Σελίδα 4 από 11

Re: Η μάχη των συνθετικών!

Δημοσιεύτηκε: 12 Μάι 2015, 16:12
από Ηλίας
Το Kent είναι υπέροχο αλλά έχει μιά πλαστικότητα στη τρίχα που τη καταλαβαίνεις μόνο αν κάνεις splay με το Plisson.
Eκεί φαίνεται η διαφορά που πριν θα περνούσε απαρατήρητη. Αναπόφευκτα, εχθρός του καλού το καλύτερο.
Απο τα τρία πινέλα που παρουσιάστηκαν παραπάνω, αν δε κάνω λάθος, τη τρίχα τελευταίας γενιάς την έχει το απών του συγκριτικού Μuhle **Κ***, σωστά ;

Απο τα δύο συνθετικά που έχω κανένα δεν έχει χάσει τρίχες. Είμαι γενικά πολύ ευχαριστημένος και σκοπεύω να πάρω ακόμα ένα..

Re: Η μάχη των συνθετικών!

Δημοσιεύτηκε: 12 Μάι 2015, 16:41
από Link
Ηλία εγώ μόνο για τα απόντα Muehle θα μπορούσα να μιλήσω και γιατι το Simpsons που έχω, είναι περίπτωση.

Υποθέτω ότι πολλοί δεν βλέπουν με καλό μάτι τη Muehle, γιατί έχει μια ελιτίστικη στάση που αντανακλάται στο κόστος κάποιων hi end σειρών της (πολλών κομματιών στην ουσία). (Είναι και Γερμανική). Όμως η πατέντα Silvertip Fibre® που έχει κατοχυρώσει είναι -κατά την αποψή μου- στην αιχμή της τεχνολογίας 4ης γενιάς.
Αν ενοχλεί κανένανε που -όντας άψυχο- έχει καλύτερες επιδόσεις και συμπεριφορά από την φυσική τρίχα, δεν μπορώ να κάνω τίποτα γι'αυτό. Μου θυμίζει όμως την αντίδραση ορισμένων γυναικών που είχαν μάθει στη φυσική γούνα, όταν στην τότε ΕΚ (αρχές-μέσα '80s) για την προστασία της αρκούδας πάρθηκαν μέτρα και περιορισμοί και είναι ακριβώς η ίδια: "Μα είναι κατιτίς το άψυχον".
Σήμερα η φυσική γούνα φοριέται μόνο σε μέρη του κόσμου που όντως έχει το κρύο της αρκούδας. Για ρωτήστε τις γιαγιάδες σας (γιατί είστε και μικρότεροι, η μάνα μου στη ντουλάπα της έχει από τότε μια γούνα από λαγό, αν το πιστεύεις, ήταν η γούνα της φτωχιάς, τοση μανία!): 'Ηταν η γούνα status symbol από τη Φλώρινα μέχρι τη Πρέβελη στη Κρήτη να μη πω και τη Γαύδο, μέχρι τα τέλη 70s?

Τώρα φαίνονται αστεία και ολίγον ρετρό όλα αυτά και δε θέλω να πάω στη γενοκτονία των ασβών που έχουν εξαπολύσει οι κιτρινιάρηδες, μόνο και μόνο για να μή να μη νοιώθουν κάποιοι ψυχρασία (όρος Χατζηχρήστου) με το πινέλο τους.
Είναι το επιχείρημα που λέγεται speciesism, και θέλω να το αποφύγω, αλλά εξωθούμαι, χωρίς να είμαι οπαδός της ριζοσπαστικής οικολογίας που εκκολάπτει τη θέση αυτή, μετά τις τόσες φορές που είδα τη λέξη "άψυχο" σήμερις.

Re: Η μάχη των συνθετικών!

Δημοσιεύτηκε: 12 Μάι 2015, 17:03
από yakoumis
Να διευκρινίσω (μιας και αναφέρθηκα στην ψυχή της τρίχας ή την έλλειψη αυτής) οτι δεν θεωρώ το άψυχο κάτι σώνει και καλά κατακριτέο... Ούλα τα επιτεύγματα, εφευρέσεις, παρασκευάσματα, και κατασκευές του ανθρώπου είναι μέρος της φύσης όσο και ο ασβός με το γουρούνι. Απλά ή αίσθηση της ίνας δεν είναι ίδια με τη ζωική, πως να το κάνουμε.

Για τις γούνες Χουντάλα θα συμφωνήσω οτι έχουν ξεπεραστεί απο τις εξελίξεις στα πολυμερή πλαστικά/συνθετικές ίνες, την κεντρική θέρμανση και τη μόδα :)

DISCLAIMER: δεν έχω δοκιμάσει πινέλο ασβού, μόνο άλογο και χοίρο. Ίσως για αυτό και βρίσκω διαφορετική την αίσθηση της πλαστικής ίνας - γουστάρω να γδέρνει λιγουλάκ`.

Re: Η μάχη των συνθετικών!

Δημοσιεύτηκε: 12 Μάι 2015, 17:23
από Link
Οχι Νίκο, δεν αφορούσε ειδικά τα δικά σου γραφόμενα ο φιλιππικός μου. Αν ανατρέξεις προς τα πάνω το thread, θα δεις αυτή τη λέξη ακόμα 2-3 φορές. Βεβαίως ο καθένας έχει το δικαίωμα της γνώμης του και της διατύπωσης της αισθητικής του, αυτό σημαίνει forum.

Όντως τα άλογα δεν βλάπτονται ή ίσως είναι ήδη νεκρά όταν αποκόπτεται η τρίχα τους, και τα χοιρινά σίγουρα δεν είναι boar (=αγριογούρουνο, αρμόδιος κος Οβελίξ) αλλά από ήμερους χοίρους που έχουν εκτραφεί με σκοπό τη σφαγή και την εκμετάλλευσή τους.

Ο ασβός (δεν ξέρω γιατί δεν τον έχεις δοκιμάσει, γδέρνει κι' αυτός κάποτε) όντως έχει για μένα τις ιδεώδεις ιδιότητες και όντως δίνει την πολυτελέστερη αίσθηση (ειδικά σε μένα που διε θιέλου να γδερν' συνήθως).
Όταν θέλω κάτι πιο στιβαρό, πάω σε χοιρινό, και υπάρχουν απίστευτα χοιρινά (Semogue, άντε και Ω).

Η θέση μου ειναι απλή: το επιχείρημα "άψυχο" δεν μπορώ προσωπικά να το καταλάβω ούτε να το δεχτώ, γιατί τα συνθετικά 4γ. απέχουν εντελώς ανεπαίσθητα, ή και ξεπερνούν κακοκουρεμενους και χονδροειδείς ασβούς σε αίσθηση και επιδόσεις, και εαν η προτίμησή μου πρέπει να σταθμιστεί από ηθικής άποψης, κερδίζουν.

Re: Η μάχη των συνθετικών!

Δημοσιεύτηκε: 12 Μάι 2015, 21:32
από Geo13
πως θα αναγνωρισω τη γενια του Ω συνθετικου μου? Πως θα βρω ποια συνθετικα μπορει να ειναι καλυτερα κ ως προς τι?

Re: Η μάχη των συνθετικών!

Δημοσιεύτηκε: 13 Μάι 2015, 06:06
από dimitris
Γράφει πάνω στο πινέλο S-brush ή Hi-brush; Αν όχι, είναι παλιό και μάλλον δεύτερης γενιάς.

Re: Η μάχη των συνθετικών!

Δημοσιεύτηκε: 13 Μάι 2015, 07:16
από Petros.Mp
Έχω 2 συνθετικά, το Kent και το Omega S 18 και τα 2 αγορασμένα από τον Γιάννη, είμαι πολύ ευχαριστημένος με την απόδοσή τους και το Value for Money. Ομοιότητες ; Πολλές θα έλεγα, μαλακές τρίχες, φτηνά πινέλα, εύκολα στη δημιουργία αφρού, στεγνώνουν αμέσως, γενικά είναι ιδανικά για travel. Ίσως χτυπήσω και ένα muhle νέας γενιάς για το γαμώτο...

Re: Η μάχη των συνθετικών!

Δημοσιεύτηκε: 13 Μάι 2015, 19:28
από digibill
Σχετικό - άσχετο: υποψιάζομαι ότι η χρήση του όρου «άψυχο» στο παρόν νήμα γίνεται με σκοπό να υποδηλώσει πως τα συνθετικά πινέλα δεν έχουν "χαρακτήρα" στη χρήση τους, κι όχι για να τονίσει το ότι δεν προέρχονται από κάτι έμψυχο που αποδήμησε!

Re: Η μάχη των συνθετικών!

Δημοσιεύτηκε: 13 Μάι 2015, 19:38
από Link
Το δέχομαι, αλλά και η σταθερότητα είναι αρετή.

Συχνά θέλει κανείς απλά να ξυριστεί, χωρίς να θέλει να τα βάλει με το πινέλο του και να εισέλθει σε τεχνικούς προβληματισμούς τύπου: το μούλιασα καλά; μήπως κρύωσε; μήπως δε δουλεύει καλά με τούτη τη κρέμα/σαπούνι; μήπως θέλει καθάρισμα; μήπως τα΄φαγε τα ψωμάκια του; κτλ κτλ κοκ

Ας μου πει κάποιος ότι προβληματίζεται και με την οδοντόβουρτσά του γιατί είναι επίσης άψυχη, με την έννοια της έλλειψης χαρακτήρα στη χρήση της...Γιατί κάποτε οι οδοντόβουτσες ήταν φτιαγμένες από φυσική τρίχα (πχ αλόγου κτλ) με ξύλινη λαβή και ακόμη παράγονται κιόλας.

Re: Η μάχη των συνθετικών!

Δημοσιεύτηκε: 14 Μάι 2015, 08:10
από Apostolos
Σε ότι αφορά εμένα ο χαρακτηρισμός "άψυχο" δεν έχει να κάνει με την ύπαρξη ή όχι ζωικής τρίχας αλλά με την ύπαρξη προσωπικότητας. Τώρα πως μπορεί ένα σαφώς άψυχο αντικείμενο όπως ένα πινέλο ξυρίσματος, ένας δίσκος βινυλίου, μια ακουστική κιθάρα ή μια Mercedes του 1970 να έχει περισσότερη προσωπικότητα σε σχέση με ένα συνθετικό πινέλο, ένα CD, μια ηλεκτρική κιθάρα ή μια Mercedes του 2015 αυτό είναι μέσα στο μυαλό μου και προφανώς κάποιοι θα καταλαβαίνουν τι λέω ενώ κάποιοι θα λένε ο βλαμμένος επανήλθε... :megagrin