Επάνοδος μετά απο τραυματισμό

Πάνω απ όλα φίλαθλοι!
Απάντηση
Άβαταρ μέλους
Apostolos
Δάσκαλος Ξυρίσματος
Δάσκαλος Ξυρίσματος
Δημοσιεύσεις: 6359
Εγγραφή: 22 Ιαν 2009, 14:06
15
Has thanked: 1394 times
Been thanked: 652 times
Επικοινωνία:

Σε όλες ανεξαιρέτως τις αθλητικές δραστηρίοτητες υπάρχει ο κίνδυνος τραυματισμού. Αλλού οι πιθανότητες είναι μικρές, αλλού μεγάλες, σε κάποιες περιπτώσεις εξαρτώνται από εμάς σε άλλες από συναθλητές ή αντιπάλους. Το σίγουρο είναι ότι ακόμη και να περπατάει κάποιος στον δρόμο ή να προσπαθεί να μετακινήσει έναν καναπέ μπορεί να τραυματιστεί πόσο μάλλον όταν αθλείται.

Η μεγάλη διαφορά όμως όταν κανείς αθλείται είναι ότι όταν επανέλθει έχει να αντιμετωπίσει εκτός από τον αμιγώς σωματικό παράγοντα (προστασία της τραυματισμένης περιοχής) και τον ψυχολογικό παράγοντα του φόβου για νέο τραυματισμό της ίδιας περιοχής, ίσως και ενός ευρύτερου φόβου. Μέχρι ενός σημείου ο φόβος αυτός ίσως να είναι και εποικοδομητικός αλλά έχω την αίσθηση ότι αν μεγαλώσει σε ένταση και διάρκεια ίσως να αποτελέσει τροχοπέδη στην εξέλιξη, πιθανόν και αιτία νέου τραυματισμού.

Δεδομένου ότι όλα αυτά εντείνονται σε μεγαλύτερες ηλικίες και μη επαγγελματίες αθλητές, θα ήθελα να ακούσω τις σκέψεις σας και πιθανόν τεχνικές με τις οποίες αντιμετωπίζετε τα παραπάνω.
Νow Τhat Υou Αre Α Μan, Shave Like One.
or
Grow A Beard
(growing a beard doesn't mean you have to be ungroomed)
Άβαταρ μέλους
boltsis
Εξειδίκευση
Εξειδίκευση
Δημοσιεύσεις: 2962
Εγγραφή: 19 Απρ 2011, 23:33
12
Τοποθεσία: Λάρισα
Has thanked: 366 times
Been thanked: 320 times

Απόστολε επειδή αντιμετωπίζω το ίδιο πρόβλημα στο τέννις τώρα τελευταία , κάποιο πόνο στο γόνατο που είχα ευτυχώς όχι κάτι σοβαρό αλλά είχα μια αποχή 20+ ημερών.Αυτο που κάνω τώρα είναι ένα καλό ζέσταμα, πριν έκανα μόνο διατάσεις αλλά δε φτάνει μόνο αυτό, έτσι τρέχω για κάποια ώρα ώστε να είμαι πλήρης, μετά διατάσεις επίσης!Επίσης αν νιώσω σημαντικό πόνο κατα τη διάρκεια της προπόνησης η αγώνα σταματάω σιγά σιγά ώστα να μη δημιουργήσω περαιτέρω πρόβλημα.
Δε το φυλάω πάντως να το πατάω και τέτοια γιατί εκεί δημιουργούνται άλλα προβλήματα ψυχολογικά και σου βγαίνουνε άλλα κουσούρια!Έχω δει πάιχτες να μη μπορούνε να παίξουνε εξαιτίας αυτού του φόβου.Στην αρχή είναι φυσιολογικό βέβαια αλλά μη σου μείνει και μόνιμο.
Τώρα κάποιες θερμαντικές αλοιφές πριν την άθληση φαντάζομαι βοηθάνε τη κατάσταση.Αυτά πιστεύω σου είναι γνωστά αλλά θα ήθελα να ακούσω και άλλες απόψεις.
Dovo Silver Steel Prima, Joseph Allen & Sons Sheffield ,C.V Heljestrand Ringdove Νο55,Dubl Duck Satinedge,Thomas Turner & Co,Thiers-Issard Spartacus "dreadnought",Frederick Reynolds Sheffield
Mercur 34c, Merkur Futur Gold
Ηλίας
Άβαταρ μέλους
Harry
Εξειδίκευση
Εξειδίκευση
Δημοσιεύσεις: 4711
Εγγραφή: 14 Σεπ 2012, 20:30
11
Τοποθεσία: Αθήνα
Has thanked: 5732 times
Been thanked: 6979 times
Ηλικία: 49

Μερικές φορές, ακόμα και εμείς οι "ερασιτέχνες" αθλητές που δεν έχουμε σχέση με τον πρωταθλητισμό, από αγάπη για το χόμπι μας, πιέζουμε τον εαυτό μας και ακολουθούμε δυσκολότερες προπονήσεις απ' ότι μπορεί να αντέξει το φορτωμένο με επαγγελματικά και οικογενειακά θέματα πρόγραμμά μας.
Το αποτέλεσμα είναι όταν δεν μπορούμε να ανταπεξέλθουμε είτε από κούραση είτε από κάποιο τραυματισμό να πέφτουμε ψυχολογικά.
Κακώς όμως. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τον αθλητισμό τον κάνουμε για διασκέδαση και για καλύτερη υγεία. Προσωπικά Απόστολε προτείνω να ξεκινήσεις σιγά - σιγά, χωρίς υπερβολές και θα καταλάβεις μόνος σου πότε θα είσαι έτοιμος. Φυσικά σε καμία περίπτωση δεν λέω να απέχεις ή να τα παρατήσεις τελείως. Απλά ξεκίνα συντηρητικά. Οι παλιοί δρομείς που βλέπω στο στάδιο, με 50+ χρόνια στο τρέξιμο, πάντα λένε "άκου το σώμα σου".

Πιθανόν οι ειδικοί (βλ. Άρης- Arisk) να έχουν να προσθέσουν κάτι περισσότερο!
Χάρης
Άβαταρ μέλους
Arisk
Λύκειο
Λύκειο
Δημοσιεύσεις: 2119
Εγγραφή: 16 Ιούλ 2010, 19:39
13
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη
Has thanked: 1273 times
Been thanked: 790 times

Θα ξεκινήσω απο την τελευταία φράση του Χάρη, "άκου το σώμα σου".
Ο πανδαμάτωρ χρόνος και η φυση ξέρουν πολύ καλά τι πρέπει να κάνουν αρκεί να μαθαίνουμε να ακούμε το σώμα μας. Το οτι δεν συμβαίνει αυτό ειναι και η αιτία πρόκλησης τραυματισμών. Εαν μαθαιναμε να ακουμε τα "καμπανάκια" που μας χτυπα το σώμα μας θα γλυτώναμε απο πολλούς τραυματισμους.
Οτι αφορά την αποκατάσταση, θα πρεπει να απευθυνθούμε σε κάποιον ειδικο ωστε η επάνοδος να γινει βαση προγράμματισμού. Εαν γινει έτσι τότε και ψυχολογικά η επάνοδος γινεται με τέτοιο τροπο που σχεδον δεν το καταλαβαίνεις.
Δυστυχως στο χρονικο διαστημα μεχρι να αρχισει η αποκατασταση ο οργανισμος επιστρατευει διαφορες τεχνικές κινησης (συνηθως με λάθος τεχνικη) με σκοπό να επιτελεσει το εργο της κίνησης. Εαν η αποκατάσταση δεν γινει σωστα κ με προγραμμα συνηθως καταληγει ο οργανισμος αυτες τις λαθος κινησεις να τις υοθετει μονιμα κ να τις κανει αυτόματες. Ετσι ο επομενος τραυματισμος λόγω λαθος τεχνικής ειναι πλέον θέμα χρόνου για να γίνει.
Εαν ομως ακολουθησεις σωστο και κυριως εξατομικευμενο προγραμμα τοτε επειδη τα ερεθισματα και οι πληροφοριες που δινεις στο σωμα ειναι οι αρχεγονες αυτες που πρωτοεμαθε τοτε η αποκατασταση ερχεται αβιαστα και με καλή ψυχολογια.
Άρης
Απάντηση

Επιστροφή στο “Αθλητισμός”