HTGAM Prickly Pear pre shave soap
Kent Infinity Silvertex
EJ DE86 + Personna Super (#2)
HTGAM Synergy Gondolier ss
Floid Mentolado Vigoroso
Ο καλύτερος τρόπος να αρχίζεις τη μέρα σου... Χαλάλι το τεταρτο που ξυπνάω νωρίτερα!
Από χτες μου είχε ανοίξει η όρεξη για τον αρωματικό συνδυασμό γονδολιέρη + floid
Γεμίζω την ταψάρα του synergy με καυτό νερό και σχεδόν αμέσως το μπάνιο πλημμύρισε με τις ξυλώδεις νότες του γονδολιέρη και μαζί μια φλοράλ εσάνς από το γιασεμί. Άρωμα αρρενωπό μα και λεπτό, αμέσως ξύπνησε η τεστοστερόνη μου!
Βρέχω στα γρήγορα το infinity κι αρχίζω τις γυροβολιές στην πίστα πατινάζ... Το πινέλο δεν άσπρισε ιδιαίτερα, μα με την πρώτη κίνηση που έκανα πάνω στο πρόσωπο ξεπετάχτηκε μια πολύ παχιά και ολόλευκη στρώση αφρού, (καμιά φορά αυτό το πινελάκι μου δίνει την εντύπωση πως αφρίζει απλά και μόνο κοιτώντας τα σαπούνια... Για να είμαι σίγουρος ότι δεν θα έχω τίποτε... ατυχήματα, στο ντουλάπι το βάζω σε διαφορετικό ράφι από τα σαπούνια μου!
)
Αρχίζω το άπλωμα του αφρού... λίγο νεράκι να ξεπήξει η μαρέγκα... μα τι υπέροχο άρωμα, πόσο μου ανεβάζει τη διάθεση...
Η λεπίδα ξεφτιλίστηκε πάνω στο γλιστερό, παχύ υπόστρωμα που έφτιαξε ο γονδολιέρης.. Αρχικά η personna με κοίταζε όλο αγριάδα, μου έτεινε τη γυαλιστερή της κόψη σε μια κίνηση αυτοπεποίθησης ανάμικτη με χλευασμό: "γουστάρω να τρώω δερματάκι"
Μετά όμως από τρία περάσματα πάνω στον αφρό του synergy δεν είχε την ίδια υπεροπτική όψη. Τώρα πια μια αίσθηση εκφυλισμού τη διακατείχε, είχε αυτό πανικόβλητο και ψωροπερήφανο βλέμα της τίγρης που έγινε γατούλα σαλονιού...!
Ξέπλυμα.
Πιάνω την ρετρό, σοβαρή μα καλαίσθητη φιάλη του floid.Δυο σπάταλες χούφτες από το μαγικό, μαργαριταρένιο υγρό της, ελαφρό μασαζ στην αρχή κι έπειτα χαστουκάκια στο πρόσωπο...
Τι άρωμα... Τι αίσθηση! Απειροελάχιστο τσούξιμο (ο γονδολιέρης μου έκλεινε όλο νόημα το μάτι
Ναι, την είχε κατατροπώσει τη λεπίδα... Η personna όχι απλώς είχε ξεφτιλιστεί μπροστά του, αλλά -αναγνωρίζοντας την υπεροχή του γονδολιέρη και, ταυτόχρονα, γοητευμένη από τον αρρενωπό χαρακτήρα του- άφησε ένα χαρτάκι με το νούμερο του τηλεφώνου της να γλιστρήσει πίσως της, καθώς απομακρυνόταν). Έπειτα, η γλυκιά αίσθηση καψίματος που σταδιακά θεριεύει και μεταμορφώνεται σε έναν παγωμένο άνεμο, σε μια θυελλώδη έξαψη που ξυπνάει όλες τις αισθήσεις.
"ΝΑΙ. Τώρα είσαι έτοιμος να πας για δουλειά."
Βγαίνω όλο αυτοπεποίθηση από το μπάνιο. Αισθάνομαι δυο μέτρα ψηλότερος, μυώδης και με το γοητευτικά υπνωτικό βλέμμα της κόμπρα. Η ματιά μου συναντά την αγουροξυπνημένη γυναίκα μου. Την κοιτάζω όλο νόημα κι αυτοπεποίθηση...
"Αμάν ρε παιδάκι μου, τι αηδίες φόρεσες πάλι πρωινιάτικα;; Λούστηκες με τις κολώνιες; Μ' έπιασε πονοκέφαλος με αυτή τη μυρωδιά..."
Και κάπως έτσι επανερχόμαστε στην ρεαλιστική καθημερινότητα.
Καλημέρα σας