Πιο αναλυτικά , ξεκινώντας από τα "πλεονεκτήματα".
-Το προφανές μεγάλο υπέρ είναι ότι έχουμε μια ανοξείδωτη μηχανή -και μάλιστα ρυθμιζόμενη σε έξι θέσεις, δύο σε κάθε base plate- σε τιμή χαμηλότερη από τον ανταγωνισμό των SS DE. Το βάρος της αξιόλογο, συνολικά στα 120γρ (τη στιγμή μου μια Merkur 34 είναι περίπου 80γρ). Δείχνει αρκετά ζυγισμένη με τη δική της λαβή των 85mm, αν και προσωπικά μάλλον την προτιμώ με πιο κοντή λαβή πχ ATT Atlas.
-Η επιθετικότητα κάθε πλάκας είναι #1/3, #2/4, #5/6. Προτιμώ πιο επιθετικές μηχανές και ξυρίζομαι εύκολα με την #6 χωρίς δεύτερη σκέψη, αφού η πλάκα αυτή δεν θυμίζει σε τίποτε πχ Muhle R41 ή ανοικτή Futur. Η #1 λένε ότι θυμίζει Feather AS-D2. Δεν την έχω δοκιμάσει ποτέ τη γιαπωνέζα και δεν ξέρω. Συνήθως στρέφομαι σε κάτι πιο επιθετικό από Merkur 34 και κάτι λιγότερο επιθετικό από Merkur 37 Slant. Έτσι χρησιμοποιώ πολύ άνετα την #4 ή/και #5 για δύο περάσματα. Το ξύρισμα όπως προείπα είναι απροβλημάτιστο και μοιάζει εύκολο.
-Εδώ θα προβώ σε μια ιδιάζουσα ίσως σύγκριση. Το αποτέλεσμα του ξυρίσματος θυμίζει σε μένα πολύ με αυτό που παίρνει κανείς από ένα καλό συστημικό πλαστικό ξυραφάκι, όπως το Sensor ή το Μach3, χωρίς όμως τις παρενέργειες των πολυλέπιδων. Το βάθος του ξυρίσματος είναι περίπου το ίδιο, με μικρό πλεονέκτημα της Rockwell.
-Η 6s ακόμη και στο #6 δεν φαίνεται να πιάνει την επιθετικότητά μηχανών όπως η Futur ή η R41. Η Rockwell δεν φαίνεται να κάνει τόσο βαθύ ξύρισμα (με τον ανάλογο όμως κόπο) όσο άλλες ρυθμιζόμενες μηχανές όταν είναι πολύ ανοικτές, ή όσο μηχανές σαν τις πιο επιθετικές Muhle και τις Slant. Όμως κάνει το ξύρισμα πιο εύκολο με λιγότερο κίνδυνο για κοψίματα.
-Να σημειώσω επίσης ότι δέχεται πολλά ξυραφάκια. Δοκίμασα Bic Chrome Platinum που κατά κανόνα δουλεύουν καλά σε πιο ήπιες μηχανές αλλά και τις κοφτερές Feather -και η μηχανή λειτούργησε απροβλημάτιστα με όλες. Αν και περισσεύει αρκετή κόψη λεπίδας (αρκετά μεγάλο "blade exposure"), η καμπύλη που δίνει η κεφαλή στη λεπίδα είναι αρκετά μεγάλη και τελικά η μηχανή δεν φοβίζει.
Στα "μειονεκτήματα" τώρα.
-Αν και ανοξείδωτη, το φινίρισμα δεν θυμίζει σε τίποτε τις ακριβές SS μηχανές. Όντας εντελώς ματ είναι σαν να κρατά κανείς στα χέρια μια βαριά κιμωλία. Αυτό είναι το πρώτο που παρατηρεί κανείς όταν την πρωτοπιάνει στα χέρια του (κατασκευή MIM ή Metal Injection Molding από ότι λέγεται). Για αυτό την χαρακτηρίζω κυρίως σαν εργαλείο.
-Επίσης το σπείρωμα της κεφαλής δείχνει λίγο πιο χαλαρό από άλλες SS (και μη) μηχανές όπου συνήθως οι ανοχές είναι μικρότερες. Διάβασα εδώ ότι μάλλον δεν έχει σπείρωμα Μ5x0,8 αλλά 10-32 SAE σαν κάποιες vintage Gillette. Στο παραπάνω link η εταιρεία φιλοξενείται και εξηγεί ότι αυτό έγινε για κατασκευαστικούς λόγους. Στην πράξη, άλλες λαβές με κανονικό σπείρωμα *φαίνεται* να κάνουν (πχ η ATT Atlas που έχει μικρότερες ανοχές φαίνεται να βιδώνει λίγο καλύτερα από τη δική της). Καλό όμως είναι να μην το παρακάνει κανείς στο σφίξιμο. Δεν χρειάζεται άλλωστε αφού με τη μεγάλη καμπύλη της λεπίδας αυτή λειτουργεί σαν ελατήριο.
-Δεν φτάνει το πολύ βαθύ ξύρισμα που θα πάρει κανείς από μια αμιγώς πολύ επιθετική κεφαλή, αυτό που θα διαρκέσει παραπάνω ώρες, αλλά και που θα χρειαστεί κανείς περισσότερη προσοχή και χρόνο και εξοπλισμό για να το πετύχει.
Θα προσπαθήσω να επανέλθω με κάποιες φωτογραφίες. Τυχόν σχόλια και δικές σας εμπειρίες από τη μηχανή αυτή είναι ιδιαίτερα ευπρόσδεκτα
![Smile :)](./images/smilies/Mazes/01%20Smile.png)