Η μηχανή μου

Απάντηση
Άβαταρ μέλους
Antonis
Διαχειριστής
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 10546
Εγγραφή: 15 Δεκ 2011, 20:57
12
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη
Has thanked: 26269 times
Been thanked: 25719 times

Όπως καταλάβατε, σε αυτήν την κατηγορία μπορούμε να συζητάμε τα πάντα γύρω από τις μοτοσυκλέτες, από παρουσιάσεις, μέχρι για αξεσουάρ και λύσεις σε τεχνικά θέματα. Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν αρκετοί μηχανόβιοι, σίγουρα είναι ο Μάκης (Elnavajero) και μπορείτε να συμμετέχετε ελεύθερα.

Ξεκινώντας θα πω ότι το θέμα "μοτοσυκλέτα" είναι (και ήταν ακόμη περισσότερο στο παρελθόν) αρκετά παρεξηγημένο. Θυμάμαι από μικρός την αγάπη που έτρεφα για τις μηχανές, ήμουν σίγουρος ότι θα έπαιρνα αργότερα μια δική μου. Στην οικογένειά μου δεν μπορώ να πω ότι ήταν τελείως αρνητικοί σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, μιας και ο πατέρας μου στα νιάτα του είχε ένα 50-ράκι, αλλά ως γονείς ανησυχούσαν και ιδιαίτερα η μητέρα μου. Κλασσική Ελληνίδα μάνα. Μέχρι τα 18 μου, οδηγούσα περιστασιακά "πακάκια" συγγενών και φίλων, αν και ήδη από τα 16 μου είχα βγάλει άδεια οδηγήσεως μοτοποδηλάτου (μηχανάκια έως 50cc). Στα 18 μου ήταν το σημείο καμπής, γιατί κάπου εκεί απέκτησα το πρώτο μου μηχανάκι. Ένα Yamaha Town Mate 50cc. Ένοιωσα πολύ μεγάλη χαρά. Επιτέλους το όνειρο είχε γίνει πραγματικότητα. Μπορούσα να κινούμαι ελεύθερα, σε μια ηληκία που δεν ήταν καθόλου δεδομένο ότι θα μπορεί να έχει κάποιος το δικό του μέσο, αποτελούσα το κέντρο θαυμασμού της παρέας. Το είχα πάρει μεταχειρισμένο, ταλαιπωρημένο, με πάνω από 100.000 χιλιόμετρα, αλλά το είχα μεγάλο καμάρι. Ήταν οικονομικότατο, με ένα ρεζερβουάρ των 4lt, έκανα περίπου στα 180-200 km. Για συντήρηση δεν μιλάμε, σχεδόν μηδενική. Ένα λίτρο λάδι και ένα μπουζί που τα άλλαζα μόνος μου, στοίχιζαν στην χειρότερη 15€! Το χρησιμοποιούσα εύκολα μέσα στην πόλη και πολλές φορές το έβγαζα και πιο έξω, μέχρι και Περαία πήγα με αυτό από την Θεσσαλονίκη (περίπου 25 km). Όλα αυτά μέχρι τον Οκτώβριο του 2004 όπου μου το κλέψανε. Λυπήθηκα για εκείνο το μηχανάκι, παρότι σαράβαλο, ήταν το πρώτο μου και είχα δεθεί συναισθηματικά μαζί του.

Εικόνα

Φτάνουμε στο 2005, εργαζόμενος πλέον άποφάσισα να ξαναπάρω μια μηχανή, λίγο πιο μεγάλη καθώς είχα φύγει ήδη από το 2002 σε προάστιο της Θεσσαλονίκης, οπότε μεγαλύτερες αποστάσεις =μεγαλύτερες απαιτήσεις. Οπότε πήρα ένα καινούργιο Kymco Activ 110cc, κατηγορία "παπάκι" και αυτό, αλλά σαφώς πιο δυνατό από το παλιό μου σαραβαλάκι. Μπορούσα να βγαίνω πιο έξω, σε μεγαλύτερες αποστάσεις, είχα μεγαλύτερη δύναμη και ταχύτητα. Η μεγαλύτερη ισχύς που παρείχε, αύξανε και την κατανάλλωση όμως, η οποία βέβαια παρέμενε σε χαμηλά επίπεδα. Με ρεζερβουάρ 4 lt, έβγαζε περίπου 140 km. Το μηχανάκι αυτό το κράτησα 3 χρόνια. Ήταν ο ενδιάμεσος σταθμός μου πριν ανέβω κατηγορία. Το πούλησα τον Φεβρουάριο του 2008 σε έναν φίλο και συνάδελφο, προκειμένου να κάνω το επόμενο βήμα, να πραγματοποιήσω το όνειρό μου, να πάρω μια μεγάλη μηχανή.

Εικόνα

Η πολυπόθητη ώρα έφτασε λοιπόν τον Μάρτιο του 2008, όπου μετά από ψάξιμο αρκετών μηνών (έψαχνα για Honda Transalp του 2003) και μετά από κάποιες ανέλπιστα ευνοϊκές συγκυρίες, μπόρεσα και πήρα την μηχανή που με συντροφεύει μέχρι και σήμερα. Μια Suzuki V-Strom 650DL του 2004, με 17.500 km και σε υπεράριστη κατάσταση.Δεν πίστευα στα μάτια μου, γιατί τα οικονομικά μου δεν μου επέτρεπαν να σκεφτώ καν αυτή την μηχανή. Εδώ πια είχε γίνει το όνειρο πραγματικότητα, είχα μια πραγματική μηχανή στα χέρια μου, ένα εργαλείο χωρίς χιλιομετρικούς περιορισμούς. Είχα ξεφύγει από την κατηγορία -άκι, "το παπάκι", "το μηχανάκι". Είχα μια μηχανή! Με κινητήρα 645cc, σασμάν 6 ταχυτήτων, 70 HP, ρεζερβουάρ 22 lt (περίπου βγάζει 350 km), ψεκασμό και τελική στα 200km/h, μπορείς να πας όπου θες και όπως θες. Μέχρι σήμερα που μιλάμε, δεν μου έχει βγάλει καμιά βλάβη, πέρα από την προβλεπόμενη συντήρηση, η οποία παρεπιπτόντως στις μεγάλες μηχανές μπορεί να στοιχίζει πολύ παραπάνω από ότι σε ένα μικρό αυτοκίνητο!

Εικόνα

Από την ενασχόλησή μου όλα αυτά τα χρόνια με τις μηχανές, μπορώ να πω ότι είναι είναι μεγάλη αγάπη για μένα. Με το αυτοκίνητο απλά πηγαίνω στον προορισμό μου, με την μηχανή απολαμβάνω όλη την διαδικασία, την προετοιμασία, την οδήγηση, την διαδρομή, όλα. Είναι σαν το πξ, νοιώθεις ευαιξία και ξυπνάν όλες σου οι αισθήσεις. Ασφαλώς και για να οδηγήσει κάποιος μια μηχανή, πρέπει να το αγαπάει αυτό που κάνει. Με τον φόβο, δεν μπορείς να προχωρήσεις. Αν την αγαπήσεις, θα σε αγαπήσει και αυτή και θα σε ανταμείψει. Αν την φοβηθείς, δεν θα σου δωθεί, δεν σε αφήσει να την δαμάσεις. Υπάρχουν βέβαια και άνθρωποι που κυκλοφορούν με μηχανές εξ ανάγκης. Δυστυχώς όμως φαίνονται, δεν οδηγούν σωστά και σε αρκετές περιπτώσεις γίνονται και επικίνδυνοι.

Δεν θα πρέπει να παραλείψουμε να αναφέρουμε ότι η αγάπη μας για την μοτοσυκλέτα, θα πρέπει να μας οδηγεί και σε σωστές αποφάσεις. Η πιο σωστή απόφαση δεν είναι άλλα από την αγορά ενός σωστού εξοπλισμού. Ένα πολύ καλό κράνος, ένα μπουφάν και παντελόνι μηχανής, γάντια και μπότες. Ασφαλώς όμως κράνος και μπουφάν οπωσδήποτε, ακόμη και στην περίπτωση που δεν μπορεί κάποιος να πάρει όλο το πακέτο μαζί. Μην λυπηθείτε τε χρήματα όσοι οδηγείτε μηχανή, μιλάμε για την ασφάλειά σας. Καλύτερα να δώσετε κάποια παραπάνω χρήματα και να μπορείτε να κυκλοφορείτε με ασφάλεια, παρά να πάρετε πχ ένα κράνος, με την λογική "πέφτει πολύ γράψιμο από την τροχαία τελευταία".

Ένα εξίσου σημαντικό θέμα είναι και η συνετή οδήγηση. Αν σεβαστείς την μηχανή, θα σε σεβαστεί και αυτή. Πρέπει να μην την φοβάσαι, αλλά να την σέβεσαι. Δεν χρειάζεται να δείξεις με την μηχανή "το πόσο μάγκας είσαι". Με συνετή οδήγηση και σωστό εξοπλισμό, δεν έχεις να φοβηθείς τίποτε παραπάνω από το να οδηγείς πχ ένα ποδήλατο. Και ασφαλώς δεν ισχύει σε καμία περίπτωση η εντύπωση που έχει προς τα έξω, το ότι όσο πιο μεγάλη η μηχανή, τόσο πιο επικίνδυνη. Ισχύει το ακριβώς αντίθετο, μιλώντας πάντα για σωτό οδηγό και με σωστό εξοπλισμό, το ξανατονίζω. Ο τρόπος οδήγησης και η προστασία είναι που μεταβάλλουν τον κίνδυνο, όχι το μέσο. Το να οδηγείς μια μεγάλη μηχανή στα 80km/h είναι σαφώς πιο ασφαλές, από το να οδηγείς με την ίδια ταχύτητα ένα σκούτερ. Η μεγάλη μηχανή παρέχει μεγαλύτερη ασφάλεια, προστασία, πατάει καλύτερα, έχει καλύτερα κρατήματα, φρενάρει καλύτερα, μπορεί να σου δώσει την επιθυμητή ισχύ όποτε χρειαστεί, ώστε να ταξιδέψεις με ασφάλεια.

Ολοκληρώνοντας θα έλεγα για τους φίλους που έχουν το μεράκι μέσα τους αλλά φοβούνται, ότι θα πρέπει να σκεφτούν ότι ο χρήστης με την συμπεριφορά του καθορίζει τον βαθμό επικινδυνότητας τις περισσότερες φορές. Θ μπορούσε να πει κάποιος ότι υπάρχει έλλειψη οδηγικής συμπεριφοράς προς τις μοτοσυκλέτες και θα έχει δίκιο. Αυτό είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο, που αφορά και τις υπόλοιπες όμως κατηγορίες οχημάτων και θα πρέπει να το συζητήσουμε σε ξεχωριστό νήμα.

Σε όσους έχουν μηχανή λοιπόν, εύχομαι καλά χιλιόμετρα! :hellas
Άβαταρ μέλους
Δημήτρης
Εξειδίκευση
Εξειδίκευση
Δημοσιεύσεις: 4000
Εγγραφή: 03 Ιούλ 2010, 15:23
13
Τοποθεσία: Αγρίνιο
Has thanked: 156 times
Been thanked: 181 times

Καλημέρα Αντώνη!
Ωραίο θέμα και ωραίο κείμενο! Προσωπικά αν και του ποδηλάτου με κοντά 9.000 χλμ τα τελευταία 4 χρόνια, ποτέ δεν είχα σκεφτεί να οδηγήσω μηχανοκίνητο δίτροχο. Εδώ ''παπιά'' έχουν οι κάγκουρες ως επί το πλείστον, και ήταν ένας ακόμη λόγος. Πρόσφατα οδήγησα ένα 50άρι σκουτεράκι ενός φίλου και μπορώ να πω ότι μου άρεσε, είχα άλλον αέρα μετά τα τόσα χιλιόμετρα στη σέλα, και άρχισε να μπαίνει το μικρόβιο! Αν μπορέσω αργότερα θα πάρω ή μια στιλάτη βέσπα για το σπίτι-κέντρο, που είναι 4 χλμ, ή μία σαν τη δικιά σου, αλλά αυτή θέλει εξάσκηση αν δεν το κατέχεις!

ΥΓ. Δε μπορώ με τίποτα αυτούς που φοράνε κράνος και δεν το δένουν... :!@#!
Εικόνα
Άβαταρ μέλους
Antonis
Διαχειριστής
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 10546
Εγγραφή: 15 Δεκ 2011, 20:57
12
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη
Has thanked: 26269 times
Been thanked: 25719 times

Για τέτοιες μικρές αποστάσεις, ένα μικρού κυβισμού (πχ 50cc) είναι σωτηρία. Άποψή μου να μην πας σε Vespa, γιατί όπως και γενικότερα τα σκούτερ δεν έχουν και τόσο καλή ευστάθεια. Βέβαια το αυτόματο σασμάν είναι λύση για πολλούς εντός πόλης.

Για το κράνος δεν το συζητώ, και στα 50m να πας πρέπει να το φοράς. Ντρέπομαι που θα το πω, μέχρι το 2007 θα έβαζα κράνος μόνο για δρομολόγια εκτός πόλης, δεν το θεωρούσα απαραίτητο. Το 2007 με τον νέο ΚΟΚ που φτιάχτηκε τότε, το πρόστιμο εκτοξεύτηκε σε μεγάλα ποσά και αυτός ήταν και ο λόγος που άρχισα να το φοράω. Δεν το καμαρώνω, ντροπή μου αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Χαίρομαι όμως ιδιαίτερα σήμερα, που έστω και έτσι έγινε η αιτία να φοράω ζώνη στο αυτοκίνητο και κράνος στην μηχανή. Πλέον έγινε 2η φύση, τα φοράω μηχανικήα και χωρίς σκέψη και μπορώ να πω ότι αν τύχει να μην φορέσω ζώνη ή κράνος, νοιώθω ότι κάτι μου λείπει.
Άβαταρ μέλους
Δημήτρης
Εξειδίκευση
Εξειδίκευση
Δημοσιεύσεις: 4000
Εγγραφή: 03 Ιούλ 2010, 15:23
13
Τοποθεσία: Αγρίνιο
Has thanked: 156 times
Been thanked: 181 times

Έτσι είναι Αντώνη! Το ποδήλατο και για δοκιμές ρυθμίσεων να το βγάλω, δεν θα το καβαλήσω χωρίς κράνος, έφτιαξα τις ζώνες στο αγροτικό, γενικά παντού και πάντα! Έχω δει και ατύχημα με φίλους μου μπροστά στα μάτια μου, αν και από πριν αυτή ήταν η στάση μου....
Εικόνα
Άβαταρ μέλους
ch2700
Λύκειο
Λύκειο
Δημοσιεύσεις: 1735
Εγγραφή: 28 Μάι 2012, 11:24
11
Has thanked: 672 times
Been thanked: 1639 times

Απο πολυ μικρος ειμαι σε διτροχα. Ξεκινησα στα 14 χωρις διπλωμα με μια Vespa την οποια κρατησα για ενα χρονο και μετα απαλλαχτηκα πριν με σκοτωσει (οταν βεβαια δουλευε γιατι πολλες φορες την εσπρωχνα καθως ειχε αυτην την μπομπινα σε τετοιο μερος οπου με την πρωτη βροχη παθαιναι μπλακ ουτ). Βρηκα την υγεια στην παπαρα μου. Honda 50cc αγγλικου τυπου με την στρογγηλη σελα. Το εχω ακομη. Στο ενδιαμεσο και το 2001 πηρα μια transalp 650 την οποια και πουλησα πριν απο δυο χρονια. Τωρα ειμαι χωρις διτροχο αλλα ζαχαρωνω καποια. Το κρανος το πρωτοεβαλα στην μηχανη πια. Μεχρι τοτε τιποτα. Μου πηρε παρα πολυ καιρο να σηνηθησω οτι πρεπει να βλεπω τους καθρεπτες εαν ερχεται καποιος πισω μου. Μεχρι τοτε χωρις κρανος και καθρεπτες "ακουγα" και αισθανομουν την παρουσια αλλου. Με το κρανος τιποτα. Και δεν ενιωθα καθολου ασφαλης. Οι φιλοι χωρις κρανος ισως να το εχουν νιωσει επισης. Στην μηχανη ειχα τα παντα κρανος μπουφαν μποτες ολα. Ηταν λιγο προβλημα το βαλε βγαλε αλλα ενταξη.
Nikos
Robert Williams 8/8, Robert Williams "Purist",Koyei 13/16, C.Mayers & Son 13/16, Friodur 5/8, T.R.Cadman "Bengall", Dubl duck "Special No 1" 6/8, Kropp 13/16, Dovo Best Quality 5/8
Άβαταρ μέλους
Πάνος
Λύκειο
Λύκειο
Δημοσιεύσεις: 1898
Εγγραφή: 24 Ιαν 2012, 09:43
12
Τοποθεσία: Κέρκυρα
Has thanked: 157 times
Been thanked: 425 times

Γιατί μιλάτε με κακά λόγια για την vespa?

Με μια παλιά 150 αρα έκανα τον γύρο της Ιταλίας στα νιάτα μου.
Και θα πήγαινα και Γαλλία σερί αν δεν στέγνωνε η τσέπη μου σε εκείνο το ταξίδι.

Οκ , σαν στήσιμο είναι σκοτώστρα αλλά έχει μια γοητεία !
Πως λέμε παραδοσιακό ξύρισμα?? Εε τέτοιο πράμα.
Ταπεινοφροσύνη είναι η ντροπή που νοιώθεις όταν λες στους άλλους πόσο υπέροχος είσαι.
Άβαταρ μέλους
Antonis
Διαχειριστής
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 10546
Εγγραφή: 15 Δεκ 2011, 20:57
12
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη
Has thanked: 26269 times
Been thanked: 25719 times

Όχι προς Θεού, η Vespa ήταν (για την παλιά που μιλάμε) ένα από τα πιο κλασσικά εργαλεία και ακόμη την γουστάρω. Αυτό που λέω στον Δημήτρη είναι να μην ξεκινήσει με αυτήν ως πρώτο μηχανάκι, γιατί αντικειμένικά ούτε την καλύτερη ευστάθεια έχει (δεν μπορείς να την πλαγιάσεις όπως ένα παπί), ούτε η πιο εύκολη μηχανή είναι (τουλάχιστον η παλιά με τις ταχύτητες στο χέρι).
Άβαταρ μέλους
vanm66
Λύκειο
Λύκειο
Δημοσιεύσεις: 2312
Εγγραφή: 15 Σεπ 2010, 13:28
13
Has thanked: 231 times
Been thanked: 348 times

Χα! κι εγώ φοιτητής είχα μια Vespa 200 Rally (ήταν μια έκδοση με μεγαλύτερη ιπποδύναμη από την κανονική 200άρα). Να μη σου τύχαινε ανάγκη για ξαφνικό φρενάρισμα ή να μην την έγερνες και πολύ κλπ, γιατί ήσουν τελειωμένος.
Αλλά είχε άλλα καλά: ευκολία συντήρησης, τσάμπα ανταλλακτικά, μηδενική πιθανότητα κλοπής (τότε)
Την είχα πουλήσει τσάμπα γύρω στο '92
Τώρα το κύριο μεταφορικό μου μέσο είναι ένα SYM Joyride 200i Evo:
Εικόνα
Μια χαρά για μένα:
Υδρόψυκτο, καλό κράτημα και φρενάρισμα, καλός αποθηκευτικός χώρος, επίπεδος χώρος ποδιών, παρμπρίζ, ύψος στα μέτρα μου.
Μια και η δουλειά μου είναι γύρω στα 4 χλμ από το σπίτι μου δεν χρησιμοποιώ αυτοκίνητο παρά μόνον όταν βρέχει ή χρειάζεται.
Βαγγέλης
Άβαταρ μέλους
Antonis
Διαχειριστής
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 10546
Εγγραφή: 15 Δεκ 2011, 20:57
12
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη
Has thanked: 26269 times
Been thanked: 25719 times

Που είναι οι υπόλοιποι μηχανόβιοι να μας παρουσιάσουν τα εργαλεία τους; Μάκη;
Άβαταρ μέλους
ElNavajero
Γυμνάσιο
Γυμνάσιο
Δημοσιεύσεις: 839
Εγγραφή: 23 Σεπ 2010, 23:24
13
Has thanked: 567 times
Been thanked: 943 times
Ηλικία: 36

Καλησπέρα και από εμένα. Στα δίτροχα μπλέχτηκα μεγάλος. Έκανα την αρχή πριν από δύο χρόνια (στα 24), όταν και αγόρασα μετ/μένη την Kawasaki Ninja 250r. Για αυτή τη μηχανή μπορώ να πώ μόνο τα καλλίτερα ως μηχανή αρχάριου. Είναι κατάλληλη για πόλη αλλά και για διαδρομές έως 1 1/2 ώρα. Μέχρι τώρα την έχω χρησιμοποιήσει, πέρα από την Αθήνα, στην Πάρο και τη Σύρο. Στο μυαλό μου, ωστόσο, έχει μπει η ιδέα να την αντικαταστήσω με κάποια μεγαλύτερη γιατί είμαι fan των ταξιδιών και υπολογίζω σε δυο-τρία χρόνια να κάνω ένα ταξίδι κατά Βόρεια Ιταλία-Αυστρία με μότο. Μακάρι να τα καταφέρω...Και εύχομαι το ίδιο στον κάθε μηχανόβιο.
Μάκης

“For those who believe, no proof is necessary. For those who don't believe, no proof is possible” - Stuart Chase, American writer.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Μηχανή”