Thodoris2403 έγραψε: ↑09 Δεκ 2019, 16:22
@NYC1920
Κι όμως, υπάρχουν τζόγοι ακόμη που θέλω να τους ελαχιστοποιήσω. Η συναρμογή μεταξύ top cap και bottom plate είναι άψογη. Υπάρχει ένας αρκετά μεγάλος τζόγος μεταξύ cap pin και λεπίδας που δε μου επιτρέπει να "αυτοματοποιήσω" την ευθυγράμμιση. Να φανταστείς πως είναι λίγο καλύτερη από Fatip αυτή τη στιγμή. Αλλά θέλω να φτάσω στο επίπεδο της R41. Ευτυχώς είναι κάτι που λύνεται σχετικά εύκολα όταν μπει στην παραγωγή.
Πάντως από τη φωτό φαίνεται πως τα pins σφηνώνουν καλά στα εσωτερικά αυτάκια της λεπίδας .
Καθώς σφίγγει η λαβή ,το cap "κατεβαίνει" παρασύροντας τη λεπίδα ,ενώ τα αυτάκια παραμένουν στην αρχική τους θέση .
Γι αυτό και η ελαστική παραμόρφωση που παρατηρείται.
Thodoris2403 έγραψε: ↑09 Δεκ 2019, 16:22
Ναι, είναι επιθετική και σκέφτομαι να την "ηρεμήσω λίγο" με μια μικρή αλλαγή στη γεωμετρία. Το θεωρητικό blade angle είναι 31 μοίρες. Θέλησα να κάνω αυτή τη γωνία ακόμη μεγαλύτερη, αλλά η καμπυλότητα που ήθελα στη λεπίδα δεν μου το επέτρεπε. Θεωρώ πως η καμπυλότητα στη λεπίδα (σε αντίθεση με τη σχεδόν οριζόντια λεπίδα της R41) επιτρέπει καλύτερο "γλίστρημα" χωρίς τραβήγματα, ανεξάρτητα της επιθετικότητας.
Ακόμη μεγαλύτερη γωνία λεπίδας από 30 ° (που σημαίνει πως εξέχει ολοένα και πιο οριζοντίως της κεφαλής ) συντελεί στο η μηχανή να γίνει ακόμη πιο επιθετική και "ιδιότροπη" ως προς την ιδανική γωνία λαβής .Το σχετικά μικρό διάκενο λεπίδας δεν βοηθά και πολύ ,
απεναντίας μειώνει το "παράθυρο" της
γωνίας προσβολής της λεπίδας .
Όπου "γωνία προσβολής" ,η τελική γωνία που σχηματίζει η λεπίδα με την επιφάνεια δέρματος .
Σε μηχανές με θετική έκθεση λεπίδας ,υπάρχει κάποιο εύρος στην γωνιά προσβολής :
Από "τέρμα" riding the cap έως "τέρμα" riding the guard .
Η καμπυλότητα της λεπίδας εξυπηρετεί κυρίως δύο σκοπούς :
1 ) Σε μηχανές όπου clamp distance >free -end distance (όπως λ.χ. η R41),αποτελεί τη κύρια μέθοδο ,
ώστε να προσδοθεί ακαμψία στη λεπίδα.
Η λεπίδα διατηρείται σε κάμψη ,άρα υπό συνεχή τάση και έτσι μειώνεται η ελαστικότητα της .
2 ) Σε μηχανές όπου clamp distance = free -end distance (όπως λ.χ. η Timeless 0.68 /0.95 ή η Lamda ),η κάμψη της λεπίδας χρησιμοποιείται
έτσι ώστε η γωνία της λαβής να είναι πιο μικρή και η λαβή της μηχανής να παραμένει σχεδόν παράλληλη με την επιφάνεια δέρματος που ξυρίζεται.
Για πιο βολική χρήση της μηχανής ,δηλαδή .
Thodoris2403 έγραψε: ↑09 Δεκ 2019, 16:22
Όσον αφορά τη στήριξη της λεπίδας, ήθελα οπωσδήποτε να γίνεται όσο πιο εξωτερικά ήταν δυνατόν. Πιστεύω πως η ελαχιστοποίηση του blade chatter δίνει πιο γλυκό ξύρισμα στο τέλος, εφόσον η λεπίδα είναι πιο στιβαρή και δεν κάνει ανεξέλεγκτες ταλαντώσεις καθώς σύρεται.
Προσωπικά μόνο αυτού του τύπου μηχανές χρησιμοποιώ .
Clamp distance = free -end distance .
Σε όλες τις άλλες ( clamp distance >free -end distance ) το "blade chattering " καθιστούσε απαγορευτικό το πέρασμα κόντρα στη φορά .
Thodoris2403 έγραψε: ↑09 Δεκ 2019, 16:22
Όσον αφορά το υλικό κατασκευής. Δεν έχει καμία σχέση με κοινό μπρούτζο, μάλιστα έχει παρόμοια χαρακτηριστικά σε διάβρωση με το ανοξείδωτο ατσάλι. Είναι κατάλληλο για εφαρμογή σε θαλασσινό νερό αλλά και σε διαλύματα καυστικού καλίου και νατρίου. Αρκεί το ph των διαλυμάτων αυτών να μην ξεφεύγει πολύ προς τα πάνω. Ούτως ή άλλως οι "αλισίβες" των σαπουνιών που χρησιμοποιούμε είναι εν μέρει "απενεργοποιημένες". Αν δεν ήταν θα έκαναν πρώτα ζημιά στο πρόσωπό μας και αργότερα στη μηχανή ξυρίσματος. Το μόνο που με ανησυχεί στο κομμάτι του υλικού είναι η πιθανή πατίνα που μπορεί να δημιουργηθεί με το χρόνο και αναλόγως των συνθηκών. Δεν υπάρχει καμία σχέση με τις πρασινίλες των κοινών μπρούτζων, αυτό το κράμα δημιουργεί μια πατίνα πολύ ελαφριά σε χρώμα η οποία λειτουργεί ως προστατευτικό στρώμα για αποφυγή διαβρώσεων στο μέταλλο. Και πάλι αυτή η πατίνα δημιουργείται μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα και όπως είπα αναλόγως των συνθηκών. Αν το βουτήξεις δηλαδή στο θαλασσινό νερό και το αφήσεις για 1 χρόνο, θα δημιουργήσει ένα στρώμα πατίνας (θα σκουρύνει λίγο η απόχρωση), αλλά διάβρωση δε θα συμβεί.
Οι "πρασινίλες " που αναφέρεις είναι χαρακτηριστικό διάβρωσης του ΟΡΕΙΧΑΛΚΟΥ ( κράμα Cu -Zn ) .
Ο ΜΠΡΟΥΤΖΟΣ ( κράματα Cu- Sn / Cu-Al / Cu -Si / Cu-Be / Cu-Ni ) δεν πρασινίζει ποτέ . Μαυρίζει μονάχα .
Επίσης ,τα περισσότερα κράματα μπρούτζου παρουσιάζουν μεγαλύτερη ανθεκτικότητα στο θαλασσινό νερό ,
από ό,τι το 99% των κραμάτων ανοξείδωτου χάλυβα.
Εννοείται πως ο μπρούτζος (και όχι ο ορείχαλκος) είναι πιο ανθεκτικός στη διάβρωση από ότι οι περισσότεροι ανοξείδωτοι χάλυβες .
Ειδικά σε αυτή του θαλάσσιου περιβάλλοντος .
Το θέμα όμως είναι το ποσοστό Μολύβδου που υπάρχει και στα κράματα ορείχαλκου αλλά και μπρούτζου .
Ποιο ακριβώς είναι το κράμα που χρησιμοποιήθηκε για τη κατασκευή του πρωτότυπου ;
Παραδείγματος χάριν , ο γράφων χρησιμοποιεί το κράμα ορείχαλκου
CuZn37 ή αλλιώς C27200 ,για την κατασκευή λαβών ξυριστικών μηχανών ,
με μέγιστο ποσοστό Pb 0,1% .
{ Κάτω του 0,25% θεωρείται " Lead-free " παγκοσμίως . }
