Ημερολόγιο Ταξιδίου: "Το φως που δεν ελέγχεται"
Δημοσιεύτηκε: 31 Μαρ 2012, 23:14
Πάει πολύς καιρός που έγραψα το τελευταίο μου ημερολόγιο ταξιδίου (τα λεγόμενα "Trip Reports"). Σας το'χα υποσχεθεί κι αυτό... Απ'το 2007 γράφω στο SQTalk.com, μαζί μ'όλους τους τρελούς εκεί που μοιράζονται κι αυτοί την αγάπη για υπερατλαντικά ταξίδια με αεροπλάνο, αλλά και την αδυναμία του να πετάς συγκεκριμένα με την Singapore Airlines.
Δυό χρόνια στη Βόρεια Ευρώπη με πολύ περιορισμένο πρόγραμμα ταξιδιών, και πάντα κοντινές αποστάσεις, η μεγαλύτερη εκ των οποίων το RIX-ATH (ή αλλιώς Ρίγα-Αθήνα) κάπου κοντά στις 3 με 3μιση ώρες μ'έκαναν να επιθυμήσω αρκετά τα πιό μακρινά ταξίδια. Η παραμονή εκτός Ελλάδας, και ειδικά στην Ασία που είναι εντελώς διαφορετική και σχετικά μακριά, πάντα προσθέτει μιά 'πλανεύτρα' νότα στην όλη ιστορία. Αυτό από μόνο του κάνει το κάθε ταξίδι επιστροφής στην πατρίδα πάντα το λιγότερο ενδιαφέρον - αν όχι συναρπαστικό.
Έχοντας επιστρέψει στην Ασία από αρχές Δεκεμβρίου, και μετακινούμενος μετά από αυτό σε 3 πόλεις μέσα σε 3 μήνες, είχε προ πολλού έρθει η στιγμή για ένα σύντομο ταξίδι ατην Ελλάδα. Κάπου 'κει είναι ο μέσος χρόνος μου για το ταξίδι που γεμίζει τις μπαταρίες, κι αυτή τη φορά συν τοις άλλοις το ζήτησε κι ο οργανισμός μου μέσω του φαινομενικά ευαίσθητου ...εντέρου μου.
Έχοντας αποφασίσει παρόμοια ταξίδια-αστραπή και στο παρελθόν (έχω ιστορικό στην τρέλα), δεν ήθελα πολύ αυτή τη φορά. Το σκεπτόμουν από καιρό να το κάνω, αλλά θα ήταν ίσως πρακτικότερο (και βασικά πολύ οικονομικότερο) να το αποφύγω - γι'αυτό και το καθυστερούσα. Όμως μόλις τα πράγματα έφτασαν σε σημείο 'συναγερμού', ήξερα πως ήλθε η ώρα.
Το ταξίδι αποφασίστηκε Δευτέρα απόγευμα, Τρίτη πρωί πληρώθηκε το εισητήριο και την ίδια μέρα στις 1 το μεσημέρι μάζευα τα πράγματά μου από το γραφείο, η πτήση ήταν στις 4 και μισή το απόγευμα. Πεντέμιση ώρες για Σιγκαπούρη, τρεις ώρες αναμονή εκεί, κι άλλες 11 και 40 λεπτά μετά για Αθήνα. Έχω κάνει και χειρότερα, αλλά η κάθε τρέλα ή χόμπυ έχει και το τίμημά της.
Μιάμιση το μεσημέρι της Τρίτης λοιπόν μαζεύω τα τελευταία πράγματα από το διαμέρισμα του ξενοδοχείου, στέλνω τις βαλίτσες κάτω και ετοιμάζομαι να κατέβω κι εγώ. Άλλη μια περιπέτεια αρχίζει - γιατί περί αυτού στην ουσία πρόκειται. Παίρνω το ταξί γύρω στις 2, υπολόγισε μιά ώρα για Pudong (PVG), το αεροδρόμιο είναι έξω από τη Shanghai. 180 Yuan πάνω-κάτω το αντίτιμο στο ταξί. Τεράστια πόλη, αχανής. Πολύ θορυβώδης, πολύ κακή ποιότητα ατμόσφαιρας, πολύ ενέργεια όμως επίσης. Αυτούς δύσκολα θα τους σταματήσουμε.
Συνεχίζεται...
Δυό χρόνια στη Βόρεια Ευρώπη με πολύ περιορισμένο πρόγραμμα ταξιδιών, και πάντα κοντινές αποστάσεις, η μεγαλύτερη εκ των οποίων το RIX-ATH (ή αλλιώς Ρίγα-Αθήνα) κάπου κοντά στις 3 με 3μιση ώρες μ'έκαναν να επιθυμήσω αρκετά τα πιό μακρινά ταξίδια. Η παραμονή εκτός Ελλάδας, και ειδικά στην Ασία που είναι εντελώς διαφορετική και σχετικά μακριά, πάντα προσθέτει μιά 'πλανεύτρα' νότα στην όλη ιστορία. Αυτό από μόνο του κάνει το κάθε ταξίδι επιστροφής στην πατρίδα πάντα το λιγότερο ενδιαφέρον - αν όχι συναρπαστικό.
Έχοντας επιστρέψει στην Ασία από αρχές Δεκεμβρίου, και μετακινούμενος μετά από αυτό σε 3 πόλεις μέσα σε 3 μήνες, είχε προ πολλού έρθει η στιγμή για ένα σύντομο ταξίδι ατην Ελλάδα. Κάπου 'κει είναι ο μέσος χρόνος μου για το ταξίδι που γεμίζει τις μπαταρίες, κι αυτή τη φορά συν τοις άλλοις το ζήτησε κι ο οργανισμός μου μέσω του φαινομενικά ευαίσθητου ...εντέρου μου.
Έχοντας αποφασίσει παρόμοια ταξίδια-αστραπή και στο παρελθόν (έχω ιστορικό στην τρέλα), δεν ήθελα πολύ αυτή τη φορά. Το σκεπτόμουν από καιρό να το κάνω, αλλά θα ήταν ίσως πρακτικότερο (και βασικά πολύ οικονομικότερο) να το αποφύγω - γι'αυτό και το καθυστερούσα. Όμως μόλις τα πράγματα έφτασαν σε σημείο 'συναγερμού', ήξερα πως ήλθε η ώρα.
Το ταξίδι αποφασίστηκε Δευτέρα απόγευμα, Τρίτη πρωί πληρώθηκε το εισητήριο και την ίδια μέρα στις 1 το μεσημέρι μάζευα τα πράγματά μου από το γραφείο, η πτήση ήταν στις 4 και μισή το απόγευμα. Πεντέμιση ώρες για Σιγκαπούρη, τρεις ώρες αναμονή εκεί, κι άλλες 11 και 40 λεπτά μετά για Αθήνα. Έχω κάνει και χειρότερα, αλλά η κάθε τρέλα ή χόμπυ έχει και το τίμημά της.
Μιάμιση το μεσημέρι της Τρίτης λοιπόν μαζεύω τα τελευταία πράγματα από το διαμέρισμα του ξενοδοχείου, στέλνω τις βαλίτσες κάτω και ετοιμάζομαι να κατέβω κι εγώ. Άλλη μια περιπέτεια αρχίζει - γιατί περί αυτού στην ουσία πρόκειται. Παίρνω το ταξί γύρω στις 2, υπολόγισε μιά ώρα για Pudong (PVG), το αεροδρόμιο είναι έξω από τη Shanghai. 180 Yuan πάνω-κάτω το αντίτιμο στο ταξί. Τεράστια πόλη, αχανής. Πολύ θορυβώδης, πολύ κακή ποιότητα ατμόσφαιρας, πολύ ενέργεια όμως επίσης. Αυτούς δύσκολα θα τους σταματήσουμε.
Συνεχίζεται...