειτε αλμυρη. Οποτε το αστειακι με τη "μπουγατσα με μπριζολα" επισης δεν σημαινει κατι.

- Η Χιονάτη που είναι;
- Κάνει νανάκια
- Α! Κοιμάται;
- Όχι. Γεννάει!

-Γιατρέ μου κάθε πρωί που ξυπνάει έχω για ένα τέταρτο πονοκέφαλο.Τι μου προτείνετε να κάνω?
-Να ξυπνάς ένα τέταρτο αργότερα...


Χαχαχαχα

Μιας και πήγε η κουβέντα στις μπουγάτσες, χθες, περνώντας από τους Αγίους Αναργύρους έμαθα μια καινούργια λέξη: Πογάτσα
Τώρα, ποια είναι η σωστή, δεν ξέρω.