Mitchell's Wool Fat soap ( και ΚΕΝΤ Soap )

[herco]

Ανδρεα, το αρωμα του εγινε "μειον" μετα τους αρτιζανους απο τη Νεα Γη. Γιατι μεχρι προτινος μιλουσαμε για ενα ιδιαιτερα ευχαριστο γλυκο αρωμα φρεσκαδας τυπου "De Vergulde Hand" που αρεσε πολυ. Προσωπικα μου αρεσει ακομα και δεν θα το αλλαζα.

Για τον "αρωματισμο" σαπουνιων εχουμε ξαναγραψει - και παροτι δεν ειμαι με τιποτα ειδικος - εχω αρωματισει ARKO στικ με Aqua Velva και με Mennen. Ζεσταινεις καλα το σαπουνι κατω απο τη βρυση μεχρι να μαλακωσει και το βαζεις σε καποιο μπολακι που συμπληρωνεις με asl ή κολωνια μεχρι να καλυφτει το σαπουνι και το κλεινεις για 2 μερες. Μετα το βγαζεις και το χρησιμοποιεις - η AV (και η AV musk) με το ARKO δενουν αρκετα καλα. Φυσικα το νεο αρωμα δεν θα κρατησει για καιρο - ειναι μια προσωρινη λυση.

Η αλλη λυση - και αυτη που σκεφτομαστε ολοι - ειναι να λιωσουμε το σαπουνι σε μπεν μαρι, να προσθεσουμε εκει οτι θελουμε (ακομα και αιθερια ελαια) και να το αφησουμε να κρυωσει. Ο φιλαρακος μου που το παιζει Αλχημιστης (ελεος...) οσες φορες το προσπαθησε απετυχε και οχι αρωματικα αλλα στο οτι το νεο σαπουνι οσον αφορα ιδιοτητες ηταν κατωτερο του αρχικου. Προφανως η χημικη αντιδραση με τα νεα στοιχεια δεν λειτουργει οπως θα περιμεναμε - φυσικα δεν ειμαι ουτε σαπωνοποιος ουτε χημικος - και λεω οτι ειδα. Μπορει καποιος γνωστης να το πετυχει οπως ακριβως πρεπει.

[merambelo]

Ηρακλή, το MWF ήταν το πρωτο μου σαπουνι και το εχω ψηλά στην εκτίμηση σου (παρεπιπτόντως, σημερα το τιμησα και το φχαριστηθηκα).

βέβαια, ο εχθρος του καλου ειναι το καλύτερο κι επειδή εχω μια προτίμηση στα δυνατά αρώματα (χειμώνα καλοκαίρι), δεν το πιανω πλεον τοσο συχνα (μην πω, σπάνια). Εξ ου και η ερώτησή μου.

τέλος, αν οι αλχημιστές είχαν εύκολη δουλειά, τωρα θα τρώγαμε με χρυσά κουτάλια (στην κυριολεξία)

[desperado]

Άκη, για λέγε για το "Βλόϊντ" που έφτιαξες.
Ανδρέα, αν πειράξεις το Mitchell's θα σου ξεράνω το γκαζόν με την παραδοσιακή μέθοδο.

[akis_peiraias]

Θοδωρή εμένα ήταν εύκολη υπόθεση γιατί ήταν Van Der Hagen και ήταν σαπούνι γλυκερίνης που σημαίνει λιώσιμο χωρίς πρόβλημα στο φούρνο μικροκυμάτων, πράγμα που δεν κάνουμε ΠΌΤΕ σε σαπούνια tallow και ειδικά triple milled (για την ιστορία το "σπιτικό Vloid" μας άφησε χρόνους το καλοκαίρι , το τσάκισα!) .
Επίσης να σου πω Θοδωρή να ξεράνεις οπωσδήποτε το γκαζόν του Ανδρέα. .. άκου εκεί δεν του αρέσει το άρωμα του MWF! !!

Υ.Γ : Γιατί να πειράξει κάποιος το άρωμα του Arko???? Είναι τέλειο !!!!

Υ.Γ 2 : το ξέρω ότι κουβαλάω αρωματική ανωμαλία

[herco]

Υ.Γ : Γιατί να πειράξει κάποιος το άρωμα του Arko???? Είναι τέλειο !!!!

Συμφωνω απολυτα. Το πειραξα για χαρη της ιδεας "φτιαξε ενα σαπουνι Aqua Velva ή Mennen" και το λεμονακι του βολευε. Εννοειται οτι μου περασε

[captain_hx]

Δοκιμών συνέχεια για το Mitchell's και δεν αλλάζει η γνώμη μου για το σαπούνι παρόλο που η δημιουργία αφρού ήρθε ευκολότερα εν συγκρίσει με τις προηγούμενες δοκιμές.

Σήμερα το έβαλα σε ζεστό νερό για 5 λεπτά εφαρμόζοντας τη μέθοδο του υποβρυχίου που περιγράφει μερικά ποστ πιο πάνω ο ΆκηςΤ. Ξεκίνησα με το Plissoft φέρνοντας 50 βόλτες (σβουρισματα τα λέω) στο σαπούνι και μετά έφτιαξα αφρό στην παλάμη. Ακολούθησε φόρτωμα στον χοίρο με τον ίδιο αριθμό σβουρισμάτων και δημιουργία αφρού και πάλι στην παλάμη. Και στις δυο περιπτώσεις έφτιαξα παχύ και καλά ενυδατώμενο αφρό που εκτιμώ ότι θα με έφτανε για τα δυο περάσματα που συνήθως κάνω στο ξύρισμα. Αυτό που δεν έχει αλλάξει σε σχέση με την προηγούμενη φορά που χρησιμοποίησα το σαπούνι είναι ο χρόνος και η ενέργεια που απαιτείται για την δημιουργία του αφρού μετά το φόρτωμα. Που ομολογουμένως είναι μεγαλύτερη σε σχέση με τα υπόλοιπα σαπούνια που κυκλοφορούν και πιστεύω πως για ακριβώς αυτό το λόγο πολλοί συνξυριστές δυσκολεύονται στο να φτιάξουν ποιοτικό αφρό.

Με το ασβοπίνελο τα πράγματα δυσκόλεψαν ακόμη περισσότερο, 100 σβουρίσματα με το Σιμπσονς δεν ήταν αρκετά για τη δημιουργία ικανοποιητικού αφρού με facelathering, έπρεπε να επιστρέψω στο σαπούνι για ακόμη 100 στροφές και να δουλέψω το πινέλο για πολύ ώρα στο πρόσωπο μέχρι να πάρω ικανοποιητικό αφρό. Εκείνη την στιγμή σκεφτόμουν πόσο εύκολο είναι όταν φτιάχνω αφρό με την Cella ή με κάποιο από τα ελληνικά αρτιζιάνικα σαπούνια που θεωρώ πως είναι καλύτερα από το Mitchell's. Ακόμη και το Ντ.Αρ.Χάρρης που είναι σκληρό σαν το Μίτσελς "αφρίζει" στο μισό χρόνο και δεν θέλει ιδιαίτερη περιποίηση/συντήρηση. Το διαπίστωσα σήμερα με το Γιουΐντσορ που το είχα παρατημένο από τον Απρίλιο και το "λάδαρα" με το Μασέτο χωρίς το παραμικρό πρόβλημα.

Γενικά το Μίτσελς είναι ιδιαίτερο σαπούνι, από την μια προσφέρει εξαιρετική μεταξυριστική αίσθηση και από την άλλη ζητά ειδική μεταχείριση τόσο για το λαδάρισμα όσο και για τη συντήρηση του.

[NickB]

Καλημερα και χρονια πολλα, με υγεια το νεο ετος σε ολους τους κυριους!

Εχω καιρο να γραψω και να σχοληθω με το φορουμ. Ξαναμπηκα για να καταθεσω την αποψη μου για το σαπουνι MWF. Διαβασα δεξια και αριστερα (κυριως σε ξενα sites) οτι προκειται για ενα δυσκολο σαπουνι. Οτι, πχ. ενας κυριος το πεταξε στα σκουπιδια γιατι δεν μπορουσε να κανει αφρο. Προσωπικα θεωρω τον εαυτο μου ανιδεο.. εχω δοκιμασει μονο 6 σαπουνια στην ζωη μου και η εμπειρια μου στο ΠΞ ειναι πολυ μικρη. Δοκιμασα το WMF για πρωτη φορα σημερα και ειχα ενα αψογο αποτελεσμα. Για να ειμαι ειλικρινης δεν διαπιστωσα καποια δυσκολια για να κανω πηχτο αφρο (μαρεγκα). Χρησιμοποιησα πινελο χοιρου OMEGA των 5 ευρω. Η ολη διαδικασια με πηρε λιγοτερο απο 2 λεπτα, χωρις μουλιασμα του σαπουνιου. Αναλυτικοτερα, ενα περιπου λεπτο δουλεμα με υγρο ζεστο μουλιασμενο πινελο πανω στο σαπουνι σε πλαστικο μπωλ και επειτα αλλο ενα λεπτο δουλεμα μεσα στο μπωλ (χωρις το σαπουνι βεβαια) ριχνωντας που και που απο 3-4 σταγονες νερου. Η μαρεγκα ηταν αρκετη για 4 περασματα.. υπεραρκετη, αφου στο τελος πεταξα καμποση, και εξισου πηχτη μεχρι το τελος. Η αισθηση φανταστικη και κατα την διαρκεια των περασματων και μετα το ξεβγαλμα στο τελος, Ισως να επαιξε και καποιο ρολο το οτι ειχα χρησιμοποιησει και pre-shave oil στο αρχικο σταδιο προετοιμασιας. Θα το δοκιμασω ομως και μονο του χωρις pre-shave oil την επομενη.

[Roadrunner]

Υστερα από τριάμισι χρόνια στο φόρουμ, ήρθε επιτέλους η ώρα να γράψω και στο thread του σαπουνιού-μύθος του Π.Ξ. διεθνώς. Εκανα το δεύτερο, μόλις, ξύρισμα σήμερα με το Mitchell's και είπα να το γράψω εδώ.



Κατ' αρχάς να πω ότι το βόλεψα στο εσωτερικό καπάκι του Hercules, που του 'ρχεται «κουτί» αν και χαμηλό -βέβαια για το μισό MWF που έχω αυτήν τη στιγμή στη διάθεσή μου (αγορά από τον paratairosexthros σε συμβολική τιμή πριν τα Χριστούγεννα) ήταν ικανοποιητική προσωρινή λύση. Να πω κατ' αρχάς ότι κατανοώ γιατί σε πολλούς φίλους το σαπούνι φαίνεται δύσκολο στον αφρισμό. Προσωπικά δεν δυσκολεύτηκα ιδιαίτερα, αλλά παρατήρησα ότι ο αφρός αρχικά είχε φυσαλίδες και μόνο με συστηματικό δούλεμα στο πρόσωπο για 2-3 λεπτά (είμαι φανατικός face-latherer ούτως ή άλλως) έγινε πιο συμπαγής. Κατανοώ και την τεχνική του mantic, που συνιστά φόρτωμα με το μπολ γυρισμένο ανάποδα, για να πέφτει προφανώς σαπουνάδα στο εσωτερικό του πινέλου. Μάλλον γι' αυτό στο δεύτερο πέρασμα και ο δικός μου αφρός ήταν εξ αρχής πιο συμπαγής (μια και την ώρα του πρώτου «χεριού» ξυρίσματος, το πινέλο ήταν όρθιο και ο ήδη δημιουργηθείς αφρός «κάθισε» πιο καλά στο εσωτερικό του).

Συμφωνώ ότι o τελικός αφρός με τον οποίο ξυρίστηκα ίσως να μην ήταν τόσο εντυπωσιακός/εφετζίδικος όσο του Tabac ή άλλων νεότερων σαπουνιών (Haslinger ή ακόμα και του φυτικού Hercules που χρησιμοποίησα προχθές), ΑΛΛΑ ήταν επαρκέστατος για να κάνω τα δύο μου περάσματα χωρίς πρόβλημα και πρόσφερε άριστη προστασία. Επίτηδες μάλιστα χρησιμοποίησα για άφτερ σέιβ το Prosar Classic, το πιο «τσουχτερό» απ' όσα έχω και δεν με έτσουξε καθόλου. Αφήστε που ένιωθα την επιδερμίδα τόσο περιποιημένη που ίσως και να μη χρειαζόμουν άφτερ σέιβ, κάτι που δεν το 'χω νιώσει ούτε με το Tabac. Αυτό, πιστεύω, κάνει τη διαφορά σε σχέση με τα υπόλοιπα σαπούνια.

Πλέον έχω τοποθετήσει το MWF μου σε ένα πήλινο γιαουρτιού και ευελπιστώ ότι θα κολλήσει εκεί για να είναι σταθερό όταν φορτώνω από την επόμενη φορά και να το ευχαριστηθώ καλύτερα. Επειδή είμαι παραδοσιακός τύπος, πάντως, με βλέπω να «κολλάω» μαζί του και να γίνει, όπως φανταζόμουν άλλωστε, ένα από τα 3-4 σαπούνια που δεν θα επιτρέψω να λείπουν ποτέ από το ντουλάπι μου.

[NavalArchitect]

...
Μάλλον η τελευταία φορά που ασχολούμαι με το Μιτσελς.
Αν και λατρεύω την μυρωδιά του με παιδεύει ΤΟΟΟΣΟΟΟΟΟ πολύ, που δεν...
Έχω τόσα και τόσα στο στοκ μου και όλα 1+1...γιατί λοιπόν να παιδεύομαι ?
...

Από το 2010 ως τώρα είχα πιάσει 2-3 φορές το Mitchell's, κάθε φορά από αυτές τις δύο κάνοντας ένα η δύο ξυρίσματα το πολύ. Είχα μείνει -φυσικά- δυσαρεστημένος. Δεν είναι όμως αρκετός αυτός ο χρόνος για να μάθει κανείς ένα σαπούνι όπως αυτό, λαμβάνοντας υπ'όψιν φυσικά πως ενδιαφέρεται πραγματικά να το μάθει. Απεφάσισα λοιπόν πρόσφατα να ασχοληθώ αποκλειστικά μαζί του, να του αφιερώσω λίγα αλλά ουσιαστικά λεπτά κάθε φορά. Οι λόγοι ήταν (α) η μυρωδιά του, (β) η εύκολη διαθεσιμότητά του, (γ) η περιεκτικότητά του σε λανολίνη και ζωικό λίπος, και (δ) η ιστορία του. Απεφάσισα να αφιερώσω χρόνο μαζί του, κι όχι να είμαι ανυπόμονος όπως παλαιότερα, όπως έκανα με όλα σχεδόν τα σαπούνια ή κρέμες ξυρίσματος οκτώ χρόνια τώρα.

Απεφάσισα να κρατώ όλες τις υπόλοιπες παραμέτρους στα ξυρίσματά μου (πινέλο, ξυράφι, λεπίδα, after shave, balm) σχετικά αμετάβλητες, ώστε να επικεντρωθώ στο σαπούνι όσο περισσότερο γίνεται. Απεφάσισα να το κρατώ σταθερά με μέτρια ως πλούσια υγρασία, γιατί είχα διαβάσει πως δεν είναι τόσο εύχρηστο όταν ξεραίνεται. Απεφάσισα ταυτόχρονα να ενσωματώσω στο rotation 3-4 πινέλα ώστε ταυτόχρονα να δω ποιό του (και μου) ταιριάζει αποκλειστικά περισσότερο.



Δεν μπορεί να ισχυριστεί εύκολα κανείς ότι το Mitchell's είναι σαπούνι που μένει ανεπηρέαστο από την όποια διαφοροποίηση στην ποσότητα αλλά και την σκληρότητα του νερού που χρησιμοποιείται. Είναι πασιφανές πως διατηρεί κάποια εγγενή και σχετικά υψηλή ευαισθησία σε αυτόν τον τομέα. Άλλο ένα λάθος είναι αν το αφήσει κανείς μετά από ένα ξύρισμα, χρησιμοποιήσει κάποια άλλα σαπούνια μετέπειτα, και αφ'ότου έχουν περάσει καμμιά δεκαριά μέρες ή και παραπάνω τότε το ξαναπιάσει έχοντας το ίδιο το Mitchell's πλέον απωλέσει όλη σχεδόν την υγρασία του. Σε αυτή συγκεκριμένα την περίπτωση, το να το βρέξει για πέντε ή δέκα λεπτά της ώρας πριν το ξύρισμα συνήθως δεν επαρκεί για να φέρει το σαπούνι στην κατάσταση που χρειάζεται.

Έχοντας λοιπόν κάνει κάποια ξυρίσματα (αλλά και test lathers) πλέον σε σταθερή, συνεχόμενη και ελεγχόμενη βάση, δεν το έχω 'μάθει' ως σαπούνι αλλά μπορώ να πω ότι ήδη παίρνω σταθερά αποτελέσματα, τα οποία είναι πολύ καλά για τα δικά μου μέτρα και σταθμά. Είναι τόσο καλά που πλέον δεν θέλω να το βγάλω από την κύρια θέση που κατέχει στο rotation μου, και θέλω να προσπαθήσω να το τελειώσω. Η μυρωδιά του που πάντοτε με ελκούσε τώρα είναι ένας παραπάνω παράγοντας για να μην το αφήσω. Η μετα-ξυριστική του ικανότητα και ιδιότητες είναι πραγματικά εξαιρετικές, προσωπικά βρίσκω πως ταιριάζει με την εποχή που διανύουμε (χειμώνας), κι επίσης ταιριάζει με άλλα στοιχεία του rotation που πρωταρχικά ήθελα να στήσω (λ.χ. Aqua Velva after shave).

"Smooth seas do not make skillful sailors." - African proverb.

[tasos72]

"Κωστικα"(sic), θα το δοκιμασω οπως λες εσυ για 4-5 μερες, βρεγμενο με απιονισμενο νερο και το πινελο και το σαπουνι.
Μακαρι να μου κατσει γιατι λατρευω την μυρωδια του, μου ξυπναει θύμησες απο παστρα στην γειτονια τα παλια καλα χρονια..

Προστέθηκε μετά από 2 ώρες 30 λεπτά 7 δευτερόλεπτα:
Με το που μπηκα σπιτι, βουρ στο μπανιο για τεστ λαδεριγκ στο Φατ.

1/ Ζεστο εμφιαλωμενο νερο στο σαπουνι για 10 λεπτα.
2/ Χρηση του συνθετικου tuxedo αντι του χοιρου.
3/ Καλο φορτωμα και face lathering με προσθηκη σταδιακα λιγων σταγονων καθε λιγο.

μετα απο 3-4 λεπτα ...Ω του θαυματος... ακομα και το Φατ εκανε πλουσιο αφρο....!!
(Μαλλον καλομαθαμε με τα μαλακα σαπουνια...)

[mention]NavalArchitect[/mention]

Συμπερασματα : Α/ Μαλλον ο χοιρος επινε πολυ αφρο. Β/ Το νερο μας δεν κανει για το Φατ.
Απο δω και μπρος ΜΟΝΟ συνθετικο για τον γερο-Αγγλο και "ΚΟΡΠΗ" νερακι.