Ας συνεισφέρω κι εγώ στο παρόν τόπικ, μια και έχω κολλήσει από πέρυσι το "μικρόβιο" του 3017.
Cella λοιπόν. Από 1η Νοεμβρίου είναι το σαπούνι που χρησιμοποιώ αποκλειστικά, μια στις 30 Σεπτεμβρίου τελείωσα το στικ La Toja και αφιέρωσα όλο τον Οκτώβριο σε ευρύ rotation. Είχα ανάγκη να δοκιμάσω ξανά κάποια σαπούνια και κάποιες κρέμες, έχω εξίσου ανάγκη όμως να πιάσω κάποιο, να το χαρώ και να το τελειώσω, για να συνεχιστεί το downsizing του χαώδους (για τις δικές μου ανάγκες) shave den μου.
Το συγκεκριμένο Cella το 'χα πάρει από τον herco τον Ιούνιο του 2015 και ήταν ένα από τα πολλά δώρα που είχε προσθέσει σε μία συναλλαγή που είχαμε κάνει μέσω του φόρουμ. Αν θυμάμαι καλά, μου είχε πει πως είχε γεμίσει το πλαστικό μπολάκι με ποσότητα από το σαπούνι του κιλού που βγάζει η εταιρεία και ήταν γεμάτο όταν μου το έδωσε. Είχα κάνει γύρω στα τριάντα σκόρπια ξυρίσματα αυτά τα τρία και κάτι χρόνια και ομολογώ πως δεν είχα εκτιμήσει ιδιαίτερα το σαπούνι. Δεν το φόρτωνα πολύ μάλλον και η σαπουνάδα έσπαγε στο δεύτερο πέρασμα.
Τώρα, όμως, έχω φτάσει τα εννιά ξυρίσματα μες στον Νοέμβριο (συν ένα στις 27 Οκτωβρίου) και η γνώμη μου για το σαπούνι έχει αλλάξει άρδην. Το μουλιάζω κιόλας όσο είμαι στο ντους (με υποσυνείδητο στόχο να το ξοδέψω λίγο πιο γρήγορα) και ο αφρός που φτιάχνω είναι απολαυστικός, μαζί και τα ξυρίσματα. Κι έτσι όπως το απολαμβάνω κάθε φορά, δεν σκέφτομαι καν να σπάσω το σερί και να χρησιμοποιήσω άλλο σαπούνι ή κρέμα. Με το μάτι μπορώ να υπολογίσω ότι έχουν απομείνει γύρω στα 50-60 γραμμάρια στο βαζάκι, οπότε λογικά θα με βγάλει σίγουρα μέχρι τις 15-20 Ιανουαρίου -υπενθυμίζω ότι ξυρίζομαι κάθε δύο μέρες, ορισμένες φορές και κάθε τρεις.
Υ.Γ.: Επ' ευκαιρία να πω και στους φίλους ότι μπορεί να τους φαίνεται ψυχαναγκαστική η χρήση ενός και μόνο προϊόντος, αλλά από κάποιο σημείο και μετά γίνεται ανάγκη. Δεν ήταν άσχημο το ροτέισον που έκανα τον Οκτώβριο, αλλά με κούρασε κάποια στιγμή και επιζητούσα τη σταθερότητα. Η οποία σταθερότητα, όταν έχεις περάσει κάποια χρόνια στο χόμπι, παύει να είναι ψυχαναγκασμός και γίνεται πρόκληση, όπως σωστά έχει ονομάσει τον τίτλο του νήματος ο Γιώργος. Θες να ξεζουμίσεις ένα προϊόν, να πάρεις το 100% όσων μπορεί να προσφέρει, να το απολαύσεις αν, τέλος πάντων, είναι καλό -κι αυτό, κακά τα ψέμματα, μόνο με την τακτική χρήση μπορεί να γίνει. Όπως έγραψα και πιο πάνω, είχα το Cella για πάνω από τρία χρόνια και το 'χα χρησιμοποιήσει τριάντα φορές, αλλά ήταν σαν να μην το είχα δοκιμάσει καθόλου. Δεν το θυμόμουν καλά, έτσι αραιά που το χρησιμοποιούσα. Δοκιμάστε λοιπόν κι εσείς το 3017 και θα με θυμηθείτε. Θα
μας θυμηθείτε μάλλον, μια και μένα ο Ηλίας μου έβαλε την ιδέα και ακολουθώ, όχι τόσο πιστά όσο εκείνος βέβαια, το παράδειγμά του.
Υ.Γ. 2: Εννοείται πως απώτερος στόχος μας είναι να αδειάσουν τα τιγκαρισμένα ράφια, αλλά είναι πιο ωραίο να επιτυγχάνεται αυτό με απολαυστικό τρόπο.
