Στην φωτογραφία φαίνεται ξεκάθαρα ότι του λείπει πάνω από το μισό της λάμας.
Αυτό ήταν κάποτε ένα ξυράφι 5/8 ή 6/8. Δεν είχε σχεδιαστεί να είναι μικρότερο. Τώρα το πλάτος του είναι περίπου 2/8. ΚΛΙΚ εδώ για να το δείτε.
Αλλά το πρόβλημά του δεν είναι αυτό. Αν είχε σχεδιαστεί αρχικά από το εργοστάσιο για να είναι 2/8 (μέχρι 3/8 έχω δει να υπάρχει) τότε θα υπήρχαν οι σωστές αναλογίες ράχης/κόψης και κλιμακωτής μείωσης του μετάλλου μεταξύ τους και άρα θα μπορούσε να ακονιστεί.
Τώρα δεν είναι έτσι. Λείπει το μεγαλύτερο τμήμα της λάμας και δεν είναι δυνατόν να σχηματιστεί κόψη της προκοπής για να ξυρίσει. Και αυτό διότι υπάρχει τεράστια δυσαναλογία πάχους λάμας στη ράχη και πλάτους λάμας με αποτέλεσμα όταν ξαπλώνει στην πέτρα να είναι πολύ απότομη η γωνία πρόσφυσης στην περιοχή που τελειώνει η λάμα που θα έπρεπε να δημιουργηθεί η κόψη, ακριβώς λόγο ανεπαρκούς πλάτους της λάμας.
Ελπίζω να δίνω να καταλάβετε τι εννοώ.
Εκτός από αυτό, η ράχη είναι φαγωμένη τελείως ανομοιογενώς με περισσότερο φάγωμα στο κέντρο (ως συνήθως) και επίσης, η ας-την-πούμε κόψη δεν είναι μία ευθεία αλλά σαν σίγμα τελικό.
Και ενώ όλοι έχουμε πει στο Δημήτρη ότι αυτό το πράγμα δεν γίνεται να διορθωθεί ΚΛΙΚ ο ίδιος επιμένει να θέλει να γίνει ότι μπορεί να γίνει.
Στο calmato δε χαλάμε χατίρι!
Καταρχήν έπρεπε η μεριά της λάμας που θα δημιουργηθεί η καινούργια κόψη να ισιώσει όσο γίνεται και να μην είναι σαν τελικό σίγμα.
Ξεκινάμε λοιπόν με breadknifing σε πέτρα 120grit (και πολλά είναι!):
Μετά από επίπονη προσπάθεια γιατί δεν είναι εύκολο να ισιώσει, μη ξεχνάτε ότι είναι υπόλειμμα ξυραφιού με πολύ μικρό πλάτος, το δεύτερο μέρος της δουλειάς είναι να μειωθεί κατά πολύ το πάχος της λάμας στην περιοχή της ράχης.
Αυτό είναι απαραίτητο. Έτσι όπως ξαπλώνει η λάμα αυτή στην πέτρα δεν μπορεί με τίποτα να δημιουργηθεί κόψη.
Με πολύ δουλειά λοιπόν στην 220grit και την 1000grit μειώνετε αρκετά η ράχη.
Μετά ακολουθεί ακόνισμα προς τα πάνω, 4k, 8k και γίνονται διάφορα τεστ.
Συμπέρασμα των τεστ είναι ότι έχει δημιουργηθεί κάποια κόψη στη μέση της λάμας, αλλά η άκρη της λάμας δεν κόβει ούτε βούτυρο.
Τα παρατάω και το βάζω στην άκρη.
Το φιλοσοφώ δυο μέρες και την τρίτη το ξαναπιάνω με σκοπό να το αρχίσω από την αρχή στα 220grit και να μειώσω ακόμα περισσότερο το πάχος της ράχης στο πρώτο ¼ της λάμας διότι αυτός είναι ο λόγος που δεν επιτρέπει την δημιουργία κόψης στο πρώτο κομμάτι της λάμας.
Ξανά λοιπόν από την αρχή με σχετική πίεση, ειδικά σχεδιασμένα περάσματα για τις συγκεκριμένες ανάγκες αυτού του ακονίσματος. Περάσματα στη 220 και μετά στη 1000 και έλεγχος, και ξανά από την αρχή πολλές φορές, μέχρι που έχει έρθει σε κάποια ικανοποιητική κατάσταση ώστε να μπορέσει να δημιουργήσει κόψη.
Μετά ειδικά περάσματα από 4000 και μετά 8000 και πάλι πίσω και ξανά, μέχρι που αρχίζει να είναι εμφανής κάποια κόψη και να κόβει ικανοποιητικά τις τρίχες του χεριού.
Μετά άνοδο προς τα πάνω κατά τα συνήθη, περάσματα από την πέτρα τελειώματος και μετά πράσινη πάστα και μετά στροπάρισμα στο λουρί.
Δημήτρη το δούλεψα πολύ. Έκανα ότι μπορούσα. Έχει δημιουργηθεί μία κόψη η οποία κόβει τις τρίχες. Καλύτερη δεν μπορεί να γίνει.
Αλλά και αυτή την κόψη δεν νομίζω ότι μπορείς να την εκμεταλλευτείς διότι πρόκειται περί υπολείμματος ξυραφιού και όχι ξυραφιού. Ουσιαστικά είναι μία ράχη και λίγα χιλιοστά πιο κάτω μία κόψη. Δεν θα μπορείς να εφαρμόσεις ούτε σωστές γωνίες στο πρόσωπο, ούτε σωστά περάσματα. Επίσης είναι πολύ εύκολο να γίνει σχεδόν κάθετη η γωνία καθώς το δοκιμάζεις στο πρόσωπο και να κοπείς.
Δεν σου συστήνω να ξυριστείς με αυτό.
Επίσης κάποιες φορές κινδύνεψε να σπάσει στο ακόνισμα, και στο στροπάρισμα υπήρχε ο κίνδυνος να χαλάσει η κόψη παρά να φτιάξει, ακριβώς διότι δεν είναι εύκολο να διατηρηθεί σταθερά ξαπλωμένο στο δέρμα.
Αύριο το πρωί θα είναι στο ταχυδρομείο και μεθαύριο θα το έχεις στα χέρια σου.
Ελπίζω να σου αρέσει.
